ΤΗ Α' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ

Μνήμη τών Αγίων καί θαυματουργών Αναργύρων Κοσμά καί Δαμιανού, τών εν Ρώμη μαρτυρησάντων.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

Ει βούλει εορτάσαι τούς Αγίους τούτους, μετά τόν Προοιμιακόν, ειπέ τήν α' στάσιν τού Μακάριος ανήρ. Ει δέ τό, Κύριε εκέκραξα, ιστώμεν Στίχους ς' καί ψάλλομεν Στιχηρά Προσόμοια γ' δευτερούντες αυτά.

Ήχος πλ. β' Αυτόμελον

Όλην αποθέμενοι, εν ουρανοίς τήν ελπίδα, θησαυρόν ασύλητον, εαυτοίς οι Άγιοι εθησαύρισαν, δωρεάν έλαβον, δωρεάν διδούσι, τοίς νοσούσι τά ιάματα, χρυσόν ή άργυρον, ευαγγελικώς ουκ εκτήσαντο, ανθρώποις τε καί κτήνεσι, τάς ευεργεσίας μετέδωκαν, ίνα διά πάντων, υπήκοοι γενόμενοι Χριστώ, εν παρρησία πρεσβεύωσιν, υπέρ τών ψυχών ημών.

Ύλην εβδελύξαντο, τήν επί γής φθειρομένην, ουρανοπολίται δέ, εν σαρκί ισάγγελοι εχρημάτισαν, η ομόφρων συσκηνος, ξυνωρίς ομότροπος, τών Αγίων καί ομόψυχος, διό τοίς κάμνουσι, πάσι τάς ιάσεις βραβεύουσιν, ανάργυρον παρέχοντες, τήν ευεργεσίαν τοίς χρήζουσιν, Ούς εν ετησίοις, τιμήσωμεν αξίως εορταίς, εν παρρησία πρεσβεύοντας, υπέρ τών ψυχών ημών.

Όλην εισοικίσασα, εν εαυτή τήν Τριάδα, δυάς η αοίδιμος, Κοσμάς καί Δαμιανός οι θεόφρονες, ως κρουνοί βλύζουσιν, εκ πηγής νάματα, ζωηφόρου τών ιάσεων, ών καί τά λείψανα, πάθη δι' αφής θεραπεύουσι, καί μόνα τά ονόματα, νόσους εκ βροτών απελαύνουσι, πάντων τών προσφύγων, σωτήριοι τελούντες, τώ Χριστώ, εν παρρησία πρεσβεύουσιν, υπέρ τών ψυχων ημών.

Δόξα... Ήχος πλ. β'

Ανατολίου

Ατελεύτητος υπάρχει τών Αγίων η χάρις, ήν παρά Χριστού εκομίσαντο, όθεν αυτών καί τά λείψανα, εκ θείας δυνάμεως, διηνεκώς ενεργούσι τοίς θαύμασιν, ών καί τά ονόματα μόνα, εκ πίστεως επιβοώμενα, τών ανιάτων άλγηδόνων απαλλάττουσι, Δι' ών Κύριε καί ημάς, τών τής ψυχής καί τού σώματος παθών ελευθέρωσον, ως φιλάνθρωπος.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Τίς μή μακαρίσει σε, Παναγία Παρθένε; τίς μή ανυμνήσει σου τόν αλόχευτον τόκον, ο γάρ αχρόνως εκ Πατρός εκλάμψας Υιός μονογενής, ο αυτός εκ σού τής αγνής προήλθεν, αφράστως σαρκωθείς, φύσει Θεός υπάρχων, καί φύσει γενόμενος άνθρωπος δι' ημάς, ουκ εις δυάδα προσώπων τεμνόμενος, αλλ' εν δυάδι φύσεων ασυγχύτως γνωριζόμενος, Αυτόν ικέτευε, σεμνή παμμακάριστε, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Είσοδος. τό, Φώς ιλαρόν, καί τό Προκείμενον τής ημέρας. Ει βούλει ειπείν καί Αναγνώσματα.

Προφητείαις Ησαϊου τό Ανάγνωσμα

(Κεφ. 43, 9-14)

Τάδε λέγει Κύριος, Πάντα τά έθνη συνήχθησαν άμα καί συναχθήσονται άρχοντες εξ αυτών, Τίς αναγγελεί ταύτα εν αυτοίς; ή τά εξ αρχής, τίς ακουστά ποιήσει ημίν, Αγαγέτωσαν τούς μάρτυρας αυτών, καί δικαιωθήτωσαν, Καί ειπάτωσαν αληθή, Γίνεσθέ μοι μάρτυρες, καί εγώ μάρτυς Κύριος ο Θεός, καί ο παίς, όν εξελεξάμην, ίνα γνώτε καί Πιστεύσητε, καί συνήτε, ότι εγώ ειμι, Εμπροσθέν μου ουκ εγένετο άλλος Θεός, καί μετ εμέ ουκ έσται, Εγώ ειμι ο Θεός, καί ουκ έστι πάρεξ εμού ο σώζων. Εγώ ανήγγειλα καί έσωσα, ωνείδισα, καί ουκ ήν εν ημίν αλλότριος. Υμείς εμοί μάρτυρες, καί εγώ Κύριος ο Θεός, ότι απ' αρχής εγώ ειμι, καί ουκ έστιν ο εκ τών χειρών μου εξαιρούμενος. Ποιήσω, καί τίς αποστρέψει αυτό. Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός, ο λυτρούμενος ημάς, ο Άγιος Ισραήλ.

Σοφίας Σολομώντος τό Ανάγνωσμα

(Κεφ. 3, 1-9)

Δικαίων ψυχαί εν χειρί Θεού, καί ου μή άψηται αυτών βάσανος. Έδοξαν εν οφθαλμοίς αφρόνων τεθνάναι. Καί ελογίσθη κάκωσις η έξοδος αυτών, καί η αφ' ημών πορεία σύντριμμα, οι δέ εισιν εν ειρήνη. Καί γάρ εν όψει ανθρώπων εάν κολασθώσιν, η ελπίς αυτών αθανασίας πλήρης. Καί ολίγα παιδευθέντες, μεγάλα ευεργετηθήσονται, ότι ο Θεός επείρασεν αυτούς, καί εύρεν αυτούς αξίους εαυτού. Ως χρυσόν εν χωνευτηρίω εδοκίμασεν αυτούς, καί ως ολοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αυτούς. Καί εν καιρώ επισκοπής αυτών αναλάμψουσι, καί ως σπινθήρες εν καλάμη διαδραμούνται. Κρινούσιν έθνη, καί κρατήσουσι λαών καί βασιλεύσει αυτών Κύριος εις τούς αιώνας, οι πεποιθότες επ' αυτόν, συνήσουσιν αλήθειαν, καί οι πιστοί έν αγάπη προσμενούσιν αυτώ, ότι χάρις καί έλεος εν τοίς οσίοις αυτού, καί επισκοπή εν τοίς εκλεκτοίς αυτού.

Σοφίας Σολομώντος τό Ανάγνωσμα

(Κεφ. 5, 15-23 & 6, 1-3)

Δίκαιοι εις τόν αίωνα ζώσι, καί εν Κυρίω ο μισθός αυτών, καί η φροντίς αυτών παρά Υψίστω. Διά τούτο λήψονται τό βασίλειον τής ευπρεπείας, καί τό διάδημα τού κάλλους εκ χειρός Κυρίου, ότι τή δεξιά αυτού σκεπάσει αυτούς, καί τώ βραχίονι υπερασπιεί αυτών. Λήψεται πανοπλίαν, τόν ζήλον αυτού, καί οπλοποιήσει τήν κτίσιν εις άμυναν εχθρών. Ενδύσεται θώρακα, δικαιοσύνην, καί περιθήσεται κόρυθα, κρίσιν ανυπόκριτον. Λήψεται ασπίδα ακαταμάχητον, οσιότητα, οξυνεί δέ απότομον οργήν εις ρομφαίαν. Συνεκπολεμήσει αυτώ ο κόσμος επί τούς παράφρονας, πορεύσονται εύστοχοι βολίδες αστραπών, καί ως από ευκύκλου τόξου τών νεφών, επί σκοπόν αλούνται, καί εκ πετροβόλου θυμού πλήρεις ριφήσονται χάλαζαι. Αγανακτήσει κατ' αυτών ύδωρ θαλάσσης, ποταμοί δέ συγκλύσουσιν αποτόμως. Αντιστήσεται αυτοίς πνευμαδυνάμεως, καί ως λαίλαψ εκλικμήσει αυτούς, καί ερημώσει πάσαν τήν γήν ανομία, καί η κακοπραγία περιτρέψει θρόνους δυναστών. Ακούσατε ούν, Βασιλείς, καί σύνετε, μάθετε, δικασταί περάτων γής, ενωτίσασθε οι κρατούντες πλήθους, καί γεγαυρωμένοι επί όχλοις εθνών, ότι εδόθη παρά Κυρίου η κράτησις υμίν, καί η δυναστεία παρά Υψίστου.

Εις τήν Λιτήν, Στιχηρά Ιδιόμελα.

Ήχος β'

Η πηγή τών ιαμάτων, ένα καί μόνον εθεράπευε τού έτους, η σκηνή τών Αναργύρων, άπαν τό πλήθος θεραπεύει τών νοσούντων, ανενδεής γάρ υπάρχει, καί αδαπάνητος ο πλούτος τών Αγίων, Ταίς αυτών ικεσίαις Χριστέ, ελέησον ημάς.

Ο αυτός Θεοφάνους

Πόθω θείω, καί έρωτι τών μελλόντων, πρακτικώς πολιτευσάμενοι, τάς σωτηρίους οδούς διηνύσατε, όθεν τό καθαρόν τής ψυχής ακηλίδωτον τηρήσαντες, τών ενύλων τελείως απέστητε, Πνεύματι δέ θείω χρυσωθέντες, αχρύσως τάς ιάσεις τοίς νοσούσι παρέχετε, δυάς ιερά, φωταυγής ξυνωρίς, πεφωτισμένον θείον ζεύγος, Ανάργυροι, εν θλίψεσι καί νόσοις επισκεπτόμενοι ημάς, καί τών ψυχών ημών τάς νόσους, αναργύρως ιώμενοι.

Ο αυτός Γερμανού

Μεγάλων αξιωθέντες δωρεών πανεύφημοι, εν ταπεινότητι βίου εν τή γή επολιτεύσασθε, καί διερχόμενοι πανταχού, δωρεάν τών νοσούντων τά πάθη ιώμενοι, ώφθητε Αγγέλων συνόμιλοι, Κοσμά σύν Δαμιανώ τώ σοφώ, αδελφοί τερπνότατοι, καί ημών τά πάθη, ταίς ευχαίς ημών ιάσασθε.

Ο αυτός

Αγάλλεται ο χορός τών Αγίων εις αιώνας, βασιλείαν γάρ ουρανών εκληρονόμησαν, Γή τά Λείψανα αυτών δεξαμένη, ευωδίαν διέπνευσε, Δούλοι Χριστού γεγόνασι, κατασκηνώσαντες εις ζωήν τήν αιώνιον.

Ο αυτός

Ιατροί τών ασθενούντων, θησαυροί τών ιαμάτων, σωτήριοι τών πιστών, Ανάργυροι πανευκλεείς, τούς εν ανάγκαις κράζοντας, καί οδυνωμένους ιάσασθε, ικετεύοντες Θεόν τόν αγαθόν, λυτρώσασθαι ημάς τών παγίδων τού εχθρού.

Δόξα... Ήχος πλ. β'

Ανδρέου Πυρού

Φαιδρά καί επίφωτος ανέτειλε σήμερον, η μνήμη τών Αναργύρων Χριστού, λαμπρώς καταλάμπουσα ταίς ακτίσι τών θαυμάτων, Δεύτε ούν φιλέορτοι, πιστώς πανηγυρίσωμεν, δεύτε, τή σορώ τών Αγίων, προθύμως πάντες προσδράμωμεν, όπως τήν ταχίστην ίασιν αφθόνως παρ' αυτών κομισώμεθα, αναργύρως γάρ παρέχουσι πάσι, τή ενεργεία τού Αγίου Πνεύματος, τών ιαμάτων τά χαρίσματα.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Θεοτόκε σύ εί η άμπελος η αληθινή, η βλαστήσασα τόν καρπόν τής ζωής, σέ ικετεύομεν, Πρέσβευε Δέσποινα, μετά τών Αναργύρων, καί πάντων τών Αγίων, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Εις τόν Στίχον, Στιχηρά Προσόμοια.

Ήχος α'

Τών ουρανίων Ταγμάτων

Τών Αναργύρων τή μνήμη πάντες συνδράμωμεν, εν καθαρά καρδία, καί αγνώ συνειδότι, αυτοίς συνεκβοώντες, Χαίροις δυάς, τών ασθενούντων η ίασις, ότι υμείς απειλήφατε εκ Θεού, τήν εξουσίαν τών ιάσεων.

Στίχ. Τοίς Αγίοις τοίς εν τή γή αυτού εθαυμάστωσεν ο Κύριος.

Τάς εντολάς τού Κυρίου καλώς φυλάξαντες, φιλαργυρίας νόσον, εκτεμόντες πανσόφως, ιάσθε αναργύρως, όθεν υμών, τήν πανσέβαστον κοίμησιν, αξιοχρέως Τιμώμεν θαυματουργοί, ικετεύσατε σωθήναι ημάς.

Στίχ. Ιδού δή τί καλόν, ή τί τερπνόν, αλλ' ή τό κατοικείν αδελφούς επί τό αυτό.

Ως παρρησίαν λαβόντες παρά τού μόνου Θεού, τού ελεείν καί σώζειν, εκ ποικίλων κινδύνων, λυτρώσασθε τούς πίστει υμνούντας υμάς, θεοφόροι Ανάργυροι, καί έκ παθών καί κινδύνων καί πειρασμών, ψυχής άμα καί τού σώματος.

Δόξα... Ήχος πλ. β'

Πάντοτε έχοντες Χριστόν, ενεργούντα εν υμίν, Άγιοι Ανάργυροι, θαυματουργείτε εν κόσμω, ασθενούντας θεραπεύετε, καί γάρ τό ιατρείον υμών, πηγή υπάρχει ανεξάντλητος, αντλουμένη δέ, μάλλον υπερεκβλύζει, καί χεομένη περισσεύεται, καθ' εκάστην κενουμένη καί πληθυνομένη, πάσι χορηγούσα καί μή λειπομένη, καί οι αρυόμενοι κορέννυνται ιάματα, καί αύτη διαμένει αδαπάνητος, Τί ούν υμάς καλέσωμεν, θεράποντας ιατρούς ψυχών τε καί σωμάτων, Ιατήρας παθών ανιάτων, δωρεάν ιωμένους άπαντας, ειληφότας χαρίσματα, παρά τού Σωτήρος Χριστού, του παρέχοντος ημίν τό μέγα έλεος.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Τριήμερος ανέστης Χριστέ

Μετάνοιαν ου κέκτησαι, ψυχή αμετανόητε, Τί βραδύνεις; τού θανάτου η τομή, εγγίζει καί τό τέλος, εφέστηκεν ως κλέπτης, τή Θεοτόκω δράμε πρόσπεσον.

Απολυτίκιον Ήχος πλ. δ'

Άγιοι Ανάργυροι καί θαυματουργοί, επισκέψασθε τάς ασθενείας ημών, δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε ημίν.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Κάθισμα Ήχος πλ. δ'

Τήν Σοφίαν καί Λόγον

Ουρανόθεν θαυμάτων τήν δωρεάν, παραδόξως λαβόντες παρά Χριστού, πάντα θεραπεύετε, αενάως τά πάθη, εν υμίν γάρ ώφθη, η χάρις τού Πνεύματος, ενεργούσα θείων ιάσεων δύναμιν, όθεν καί αφθάρτων, αγαθών ευπορίαν, τή πίστει εκτήσασθε, αναργύρω φρονήματι, θεοφόροι Ανάργυροι, Πρεσβεύσατε Χριστώ τώ Θεώ, τών πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοίς εορτάζουσι πόθω, τήν αγίαν μνήμην υμών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ως Παρθένον καί μόνην εν γυναιξί, σέ ασπόρως τεκούσαν Θεόν σαρκί, πάσαι μακαρίζομεν γενεαί τών ανθρώπων, τό γάρ πύρ εσκήνωσεν, εν σοί τής θεότητος, καί ως βρέφος θηλάζεις, τόν Κτίστην καί Κύριον, όθεν τών Αγγέλων, καί ανθρώπων τό γένος, αξίως δοξάζομεν, τόν πανάγιον τόκον σου, καί συμφώνως βοώμέν σοι, Πρέσβευε τώ σώ Υιώ καί Θεώ, τών πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοίς καταφεύγουσι πίστει, τή σκέπη σου, Άχραντε.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Κάθισμα Ήχος δ'

Επεφάνης σήμερον

Τήν φαιδράν πανήγυριν, τών Άναργύρων, οι πιστοί τελέσωμεν, καθικετεύοντες αυτούς, ίνα ημάς απαλλάττωσι, παντοίων νόσων, ψυχής τε καί σώματος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Προστασία άμαχε, τών θλιβομένων, καί θερμή αντίληψις, τών πεποιθότων επί σέ, εκ τών κινδύνων με λύτρωσαι, σύ γάρ υπάρχεις, η πάντων βοήθεια.

Ο Ν' καί οι Κανόνες τής Θεοτόκου καί τών Αγίων. Ψάλλομεν δέ καί Καταβασίας, Ανοίξω τό στόμα μου.

Ο Κανών τών Αγίων, ού η Ακροστιχίς.

Κλεινούς ιατρούς τών βροτών μέλπειν θέμις. Ιωσήφ.

Ωδή α' Ήχος πλ. β'

Ως εν ηπείρω πεζεύσας

Καταστραπτόμενοι δόξη τή θεϊκή φωταυγείς Άνάργυροι, καταυγάσατε ημών, τάς ψυχάς, σκεδάζοντες παθών, τήν αχλύν, όπως υμάς πίστει γεραίρωμεν.

Λυμαντικών καθαρθέντες πρώην παθών, πόνων επιδόσεσιν, εκκαθαίρετε ημών, χαλεπά νοσήματα σοφοί, καί τούς πόνους τών ψυχών επικουφίζετε.

Εκ τού τών όλων Δεσπότου τάς δωρεάς, ειληφότες Άγιοι, τών θαυμάτων δωρεάν, τά ημών ιάσασθε πολλά, καί δυσίατα σαρκός πάθη δεόμεθα.

Θεοτοκίον

Νόμου τής φύσεως δίχα τίκτεις Αγνή, τόν τού νόμου πάροχον, Ιησούν τόν λυτρωτήν, όν δυσώπει ρύσασθαι ημάς, Θεοτόκε τών πολλών ανομιών ημών.

Ωδή γ'

Ουκ έστιν Άγιος ως σύ

Ο κόσμος άδει τάς υμών, Άγιοι καθ' εκάστην, πολλάς ευεργεσίας καί θαυμάτων τήν πληθύν, θαυματουργοί Ιατροί, τών Αγγέλων όντως ισοστάσιοι.

Υμάς τούς δύο φωταυγείς, δυσωπούμεν αστέρας, τούς εν ύψει κειμένους, Εκκλησίας μυστικώς, Κοσμά καί Δαμιανέ, τάς καρδίας, πάντων καταυγάζετε.

Ιδού συνήθροισται λαός, Άγιοι πανταχόθεν, τού υμών ανυμνήσαι τάς μεγίστας δωρεάς, εν τώ τεμένει υμών, αλλά πάντων, τάς ευχάς πληρώσατε.

Θεοτοκίον

Αγία Δέσποινα αγνή, υπεράγιον Λόγον, σωματωσασα λόγω, τών αλόγων με παθών, υμνούντά σε ευσεβώς, θείοις λόγοις, λύτρωσαι πανάμωμε.

Κάθισμα Ήχος πλ. δ'

Τήν Σοφίαν καί Λόγον

Ιαμάτων δοτήρες θαυματουργοί, καί θαυμάτων λαμπτήρες φωταγωγοί, πάσιν ανεδείχθητε, τή τού Πνεύματος χάριτι, τών γάρ παθών τήν φλόγα, τή πίστει δροσίζοντες, τών πιστών εν ταύτη, τό φρόνημα θάλπετε, όθεν ιατρείον, τών ψυχών κεκτημένοι, τόν θείον ναόν υμών, εν αυτώ καταφεύγομεν, θεοφόροι Aνάργυροι, Πρεσβευσατε Χριστώ τώ Θεώ, τών πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοίς εορτάζουσι πόθω, τήν αγίαν μνήμην υμών.

Θεοτοκίον

Πειρασμοίς πολυπλόκοις περιπεσών, εξ εχθρών αοράτων καί ορατών, τώ σάλω συνέχομαι τών αμέτρων πταισμάτων μου, καί ως έχων αντίληψιν, καί σκέπην σε άχραντε, τώ λιμένι προστρέχω, τής σής αγαθότητος, όθεν Παναγία, τόν εκ σού σαρκωθέντα, ασπόρως ικέτευε, υπέρ πάντων τών δούλων σου, τών απαύστως υμνούντων σε, πρεσβεύουσα αυτώ εκτενώς, τών πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοίς προσκυνούσιν εν πίστει, τόν τόκον σου, Άχραντε.

Ωδή δ'

Χριστός μου δύναμις

Τά θεία κλήματα, τά όντως εύκαρπα, Τής αμπέλου τής θείας τόν μυστικόν, οίνον αποστάζοντα, εν ευφροσύνη τούς σοφούς, Αναργύρους ευφημήσωμεν.

Ρομφαία ώφθητε, κατατιτρώσκοντες, δυσμενείς αοράτους, ών καί ημάς, τών βελών λυτρώσασθε, περιποιούμενοι ημών, τήν ζωήν σοφοί Ανάργυροι.

Ουκ έστιν άνθρωπος, όστις ου κέκτηται, αγαθούς υμάς πρέσβεις πρός τόν Χριστόν, Άγιοι Aνάργυροι, όν δυσωπήσατε πυρός, αιωνίου λυτρωθήναί με.

Θεοτοκίον

Σκηνώσας κυριος, αγνή εν μέσω σου, τήν σκηνήν τήν αγίαν, πηγήν πολλών, δείκνυσιν ιάσεων, καί καθαρτήριον παθών, Θεοτόκε αειπάρθενε.

Ωδή ε'

Τώ θείω φέγγει σου Αγαθέ

Τόν θείον είλκυσαν φωτισμόν, τών απαυγασμάτων τήν πηγήν, ολο καρδίως ποθήσαντες, καί φωταγω γούσιν ημάς εκάστοτε, θαυμάτων δαδουχίαις οι μεγαλώνυμοι.

Ωραίον ζεύγος όντες σοφοί, αύλακας εργάζεσθε ψυχών, θεοσημείαις εκάστοτε, τέμνοντες τά πάθη ώσπερ ζιζάνια, καί ρώσεως τόν στάχυν εκατοστεύοντες.

Νενευρωμένοι σθένει Χριστού, τού εν τή κακία δυνατού, πάσαν ισχύν διωλέσατε, ού τής τυραννίδος ημάς λυτρώσασθε, ακοίμητοι προστάται ημών Ανάργυροι.

Θεοτοκίον

Ρυσαί με Δέσποινα αγαθή, τών πειρατηρίων τού εχθρού, τής εν γεέννη κολάσεως, καί τής συνεχούσης αιχμαλωσίας με, καί μή με καταισχύνης υμνολογούντά σε.

Ωδή ς'

Τού βίου τήν θάλασσαν

Οικούντες Ανάργυροι, εν χαρά τούς ουρανούς, εν τώ σεπτώ ναώ υμών, παραγενέσθαι σπεύσατε και ημών, τάς νόσους τού σώματος, καί καρδίας τά πάθη εξοικίσατε.

Τήν θείαν ευπρέπειαν, στολισθέντες ευπρεπώς, ως διπλοϊδα Άγιοι, γυμνούς ημάς υπάρχοντας αρετών, ενθέως στολίσατε, καί παθών ατιμίας εκγυμνώσατε.

Ως κόσμον τά θαύματα, περικείμενοι παντός, σωτήρες κόσμου ώφθητε, τής κοσμικής ούν βλάβης πάντας ημάς, λυτρώσασθε Άγιοι, καί παθών ατιμίας καί κολάσεως.

Θεοτοκίον

Μή φλέξας τήν μήτραν σου, πύρ υπάρχων Ιησούς, εκ σού σαρκί προέρχεται, τούτον αγνή δυσώπησον τού πυρός, καί πάσης κολάσεως, λυτρωθήναι τούς πίστει ανυμνούντάς σε.

Κοντάκιον Ήχος β'

Οι τήν χάριν λαβόντες τών ιαμάτων, εφαπλούτε τήν ρώσιν τοίς εν ανάγκαις, lατροί θαυματουργοί ένδοξοι, Αλλά τή ημών επισκέψει, καί τών πολεμίων τά θράση καταβάλλετε, τόν κόσμον ιώμενοι εν τοίς θαύμασι.

Ο Οίκος

Πάσης συνέσεως καί σοφίας, υπέρκειται ο λόγος τών σοφών ιατρών, καί πάσι γνώσιν παρέχουσι, τού γάρ Υψίστου χάριν λαβόντες, αοράτως τήν ρώσιν δωρούνται πάσιν, όθεν καμοί διηγήσεως χάριν δεδώρηνται, υμνήσαι ως θεοφόρους, ευαρέστους Χριστού καί θεράποντας, ιαμάτων πλήθη παρέχοντας αλγηδόνων γάρ πάντας λυτρούνται, τόν κόσμον ιώμενοι εν τοίς θαύμασι.

Συναξάριον

Τή Α' τού αυτού μηνός, Μνήμη τών Αγίων καί θαυματουργών Αναργύρων Κοσμά καί Δαμιανού, τών εν Ρώμη τελειωθέντων.

Στίχοι

· Βολαίς αδελφούς ου διέσπων οι λίθοι,

· Ως εις έν, άμφω συμπεπηγότας λίθον.

· Πρώτη Ιουλίοιο λίθοισιν Ανάργυροι ήθλουν.

Τή αυτή ημέρα, Mνήμη τού Οσίου Πατρός ημών Βασιλείου, τού συστησαμένου τήν Μονήν τού Βαθέος Ρύακος.

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τού Οσίου Πέτρου, πατρικίου γενομένου εν τοίς Ευάνδρου.

Ο όσιος Λέων ο ερημίτης, γυμνός διάγων, εν ειρήνη τελειοϋται.

Οι άγιοι δισχίλιοι μάρτυρες ξίφει τελειούνται.

Οι άγιοι είκοσι πέντε μάρτυρες οι εν Νικομηδεία πυρί τελειούνται.

Ταίς αυτών αγίαις πρεσβείαις, ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.

Ωδή ζ'

Δροσοβόλον μέν τήν κάμινον

Επτερώσατε τόν νούν πρός τά ουράνια, καλών ταίς επιδόσεσι, καί γενόμενοι, κοινωνοί τών θείων δωρεών, υπόπτεροι όντες αετοί, πάσαν διέρχεσθε τήν γήν, θαυματουργούντες αεί.

Λαμπρυνθέντες ώσπερ όρυζον Ανάργυροι, χρυσίον θεία χάριτι, επλουτήσατε, ιαμάτων χάριν δαψιλώς, διό οικτιρήσατε ημάς, χειμαζομένους χαλεπών, επαγωγαίς πειρασμών.

Παραθέμενοι Κυρίω καθαρά υμών, τά πνεύματα Ανάργυροι, τά ακάθαρτα, εκδιώκειν χάριν παρ αυτού, εδέξασθε πνεύματα αεί, ών τής κακίας τής πικράς, ρύσασθε πάντας ημάς.

Εκοιμήθητε δικαίοις οφειλόμενον, ύπνον σοφοί Ανάργυροι, καί ακοίμντοι πρεσβευταί υπάρχετε πιστών, διό τών ψυχών ημών αεί, καί τών σωμάτων τά δεινά πάθη κοιμίσατε.

Θεοτοκίον

Ικετεύουσα μή παύση τόν φιλάνθρωπον, Θεόν ημών Παναμωμε, όπως λάβωμεν, παντελή συγχώρησιν κακών, καί τύχωμεν τών εν ουρανοίς, ητοιμασμένων αγαθών τοίς αγαπώσιν αυτόν.

Ωδή η'

Εκ φλογός τοίς Οσίοις

Νοσημάτων παντοίων όντες πολέμιοι, συμμαχία τού θείου Πνεύματος Άγιοι, παύσατε ημών, τών ψυχών τά νοσήματα, καί τάς τών σωμάτων, κουφίσατε οδύνας.

Θεωροί τού Κυρίου νύν τής τερπνότητος, χρηματίζοντες όντως προσεπισκέπτεσθε, τούτον τόν τερπνόν, θεοφόροι ναόν υμών, καί πηγήν θαυμάτων, πολλών επιτελείτε.

Εκ πηγής Παραδείσου εκπορευόμενοι, ποταμοί ώσπερ δύο άπαν αρδεύετε, πρόσωπον τής γής, ιαμάτων τοίς νάμασι, καί τών νοσημάτων, ξηραίνετε τους όμβρους.

Mακαρίων ελπίδων επιλαβόμενοι, υπό πάντων αξίως νύν μακαρίζεσθε, ως εκπληρωταί, μακαρίου Θεού ημών, θείων θελημάτων, Ανάργυροι δειχθέντες.

Ιατροί ανιάτων παθών Αναργυροι, τά ανίατα πάθη ημών ιάσασθε, καί τών πειρασμών, τόν χειμώνα πραύνατε, καί τής αθυμίας, σκεδάσατε τά νέφη.

Τριαδικόν

Σύν αγίοις Αγγέλοις υμνολογήσωμεν, τόν Πατέρα καί Λόγον καί Πνεύμα Άγιον, μίαν εν τρισί, χαρακτήρσι θεότητα, μίαν βασιλείαν, καί μίαν εξουσίαν.

Ωδή θ'

Θεόν ανθρώποις

Ιδού ο οίκος υμών τοίς θαύμασι, πανευπρεπώς, ως άστροις φωταυγέσι λαμπρύνεται, καί συμφώνως υμάς αγαλλόμενος, πάντοτε μακαρίζει, καί τήν σεπτήν υμών, μνήμην εορτάζει ευσεβώς, σεπτοί Ανάργυροι.

Ως φώς ως δύο μεγάλοι ήλιοι, τό νοητόν στερέωμα κοσμείτε Ανάργυροι, καί σημείων ακτίσι λαμπρύνετεπάντων πιστών καρδίας, όθεν κραυγάζομεν, Λύσατε τό σκότος, τών παθών ημών δεόμεθα.

Σκηνάς τάς άνω οικούντες Άγιοι, μέσον ημών γενέσθαι αοράτως σπλαγχνίσθητε, τών εν μέσω τής θείας σκηνής υμών, ύμνους αναπεμπόντων, τώ παντοκράτορι, καί μακαριζόντων, εκτενώς υμάς πανευφήμοι.

Η γή τοίς άνω συνεπαγάλλεται, εν τή φαιδρά καί θεία εορτή υμών Άγιοι, ήν τελούντας ημάς εκλυτρώσατε, σκότος αρρωστημάτων, πάσης στενώσεως, καί τής εν τώ Άδη, χαλεπής σοφοί κολάσεως.

Θεοτοκίον

Φρικτήν λοχείαν έχουσα Πάναγνε, εν τή φρικτή ημέρα τής ετάσεως δέομαι, τής φρικτής αποφάσεως ρύσαί με, καί τής τών σωζομένων στάσεως μέτοχον, ποίησον υμνούντα, σέ πιστώς θεοχαρίτωτε.

Εξαποστειλάριον

Εν πνεύματι τώ Ιερώ

Τήν χάριν τών ιάσεων, εκ Θεού ειληφότες, Ανάργυροι μακάριοι, ιατρεύετε νόσους, καί θεραπεύετε πάντας, τούς πιστώς προστρέχοντας, τώ θείω υμών τεμένει διά τούτο συμφώνως, μακαρίζομεν αξίως, τήν σεπτήν υμών μνήμην.

Θεοτοκίον

Εκύησας Πανάχραντε, τόν Θεού Θεόν Λόγον, τώ κόσμω τήν σωτήριον, εκτελούντα πανσόφως, οικονομίαν αρίστην, διά τούτό σε πάντες, υμνολογούμεν αξίως, ως πρεσβεύουσαν τούτω, λυτρωθήναι ημάς νόσων, καί παντοίων κινδύνων.

Εις τούς Αίνους, ιστώμεν Στίχους δ' καί ψάλλομεν Στιχηρά Προσόμοια τά εξής γ' δευτερούντες τό α'.

Ήχος δ'

Έδωκας σημείωσιν

Νάμασι τού Πνεύματος, ως ποταμοί προσκλυζόμενοι, καί σαφώς πελαγίζοντες, τήν κτίσιν αρδεύετε, ταίς θεοσημείαις, καί ταίς παραδόξοις, τών ιαμάτων παροχαίς, καί ψυχοφθόρα πάθη ξηραίνετε, καί νόσους θεραπεύετε, καί φυγαδεύετε πνεύματα, θεοφόροι Ανάργυροι, πρεσβευταί τών ψυχών ημών.

Πάθη αλογώτατα, καθυποτάξαντες Άγιοι, ψυχικαίς ταίς δυνάμεσιν, ανθρώποις καί κτήνεσι, τάς ευεργεσίας, επιχορηγείτε, παρά Χριστού τήν δωρεαν, τών ιαμάτων καταπλουτήσαντες, διό τήν Ιεράν υμών, καί φωτοφόρον πανήγυριν, εκτελούντες αιτούμεθα, φωτισμόν ταίς ψυχαίς ημών.

Ο θείος ναός υμών, ως ουρανός αναδέδεικται, φωταυγής καί ουράνιος, ως άστρα τά θαύματα, τά σωτηριώδη, νύν προσκεκτημένος, καί ώσπερ ήλιον φαιδρόν, τών ιαμάτων θείαν ενέργειαν, Κοσμά μακαριώτατε, Δαμιανέ παναοίδιμε, τού Κυρίου θεράποντες, πρεσβευταί τών ψυχών ημών.

Δόξα... Ήχος δ'

Πηγήν ιαμάτων έχοντες, Άγιοι Ανάργυροι, τάς ιάσεις παρέχετε πάσι τοίς δεομένοις, ως μεγίστων δωρεών αξιωθέντες, παρά τής αενάου πηγής τού Σωτήρος Χριστού, Φησί γάρ πρός υμάς ο Κύριος, ως ομοζήλους τών Αποστόλων, Ιδού δέδωκα υμίν τήν εξουσίαν, κατά πνευμάτων ακαθάρτων, ώστε αυτά εκβάλλειν, καί θεραπεύειν πάσαν νόσον, καί πάσαν μαλακίαν, Διό τοίς προστάγμασιν αυτού καλώς πολιτευσάμενοι, δωρεάν ελάβετε, δωρεάν παρέχετε, ιατρεύοντες τά πάθη τών ψυχών, καί τών σωμάτων ημών.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Εκ παντοίων κινδύνων τούς δούλους σου φύλαττε, ευλογημένη Θεοτόκε, ίνα σε δοξάζωμεν, τήν ελπίδα τών ψυχών ημών.

Δοξολογία μεγάλη, καί Απόλυσις

Εις τήν Λειτουργίαν, Τά τυπικά, οι Μακαρισμοί, καί εκ τού Κανόνος τών Αγίων η γ' καί στ' Ωδή.

Κοινωνικόν

Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται Δίκαιος. Αλληλούια.