ΤΗ Θ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ

Μνήιμη τών αγίων μεγάλων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, τών εν τή λίμνη Σεβαστείας μαρτυρησάντων.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

Εις τό, Κύριε εκέκραξα, ιστώμεν Στίχους ι' καί ψάλλομεν τό Ιδιόμελον τής ημέρας δίς, καί τό Μαρτυρικόν. Είτα τά γ' Προσόμοια τού Τριωδίου, ειθ' ούτω τών Αγίων τά Ιδιόμελα, δευτερούντες τό πρώτον.

Ήχος β' Ιωάννου Μοναχού

Φέροντες τά παρόντα γενναίως, χαίροντες τοίς ελπιζομένοις, πρός αλλήλους έλεγον οι Άγιοι Μάρτυρες, Μή γάρ ιμάτιον αποδυόμεθα; αλλά τόν παλαιόν άνθρωπον αποτιθέμεθα, Δριμύς ο χειμών, αλλά γλυκύς ο Παράδεισος, αλγεινή η πήξις, αλλά ηδεία η απόλαυσις, Μή ούν εκκλίνωμεν, ώ συστρατιώται, μικρόν υπομείνωμεν, ίνα τούς στεφάνους τής νίκης αναδησώμεθα, παρά Χριστού τού Θεού, καί Σωτήρος τών ψυχών ημών.

Τού αυτού

Ρίπτοντες περιβόλαια πάντα, βαίνοντες ατρόμως εις λίμνην, αλλήλους έλεγον οι Άγιοι πρός Μάρτυρες, Διά Παράδεισον, όν απωλέσαμεν, ιμάτιον φθαρτόν ισήμερον μή αντισχώμεθα, δι' όφιν ποτέ φθοροποιόν ενδυσάμενοι, εκδυσώμεθα νύν διά τήν πάντων ανάστασιν, καταφρονήσωμεν κρύους λυομένου, καί σάρκα μισήσωμεν, ίνα τούς στεφάνους τής νίκης αναδησώμεθα παρά Χριστού τού Θεού, καί Σωτήρος τών ψυχών ημών.

Τού αυτού

Βλέποντες ως τρυφάς τάς βασάνους, τρέχοντες πρός λίμνην κρυώδη, ως πρός θάλψιν, έλεγον οι Άγιοι Μάρτυρες, Μή υποπτήξωμεν ώραν χειμέριον, ίνα τήν φοβεράν γέενναν τού πυρός φύγωμεν, καυθήτω ο πούς, ίνα χορεύη αιώνια, η δέ χείρ ρυείτω, ίνα υψούται πρός Κύριον, καί μή φεισώμεθα φύσεως θνησκούσης, ελώμεθα θάνατον, ίνα τούς στεφάνους τής νίκης αναδυσώμεθα, παρά Χριστού τού Θεού, καί Σωτήρος τών ψυχών ημών.

Δόξα...

Φέροντες τά παρόντα γενναίως, χαίροντες τοίς ελπιζομένοις, πρός αλλήλους έλεγον οι Άγιοι Μάρτυρες, Μή γάρ ιμάτιον αποδυόμεθα; αλλά τόν παλαιόν άνθρωπον αποτιθέμεθα, Δριμύς ο χειμών, αλλά γλυκύς ο Παράδεισος, αλγεινή η πήξις, αλλά ηδεία η απόλαυσις, Μή ούν εκκλίνωμεν, ώ συστρατιώται, μικρόν υπομείνωμεν, ίνα τούς στεφάνους τής νίκης αναδησώμεθα, παρά Χριστού τού Θεού, καί Σωτήρος τών ψυχών ημών.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Ότε εκ τού ξύλου σε Έργοις σκοτεινοίς συναπαχθείς, όλον απημαύρωσα κάλλος, τό τού Βαπτίσματος, θέλων ο πανάθλιος, καί περιβέβλημαι, στολισμόν κατακρίσεως, καί σκότους, διό σου, δέομαι Πανάμωμε, Τή δυναστεία σου, ρήξον τών παθών μου τά νέφη, καί τής αφθαρσίας με χλαίναν, ένδυσον γυμνώττοντα καί σώσόν με.

Κατά δέ τήν τυπικήν διάταξιν.

Δόξα... Ήχος πλ. β'

Εν ωδαίς ασμάτων όρα εις τόν Στίχον.

Καί νύν... Θεοτοκίον. Είσοδος κλπ. καί καθεξής η Θεία Λειτουργία.

Μή τελουμένης δέ τής Λειτουργίας.

Εις τόν Στίχον ψάλλομεν τό Ιδιόμελον τής ημέρας, δίς, καί τό Mαρτυρικόν.

Δόξα... Τών Αγίων

Ήχος πλ. β'

Εν ωδαίς ασμάτων ευφημήσωμεν πιστοί, τούς αθλοφόρους τεσσαράκοντα Μάρτυρας, καί πρός αυτούς μελωδικώς εκβοήσωμεν λέγοντες, Χαίρετε αθλοφόροι τού Χριστού, Ησύχιε, Μελίτων, Ηράκλειε Σμάραγδε καί Δόμνε, Ευνοϊκέ Ουάλη καί Βιβιανέ, Κλαύδιε καί Πρίσκε, Χαίρετε Θεόδουλε Ευτύχιε καί Ιωάννη, Ξανθία Ηλιανέ Σισίνιε, Kυρίων Αγγία, Αέτιε καί Φλάβιε, Χαίρετε Ακάκιε, Εκδίκιε, Λυσίμαχε, Αλέξανδρε, Ηλία καί Καύδιδε, Θεόφιλε Θείε Γάϊε καί Γορδομετιανέ, και γόνιε, Χαίρετε Ευτυχές καί Αθανάσιε, Κύριλλε καί Σαρκεδών, Νικόλαε καί Ουαλέριε, Φιλοκτήμον, Σεβηριανέ, Χουδίων καί Αγλάϊε, Ως έχοντες παρρησίαν πρός Χριστόν τόν Θεόν ημών, Μάρτυρες παναοίδιμοι, αυτόν εκτενώς πρεσβεύσατε, τού σωθήναι τούς εν πίστει εκτελούντας, τήν πανσέβαστον μωήμην υμών.

Θεοτοκίον Ήχος πλ. β'

Θεοτόκε, σύ εί η άμπελος η αληθινή, η βλαστήσασα τόν καρπόν τής ζωής. Σέ ικετεύομεν, πρέσβευε, Δέσποινα, μετά τών Αποστόλων, καί πάντων τών Αγίων, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Απολυτίκιον Ήχος α'

Τάς αλγηδόνας τών Αγίων, άς υπέρ σού έπαθον, δυσωπήθητι, Κύριε, καί πάσας ήμών τάς οδύνας, ίασαι φιλάνθρωπε, δεόμεθα.

Καί τό, Θεοτόκε Παρθένε, καί τά λοιπά.

Αι γ' μεγάλαι μετάνοιαι, καί Απόλυσις.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Κάθισμα Ήχος δ'

Επεφάνης σήμερον

Τό σεπτόν στερέωμα, τής Εκκλησίας, ως αστέρες μέγιστοι, καταλαμπρύνετε αεί, καί τούς πιστούς καταγαύζετε, Μάρτυρες θείοι, Χριστού τεσσαράκοντα.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Εν τή σκέπη πάναγνε, τή σή Παρθένε, προσφυγόντων δέησιν, πρσσδεξαμένη παρ' ημών, μή διαλίπης πρεσβεύουσα, πρός τόν Υιόν σσυ, σωθήναι τούς δούλους σου.

Μετά τήν β' Στιχσλογίαν

Κάθισμα Ήχος δ'

Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ

Ανδρειοτάτω λογισμώ υπελθόντες, τήν μαρτυρίαν θαυμαστοί Αθλοφόροι, διά πυρός καί ύδατος διήλθετε, καί διεβιβάσθητε, σωτηρίας πρός πλάτος, κλήρον κομισάμενoι, ουρανών βασιλείαν, εν ή ποιείσθε τάς υπέρ ημών, θείας δεήσεις, σοφοί Τεσσαράκοντα.

Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον

Τού ευχαρίστως ανυμνείν εκ καρδίας, καί εξαιτείσθαι εκτενώς Θεοτόκε, τά σά ελέη δώρησαι τοίς δούλοις σου, κράζουσι καί λέγουσι, Παναγία Παρθένε, πρόφθασον καί λύτρωσαι, εξ εχθρών αοράτων, καί ορατών καί πάσης απειλής, σύ γάρ υπάρχεις, ημών η αντίληψις.

Μετά τόν Πολυέλεον

Κάθισμα Ήχος πλ. α'

Τόν συνάναρχον Λόγον

Τών Αγίων Μαρτύρων τό εγκαλλώπισμα, η θεόστεπτος αύτη καί θεοσύλλεκτος, τών Τεσσαράκοντα πληθύς, ανευφημήσθωσαν νύν, διά κρυμού γάρ καί πρός, δοκιμασθέντες οι σοφοί, εδείχθησαν στρατιώται, Χριστού τού παμβασιλέως, καί πρεσβεύουσι τού σωθήναι ημάς.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τήν ταχείάν σου σκέπην, καί τήν βοήθειαν, καί τό έλεος δείξον επί τόν δούλόν σου, καί τά κύματα

Αγνή καταπράϋνον, τών ματαίων λογισμών, καί τήν πεσούσάν μου ψυχήν, ανάστησον Θεοτόκε, οίδα γάρ ότι Παρθένε, ισχύεις όσα καί βούλεσαι.

Οι Αναβαθμοί, τό α' Αντίφωνον τού δ' Ήχου.

Οι Αναβαθμοί Αντίφωνον Α'

· Εκ νεότητός μου πολλά πολεμεί με πάθη, αλλ' αυτός αντιλαβού, καί σώσον Σωτήρ μου.

· Οι μισούντες Σιών, αισχύνθητε από τού Κυρίου, ως χόρτος γάρ, πυρί έσεσθε απεξηραμμένοι.

Δόξα... Καί νύν...

Αγίω Πνεύματι πάσα ψυχή ζωούται, καί καθάρσει υψούται λαμπρύνεται, τή τριαδική Μονάδι ιεροκρυφίως.

Προκείμενον

Διήλθομεν διά πυρός καί ύδατος καί εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν.

Στίχ. Επύρωσας ημάς, ως πυρούται τό αργύριον.

Ευαγγέλιον κατά Λουκάν

Είπεν ο Κύριος Προσέχετε από τών ανθρώπων.

Ο Ν'

Δόξα... Ταίς τών Αθλοφόρων...

Καί νύν... Ταίς τής Θεοτόκου...

Ήχος β' Κυπριανού Μοναχού

Προφητικώς ανεβόα ο Δαυϊδ εν ψαλμοίς, Διήλθομεν διά πυρός καί ύδατος, καί εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν, υμείς δέ Μάρτυρες Χριστού, δι' αυτών τών έργων τό λόγιον πληρούντες, διήλθετε διά πυρός τε καί ύδατος, καί εισήλθετε εις τήν βασιλείαν τών ουρανών, Διό Πρεσβεύσατε, τεσσαράκοντα όντες Αθληταί, δωρηθήναι ημίν τό μέγα έλεος.

Οι Κανόνες τών Αγίων εις ς' καί τά Τριώδια εις τήν τάξιν αυτών.

Ο Κανών τών Αγίων, ού η Ακροστιχίς, άνευ τών Ειρμών καί τών Θεοτοκίων.

Θεοστεφή φάλαγγα μέλπω Μαρτύρων.

Ποίημα Ιωάννου Μοναχού.

Ωδή α' Ήχος β'

Ο Ειρμός

«Δεύτε λαοί, άσωμεν άσμα Χριστώ τώ Θεώ, τώ διελόντι θάλασσαν, καί οδηγήσαντι, τόν λαόν όν ανήκε, δουλείας Αιγυπτίων, ότι δεδόξασται».

Θεοστεφή, φάλαγγα μέλπω Μαρτύρων Χριστού, εν θεοπνεύστοις άσμασι, τών Τεσσαράκοντα, τήν ετήσιον μνήμην, φαιδρώς πανηγυρίζων, ότι δεδόξασται.

Επί τής γής, άπασαν απαρνησάμενοι προσηγορίαν είλοντο οι Τεσσαράκοντα, τήν Χριστώνυμον κλήσιν, δι' ής εν τοίς υψίστοις, νύν πολιτεύονται.

Οι εν Χριστώ, σάρκα καί Kόσμον μισήσαντες, τόν παλαιόν μέν άνθρωπον συνεξεδύσασθε, τή προσκαίρω εσθήτι, στολήν δέ αφθαρσίας περιεβάλεσθε.

Θεοτοκίον

Τίς εξειπείν, σού κατ' αξίαν δυνήσεται, τήν υπέρ λόγον σύλληψιν, Θεόν γάρ τέτοκας, εν σαρκί Παναγία, ημίν επιφανέντα Σωτήρα πάντων ημών.

Ωδή γ' Ο Ειρμός

«Στερέωσον ημάς εν σοί Κύριε, ο ξύλω νεκρώσας τήν αμαρτίαν, καί τόν φόβον σου εμφύτευσον εις τάς καρδίας ημών, τών υμνούντων σε».

Στρατείας καί ζωής καί ωραιότητος, σωμάτων καί όλβου ηλογηκότες, ευκλεώς οι Τεσσαράκοντα, τόν Χριστόν αντί πάντων εκληρώσαντο.

Τοίς λίθοις αφειδώς οι Τεσσαράκοντα, προστάξει βαλλόμενοι τών τυράννων, τάς βολάς διά τού Πνεύματος, κατά τών προσταττόντων απεκρούσαντο.

Ελάλει κατά τών τυράννων χείλεσιν, ο όφις τού Κτίσαντος βλασφημίας, αλλ' αυτού τό θεομάχον στόμα, τοίς κατά τών Μαρτύρων λίθοις θλάττεται.

Θεοτοκίον

Τού άνθρακος χρυσούν θυμιατήριον, τού θείου ανύμφευτε γενομένη, τό δυσώδες τής καρδίας μου, ευωδίασον μόνη Αειπάρθενε.

Κάθισμα Ήχος πλ. δ'

Τήν Σοφίαν

Τώ Χριστώ στρατευθέντες μαρτυρικώς, τόν εχθρόν καθελόντες αθλητικώς, έργοις εκπληρώσαντες, τού Προφήτου τά ρήματα, διά πυρός γάρ καί ύδατος, γενναίως διήλθετε, αναψυχήν ευράμενοι, ζωήν τήν αιώνιον, όθεν καί στ εφάνους ουρανόθεν λαβόντες, χοροίς συνευφραίνεσθε, Ασωμάτων δυνάμεων, Αθλοφόροι πανεύφημοι, πρεσβεύσατε Χριστώ τώ Θεώ, τών πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοίς εορτάζουσι πόθω, τήν αγίαν μνήμην υμών.

Θεοτοκίον

Ενθυμούμαι τήν κρίσιν καί δειλιώ, τήν εξέτασιν τρέμω τήν φοβεράν, φρίττω τήν απόφασιν, καί πτοούμαι τήν κόλασιν, τήν τού πυρός οδύνην, τό σκότος τόν τάρταρον, τόν βρυγμόν τών οδόντων, τόν άϋπνον σκώληκα, Οίμοι! τί ποιήσω, όταν τίθωνται θρόνοι, καί βίβλοι ανοίγωνται, καί αι πράξεις ελέγχωνται, καί κρυπτά δημοσιεύωνται! Τότε Δέσποινα βοήθειά μοι γενού, καί προστάτις θερμότατος, σέ γάρ έχω ελπίδα, ο αχρείος οικέτης σου.

Ωδή δ' Ο Ειρμός

«Εισακήκοα Κύριε, τήν ακοήν τής σής οικονομίας, καί εδόξασά σε, μόνε φιλάνθρωπε».

Φρενοβλαβείτε έλεγον, οί Αθληταί τήν πρόξενον ζημίας, δωρεάν προτείνοντες, αθεώτατοι.

Ηκονημένα ξίφει τε, θήρας καί πύρ, σταυρόν τε τοίς Αγίοις, οι Χριστού διώκται επανετείνοντο.

Φοβερόν ημίν έλεγον, οι Αθληταί τό πύρ τής γεέννης, τό δέ νύν, ως σύνδουλον, ου πτοούμεθα.

Απαστράπτοντες Ένδοξοι, τή νοερά Χριστού φωταγωγία, πρός ακτίνα θείαν με οδηγήσατε.

Θεοτοκίον

Δυσωπούμέν σε' Άχραντε, τήν τόν Θεόν ασπόρως συλλαβούσαν, τού αεί πρεσβευειν υπέρ τών δούλων σου.

Ωδή ε' Ο Ειρμός

«Ο τού φωτός χορηγός, καί τών αιώνων Ποιητής Κύριος, εν τώ φωτί τών σών προσταγμάτων οδήγησον ημάς, εκτός σου γάρ άλλον, Θεόν ου γινώσκομεν».

Λύσση παράφρονι, τών διωκτών οι Αθληταί αίθριοι, εν τώ κρυμώ διανυκτερεύειν καταδικασθέντες, ανέμελπον ύμνον, Θεώ χαριστήριον.

Αγαλλιώμενοι, οι Τεσσαράκοντα Χριστού Μάρτυρες, τήν αλγεινήν υπέμειναν πήξιν εν λίμνη εστώτες, ελπίδι τών θείων στεφάνων νευρούμενοι.

Γέλως προτίθεται, τοίς Τεσσαράκοντα Χριστού Μάρτυσιν, αποπνιγείς ο πρίν εμφωλεύων, τοίς ύδασιν όφις, τήν ολεθροτόκον ισχύν γάρ αφήρηται.

Θεοτοκίον

Σοί τή Τεκούση Χριστόν, τόν τού παντός Δημιουργόν κράζομεν, Χαίρε Αγνή, χαίρε η τό φώς ανατείλασα ημίν, χαίρε η χωρήσασα, Θεόν τόν αχώρητον.

Ωδή ς' Ο Ειρμός

«Εν αβύσσω πταισμάτων κυκλούμενος, τήν ανεξιχνίαστον τής ευσπλαγχνίας σου, επικαλούμαι άβυσσον, Εκ φθοράς ο Θεός με ανάγαγε».

Γεγηθως ο αρχέκακος ήρπασεν, ως τής δωδεκάδος Ιούδαν τόν δείλαιον, καί τής Εδέμ τόν άνθρωπον, τής τεσσαρακοντάδος τόν έκπτωτον.

Aναιδής ων δικαίως φρυάττεται, οία γάρ Ληστή, καί Ματθία τό πρότερον, ούτω καί νύν ο τύραννος, τού φρουρούντος τή κλήσει σπαράττεται.

Ματαιόφρων καί θρήνων επάξιος, ός τις τών ζωών αμφοτέρων διήμαρτε, διά πυρός γάρ λέλυται, καί πρός πύρ εξεδήμησεν άσβεστον.

Θεοτοκίον

Απειράνδρως Παρθένε εκύησας, καί διαιωνίζεις Παρθένος εμφαίνουσα, τής αληθούς θεότητος, τού Υιού καί Θεού σου τά σύμβολα.

Κοντάκιον Ήχος πλ. β'

Τήν υπέρ ημών

Πάσαν στρατιαν τού κόσμου καταλιπόντες, τώ εν ουρανοίς Δεσπότη προσεκολλήθητε, Αθλοφόροι Κυρίου Τεσσαράκοντα, διά πυρός γάρ καί ύδατος, διελθόντες μακάριοι, επαξίως εκομίσασθε, δόξαν εκ τών ουρανών, καί στεφάνων πληθυν.

Ο Οίκος

Τώ εν θρόνω αστέκτω εποχουμένω, τώ εκτείναντι τόν αυρανόν καθάπερ δέρριν, τώ τήν γήν εδράσαντι, καί συνάξαντι τά ύδατα εις τάς συναγωγάς αυτών, τώ τά πάντα εκ μή όντων ποιήσαντι υπάρχειν, καί πάσι χορηγούντι πνοήν καί ζωήν, τώ προσδεχομένω τών Αρχαγγέλων τόν ύμνον, καί υπ' αγγέλων δοξαζομένω, καί υπό πάντων προσκυνουμένω, Χριστώ τώ παντοκράτορι, τώ Πλάστη καί Θεώ ημών, προσπίπτω ο ανάξιος προσάγων μου τήν δέησιν, λόγου χάριν αιτών, ίνα ισχύσω ευσεβώς υμνήσαι καγω τούς Αγίους, ούς αυτός έδειξας νικητάς, δωρησάμενος αυτοίς δόξαν εκ τών ουρανών, καί στεφάνων πληθύν.

Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν

Τή θ' τού αυτού μηνός, Μνήμη τών Αγίων μεγάλων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, τών εν Σεβαστεία τή πόλει μαρτυρησάντων.

Στίχοι

· Πληρούμεν υστέρημα σού, Σώτερ, πάθους,

· Τεσσαράκοντα, συντριβέντες τά σκέλη.

· Αμφ' ενάτη εάγη σκέλη ανδρών τεσσαράκοντα.

Τή αυτή ημέρα, μνήμη τού Αγίου Μάρτυρος Ουρπασιανού.

Στίχοι

· Ο κλωβός άρμα πυρός, αι δ' αύ λαμπάδες,

· Ουρπασιανέ, σοί τέθριππος ανόδου.

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τού Αγίου Καισαρίου, αδελφού τού Αγίου Γρηγορίου τού θεολόγου.

Στίχοι

· Ο Γρηγορίου πρός νεκρόν Καισαρίου,

· Γλώττης χαλινοί τής εμής λόγους λόγος.

Τή αυτή ημέρα οι Άγιοι Μάρτυρες, Πάππος, Μάμμη, Πατήρ, Μήτηρ, καί δύο τέκνα, ξίφη τελειούνται.

Στίχοι

· Διά ξίφους ήθλησε συγγενές γένος,

· Η παππόμμαμος πατρομητροτεκνία.

Ταίς αυτών αγίαις πρεσβείαις, ο Θεός ελέησον ημάς. Αμήν.

Ωδή ζ' Ο Ειρμός

«Εικόνος χρυσής, εν πεδίω Δεηρά λατρευομένης, οι τρείς σου Παίδες Κατεφρόνησαν, αθεωτάτου, προστάγματος, μέσον δέ πυρός εμβληθέντες, δροσιζόμενοι έψαλλον, Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών».

Εξέστη ορών, τούς στεφάνους ο φρουρός τών Τεσσαράκοντα, καί παρωσάμενος τό φιλόζωον, ανεπτερώθη τώ έρωτι, τής επιφανείσης σου δόξης, καί σύν τοίς Μάρτυσιν έψαλλεν, Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Λουτρώ προσδραμών, ψυχοφθόρω θανατούται ο φιλόζωος, ο δέ φιλόχριστος άρπαξ άριστος, τών θεαθέντων γενόμενος, ώσπερ εν λουτρώ αφθαρσίας, σύν τοίς Μάρτυσιν έψαλλεν, Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Πυρός νοητού, αναφθέντος εν φρεσί τών Τεσσαράκοντα, η πολυμήχανος κατεφλέγετο, τών ασεβούντων απόνοια, ώσπέρ τις κηρός τηκομένη, σοί δέ Χριστέ ανεμέλπετο, Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Ως λίαν φαιδρά, ευπρεπής τε τού Σταυρού Χριστέ η δύναμις, δι' εναντίων στέφη πλέκουσα, τοίς τεσσαράκοντα Μάρτυσιν, ύδωρ γάρ καί πύρ διελθόντες, εν αφθαρσία κραυγάζουσιν, Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Θεοτοκίον

Σέ βάτον Μωσής, εν τώ όρει τώ Σινά πυρπολουμένην, Αγνή προεθεώρει τήν ενέγκασαν, ακαταφλέκτως τήν άστεκτον, αίγλην τής αρρήτου ουσίας, ενωθείσης παχύτητι, σαρκός μιάς τών εν αυτή, Αγίων υποστάσεων.

Ωδή η' Ο Ειρμός

«Τόν εν καμίνω τού πυρός, τών Εβραίων τοίς Παισί συγκαταβάντα, καί τήν φλόγα εις δρόσον μεταβαλόντα Θεόν, υμνείτε τά έργα ως Κύριον, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας».

Μανιωδώς τοίς Αθληταίς, εποτρύνας ο εχθρός άπασαν κτίσιν, διά πάσης ησχύνθη, οι Τεσσαράκοντα γάρ απαύστως, Υμνείτε κραυγάζουσι, καί υπερυψούτε, Χριστόν εις τούς αιώνας.

Ανηλεώς υπέρ Χριστού, τά τού σώματος υμών μέλη θλασθέντες, ολοκαύτωμα θείον προσενεχθέντες Θεώ, αγγέλων χοροίς συναγάλλεσθε, Μάρτυρες υμνούντες, Χριστόν εις τούς αιώνας.

Ρωμαλεότητι φρενών, όν εκύησεν επ' ώμων αραμένη, η φιλόθεος μήτηρ, τής ευσεβείας καρπόν, προσάγει σύν Μάρτυσι Μάρτυρα, τήν ιερουργίαν, Αβραάμ μιμουμένη.

Τήν πρός τήν άληκτον ζωήν, ευθυδρόμως, ώ υιέ, στέλλου πορείαν, η φιλόχριστος μήτηρ, τώ φιλοχρίστω παιδί, εβόα, Ού φέρω σε δεύτερον, τώ αγωνοθέτη, Θεώ εμφανισθήναι.

Τριαδικόν

Τήν ως ηλίοις εν τρισίν, ενιαίαν ευσεβώς φύσιν νοούντες, εχομένοις αλλήλων, τό τρισυπόστατον Φώς, υμνούμεν τά έργα ως Κύριον καί υπερυψούμεν, εις πάντας τους αιώνας.

Θεοτοκίον

Νεύσον δεήσεσιν ημών, τών σών δούλων αγαθή Θεοκυήτορ, καί δεινών τάς εφόδους, καί πειρασμών προσβολάς, ταχέως κατάπαυσον Δέσποινα, ίνα σε τιμώμεν, υπερευλογη μένη.

Ωδή θ' Ο Ειρμός

«Τόν εκ Θεού Θεόν Λόγον, τόν αρρήτω σοφία ήκοντα, καινουργήσαι τόν Αδάμ, βρώσει φθορά πεπτωκότα δεινώς, εξ αγίας Παοθένου, αφράστως σαρκωθέντα δι' ημάς, οι πιστοί ομοφρόνως, εν ύμνοις μεγαλύνομεν».

Υπέρ Χριστού γυμνωθέντες, καί τοίς λίθοις βληθέντες, αέρος υπεμείνατε κρυμόν, ύδατος πήξιν, καί θλάσιν μελών, καί πυρί φλογισθέντες, εν ποταμίω λάμπετε ροϊ, τηλαυγείς ως φωστήρες, Μάρτυρες τεσσαράκοντα.

Ράβδον δυνάμεως θείας, τόν Σταυρόν κεκτημένοι, εβόων τώ Χριστώ οι Αθληταί, οι τεσσαράκοντα, Δέσποτα πανσθενεί τροπαιούχω, τή σή στεφανωθείημεν χειρί, ίνα πάντες σε ύμνοις, απαύστως μεγαλύνωμεν.

Ως αλγεινή μέν η πήξις, ως δέ λίαν εκτόπως, δριμύς όν υπεμείνατε κρυμόν, αλλά γλυκύς ο Παράδεισος, Αβραάμ γάρ οι κόλποι, τού Πατριάρχου θάλπουσιν υμάς, εν σκηναίς αιωνίοις, Μάρτυρες τεσσαράκοντα.

Νενικηκότες τοίς άθλοις, καί τή τρισυποστάτω Τριάδι, παρεστώτες, Αθληταί, νύν δωρηθήναι Πρεσβεύσατε, τήν ειρήνην τώ κόσμω, νίκας τώ φιλοχρίστω Βασιλεί, καί ημίν σωτηρίαν, Μάρτυρες τεσσαράκοντα.

Θεοτοκίον

Χαίρε πηγή αφθαρσίας, χαίρε κούφη νεφέλη, χαίρε τερπνέ Παραδεισε Θεού, χαίρε πηγή ιαμάτων ψυχών, χαίρε άγιον όρος, ο είδεν ο Προφήτης Δανιήλ, χαίρε Μήτηρ Παρθένε, χαίρε η πάντων Άνασσα.

Εξαποστειλάριον

Γυναίκες ακουτίσθητε

Χορός τετραδεκάριθμος, Μαρτύρων Τεσσαράκοντα, τής υπερθέου Τριάδος, τών αρετών τετρακτύϊ, πυρός αέρος ύδατος, καί γής στοιχείων τετράδος, άσμασι θείοις υμνείσθω, υπέρ Χριστού ως αθλήσας, τού τών απάντων Δεσπότου.

Θεοτοκίον

Χαίρε κατάρας λύτρωσις, καί τού Αδάμ ανάκλησις, χαίρε Αγνή Θεοτόκε, ελπίς καί σκέπη τού κόσμου, χαίρε σεμνή μητρόθεε, χαίρε τό θείον όχημα, χαίρε η κλίμαξ καί πύλη, χαίρε κούφη νεφέλη, χαίρε τής Εύας η λύσις.

Εις τούς Αίνους, ιστώμεν Στίχους δ'. Ει βούλει δέ, ψάλλε τά Ιδιόμελα τών Αγίων, καί ποίησον Στίχους έξ.

Στιχηρά Προσόμοια

Ήχος πλ. α'

Χαίροις ασκητικών

Δεύτε μαρτυρικήν Αδελφοί, μετ' εγκωμίων ανυμνήσωμεν φάλαγγα, τώ κρύει πυρποληθείσαν, καί τόν τής πλάνης κρυμόν, διαπύρω ζήλω πυρπολήσασαν, στρατόν γενναιότατον, ιερώτατον σύνταγμα, συνασπισμόν τε, αρραγή καί ανίκητον, τούς τής πίστεως, περιβόλους καί φύλακας, Μάρτυρας τεσσαράκοντα, χορείαν τήν ένθεον, τής εκκλησίας τούς πρέσβεις, τούς δυνατώς ικετεύοντας, Χριστόν καταπέμψαι, ταίς ψυχαίς ήμών ειρήνην, καί μέγα έλεος.

Χαίροις συναγωγή κραταιά, καί Ιερά καί τροπαιούχος παράταξις, οι πύργοι τής ευσεβείας, οι στρατιώται Χριστού, οι στερροί οπλίται καί αήττητοι, τόν νούν ευτονώτατοι, καί ψυχήν ανδρειότατοι, τώ όντι θείοι, καί Θεώ ποθεινότατοι, χορός Άγιος καί θεόλεκτον σύστημα, Μάρτυρες τεσσαράκοντα, οι ίσοι τήν άθλησιν, ίσοι τήν γνώμην καί ίσους, καί τούς στεφάνους δεξάμενοι, Χριστόν δυσωπείτε, ταίς ψυχαίς ημών δοθήναι, τό μέγα έλεος.

Χαίροις τροπαιοφόρος πληθύς, η εν πολέμοις ανδρικώς αριστεύσασα, αστέρες οι διελθόντες, διά πυρός καί κρυμού, καί υδάτων πήξιν διαλύσαντες, οι γήν ουρανώσαντες, καί τά πάντα φωτίσαντες, οι εν τοίς κόλποις, Αβραάμ νύν θαλπόμενοι, οι χορεύοντες, σύν Αγγέλων στρατεύμασι, Μάρτυρες τεσσαράκοντα, τά άνθη τά πνέοντα, τήν ευωδίαν τής όντως, πνευματικής διαδόσεως, Χριστόν δυσωπείτε, ταίς ψυχαίς ημών δοθήναι, τό μέγα έλεος.

Τά Ιδιόμελα Ήχος α'

Χορός τετραδεκαπύρσευτος, στρατός όλος θεοσύλλεκτος, συνεξέλαμψε τή νηστεία άθλοις σεπτοίς, αγιάζων καί φωτίζων τάς ψυχάς ημών.

Έτερον Ήχος β'

Τήν τετραδεκάριθμον χορείαν τών Μαρτύρων, τίς μή ανυμνήσει; τώ γάρ ύδατι τής λίμνης εισήλθον θαρσαλέως, καί τώ κρύει σφιγγόμενοι, τήν ωδήν ανέμελπον τώ Κυρίω, Μή εν ποταμοίς οργισθής ημίν Κύριε, μή εν ποταμοίς οργισθής ημίν φιλάνθρωπε, ελάφρυνον τό βάρος, καί τήν πικρότητα τού αέρος, τώ οικείω γάρ αίματι, εβάφησαν ημών οι πόδες, καί εισήγαγες ημάς ο Θεός εις τάς αιωνίους σου σκηνάς, ίνα ο κόλπος ημάς θάλψη του Πατριάρχου Αβραάμ.

Έτερον, ο αυτός

Αληθείας κρατήρα, εξ οικείων αιμάτων, τώ πυρί τών βασάνων, καί τή τού ύδατος πήξει, τοίς πιστοίς κατήρδευσαν, τετραρίθμω γάρ άδοντες, δεκάδι τώ Σωτήρι, εις μέν όντες τοίς πνεύμασιν, εν σώματι δέ πλείους, προσηνέχθησαν Χριστώ, καί Θεόνυμφος Μήτηρ τώ φιλοχρίστω παιδί, επ' ώμων αραμένη έλεγε, Δεύρο Αθλητά, καί συναγωνίζου τοίς προλοίποις.

Δόξα... Ήχος πλ. α'

Ιωάννου Μοναχού

Αθλοφόροι Χριστού, τήν πάνσεπτον νηστείαν φαιδροτέραν απειργάσασθε, τή μνήμη τής ενδόξου υμών αθλήσεως, Τεσσαράκοντα γάρ όντες, τήν τεσσαρακονθήμερον αγιάζετε, τό σωτήριον πάθος μιμησάμενοι, διά τής υπέρ Χριστού υμών αθλήσεως, Διό έχοντες παρρησίαν πρεσβεύσατε, εν ειρήνη καταντήσαι ημάς, εις τήν τριήμερον Ανάστασιν τού Θεού, καί Σωτήρος τών ψυχών ημών.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Μακαρίζομέν σε, Θεοτόκε Παρθένε, καί δοξάζομέν σε, οι πιστοί κατά χρέος, τήν πόλιν τήν άσειστον, τό τείχος τό άρρηκτον, τήν αρραγή προστασίαν, καί καταφυγήν τών ψυχών ημών.

Δοξολογία Μεγάλη

Η πρώτη Ώρα, καί αι λοιπαί εφεξής, εν αίς λέγομεν Απολυτίκιον καί Κοντάκιον τών Αγίων, ποιούντες καί τάς τρείς μεγάλας Μετανοίας.

Εάν δέ μή ψάλληται Δοξολογία.

Εις τόν Στίχον, τό Ιδιόμελον τής ημέρας δίς, καί τό Μαρτυρικόν.

Δόξα... τών Αγίων

Ήχος β'

Τήν λίμνην ως Παράδεισον, καί τό κρύος ως καύσωνα, οι Μάρτυρες ηγήσαντο, Χριστέ ο Θεός, ουκ έπτηξαν τόν λογισμόν αι τών τυράννων απειλαί, ουκ εδειλίασαν οι γενναίοι τών βασάνων τάς προσβολάς, όπλον θείον κεκτημένοι τόν Σταυρόν, δι' αυτού γάρ τόν εχθρόν, ως κραταιοί ετροπώσαντο, όθεν καί τόν στέφανον εκομίσαντο τής χάριτος.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Αδιόδευτε πύλη μυστικώς εσφραγισμένη, ευλογημένη Θεοτόκε Παρθένε, δέξαι τάς δεήσεις ημών, καί προσάγαγε τώ Υιώ σου καί Θεώ, ίνα σώση διά σού τάς ψυχάς ημών.

Είτα, Αγαθόν τό εξομολογείσθαι.

Καί η λοιπή, Ακολουθία, αί γ' μεγάλαι Μετάνοιαι, καί η α' Ώρα καί Απόλυσις.

ΕΝ ΔΕ ΤΩ ΕΣΠΕΡΙΝΩ

Μετά τήν συνήθη Στιχολογίαν.

Εις τό, Κύριε εκέκραξα, ιστώμεν Στίχους ι' καί ψάλλομεν τό Ιδιόμελον τής ημέρας δίς, τό Μαρτυρικόν, τά γ' Προσόμοια τού Τριωδίου, καί τών Αγίων δ'. Δευτερούντες τό α'.

Ήχος β' Ιωάννου Μοναχού

Φέροντες τά παρόντα γενναίως, χαίροντες τοίς ελπιζομένοις, πρός αλλήλους έλεγον οι Άγιοι Μάρτυρες, Μή γάρ ιμάτιον αποδυόμεθα; αλλά τόν παλαιόν άνθρωπον αποτιθέμεθα, Δριμύς ο χειμών, αλλά γλυκύς ο Παράδεισος, αλγεινή η πήξις, αλλά ηδεία η απόλαυσις, Μή ούν εκκλίνωμεν, ώ συστρατιώται, μικρόν υπομείνωμεν, ίνα τούς στεφάνους τής νίκης αναδησώμεθα, παρά Χριστού τού Θεού, καί Σωτήρος τών ψυχών ημών.

Τού αυτού

Ρίπτοντες περιβόλαια πάντα, βαίνοντες ατρόμως εις λίμνην, αλλήλους έλεγον οι Άγιοι πρός Μάρτυρες, Διά Παράδεισον, όν απωλέσαμεν, ιμάτιον φθαρτόν ισήμερον μή αντισχώμεθα, δι' όφιν ποτέ φθοροποιόν ενδυσάμενοι, εκδυσώμεθα νύν διά τήν πάντων ανάστασιν, καταφρονήσωμεν κρύους λυομένου, καί σάρκα μισήσωμεν, ίνα τούς στεφάνους τής νίκης αναδησώμεθα παρά Χριστού τού Θεού, καί Σωτήρος τών ψυχών ημών.

Τού αυτού

Βλέποντες ως τρυφάς τάς βασάνους, τρέχοντες πρός λίμνην κρυώδη, ως πρός θάλψιν, έλεγον οι Άγιοι Μάρτυρες, Μή υποπτήξωμεν ώραν χειμέριον, ίνα τήν φοβεράν γέενναν τού πυρός φύγωμεν, καυθήτω ο πούς, ίνα χορεύη αιώνια, η δέ χείρ ρυείτω, ίνα υψούται πρός Κύριον, καί μή φεισώμεθα φύσεως θνησκούσης, ελώμεθα θάνατον, ίνα τούς στεφάνους τής νίκης αναδυσώμεθα, παρά Χριστού τού Θεού, καί Σωτήρος τών ψυχών ημών.

Δόξα... Ήχος β'

Κυπριανού Μοναχού

Προφητικώς ανεβόα ο Δαυϊδ εν ψαλμοίς, Διήλθομεν διά πυρός καί ύδατος, καί εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν, υμείς δέ Μάρτυρες Χριστού, δι' αυτών τών έργων τό λόγιον πληρούντες, διήλθετε διά πυρός τε καί ύδατος, καί εισήλθετε εις τήν βασιλείαν τών ουρανών, Διό Πρεσβεύσατε, τεσσαράκοντα όντες Αθληταί, δωρηθήναι ημίν τό μέγα έλεος.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Τήν πάσαν ελπίδα μου εις σέ ανατίθημι, Μήτερ τού Θεού, φύλαξόν με υπό τήν σκέπην σου.

Είσοδος μετά τού Ευαγγελίου.

Τό, Φώς ιλαρόν, τό Προκείμενον τής ημέρας καί τά Αναγνώσματα.

Μετά δέ τήν συμπλήρωσιν τών Αναγνωσμάτων, τό, Κατευθυνθήτω.

Προκείμενον τού Αποστόλου

Σύ Κύριε φυλάξαις ημάς, καί διατηρήσαις ημάς.

Στίχ. Σώσόν με, Κύριε, ότι εκλέλοιπεν όσιος.

Ο Απόστολος πρός Εβραίους

Αδελφοί τοσούτον έχοντες περικείμενον...

Αλληλούϊα Ήχος β'

Διήλθομεν διά πυρός καί ύδατος καί εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν.

Ευαγγέλιον Εκ τού κατά Ματθαίον

Είπεν ο Κύριος τήν παραβολήν ταύτην, Ωμοιώθη ή βασιλεία τών ουρανών ανθρώπω οικοδεσπότη... Πολλοί γάρ εισι κλητοί, ολίγοι δέ εκλεκτοί.

Καί η Θεία Λειτουργία τών Προηγιασμένων.

Κοινωνικόν

Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται Δίκαιος. Αλληλούια.

Εις δέ τήν Τράπεζαν εσθίομεν άλαιον καί οίνον. Ει δέ εν τή Α' Εβδομάδι τύχοι, οίνον μόνον.