ΤΗ Κ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ

Μνήμη τού Οσίου Πατρός ημών Ευθυμίου τού Μεγάλου.

ΕΝ ΤΩ ΜΙΚΡΩ ΕΣΠΕΡΙΝΩ

Ιστώμεν Στίχους δ' καί ψάλλομεν Στιχηρά Προσόμοια.

Ήχος α'

Τών ουρανίων ταγμάτων

Τών ουρανίων αψίδων, περιϊπτάμενος, δι' αρετής ενθέου, παμμακάριστε Πάτερ, υπέδυς εν τώ γνόφω, δι' ής αληθώς, ουκ εν αινίγμασιν Όσιε, αλλ' εν τή χάριτι ώφθης τή τού Θεού, τάς ελλάμψεις εισδεχόμενος. (Δίς)

Ταίς αρεταίς εκλαμπρύνας, ψυχήν καί έννοιαν, πρός ουρανόν μετήχθης, εις Χριστού βασιλείαν. Ευθύμιε τρισμάκαρ, προσφέρων αυτώ, τά τών πόνων σου δράγματα, εν ασκηταίς, σύ φωστήρ γάρ αναδειχθείς, τής αγήρω απολαύεις τρυφής.

Τό ομοούσιον όντως, Τριάς η άναρχος, Πνεύματος κατοικίαν, εν σοί αναθεμένη, λαμπρότατον φωστήρα, ανέδειξε σέ, θεοφόρε, Ευθύμιε, τών χαμαιζήλων γάρ πάντων υπεραρθείς, ουρανών οίκησιν εύρηκας.

Δόξα... Ήχος β'

Όσιε Πάτερ, εκ βρέφους τήν αρετήν επιμελώς ασκήσας, όργανον γέγονας τού αγίου Πνεύματος, καί παρ' αυτού λαβών τών θαυμάτων τήν ενέργειαν, έπεισας τούς ανθρώπους, καταφρονείν τών ηδέων, νύν δέ τώ θείω φωτί, καθαρώτερον ελλαμπόμενος, φώτισον καί ημών τάς διανοίας, Πάτερ Ευθύμιε.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Σε μεγαλύνομεν Θεοτόκε βοώντες. Χαίρε η πύλη η κεκλεισμένη, δι' ής ηνοίγη ανθρώποις, ο πάλαι Παράδεισος.

Απόστιχα Στιχηρά

Ήχος β'

Οίκος τού Εφραθά

Δόλους τών πονηρών, δαιμόνων θριαμβεύσας, τή τού Σταυρού δυνάμει, ετράνωσας τήν δόξαν, Χριστού Πάτερ Ευθύμιε.

Στίχ. Τίμιος εναντίον Κυρίου ο θάνατος τών οσίων αυτού.

Ήρθης ως Ηλιού, εν άρματι πυρίνω, καί συνεκράθης μάκαρ, αμέσως τή Τριάδι, Ευθύμιε παγκόσμιε.

Στίχ. Μακάριος ανήρ ο φοβούμενος τόν Κύριον.

Φέρων εν ταίς χερσί, σού Πάτερ τού Κυρίου, Σταυρόν τά τών δαιμόνων, φαντάσματα τελείως, Ευθύμιε ηφάνισας.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον όμοιον

Χαίρε η τήν χαράν, τού κόσμου δεξαμένη, Χριστόν τόν ζωοδότην, καί παύσαντα τήν λύπην, Παρθένε τής Προμήτορος.

Απολυτίκιον

Ήχος δ'

Ευφραίνου έρημος η ου τίκτουσα, ευθύμησον η ουκ ωδίνουσα, ότι επλήθυνέ σοι τέκνα, ανήρ επιθυμιών τών τού Πνεύματος, ευσεβεία φυτεύσας, εγκρατεία εκθρέψας, εις αρετών τελειότητα. Ταίς αυτού ικεσίαις, Χριστέ ο Θεός, ειρήνευσον τήν ζωήν ημών.

Καί Απόλυσις

ΕΝ ΤΩ ΜΕΓΑΛΩ ΕΣΠΕΡΙΝΩ

Στιχολογούμεν τήν α' στάσιν τού Μακάριος ανήρ.

Εις δέ το, Κύριε εκέκραξα, ιστώμεν Στίχους ς' καί ψάλλομεν Στιχηρά Προσόμοια.

Ήχος α'

Πανεύφημοι Μάρτυρες

Πάτερ Ευθύμιε τόν σόν, τόκον προκατήγγειλε, σταλείς ουράνιος Άγγελος, ως τού βλαστήσαντος, εκ νηδύος στείρας, Ιωάννου, τοότου γάρ, εδείχθης ζηλωτής εκμαγείόν τε, ακτήμων άοικος, βαπτιστής καί ορεσίτρορος, υπερλάμψας, τοίς απείροις θαύμασι.

Πάτερ Ευθύμιε καρπός, έφυς μέν στειρώσεως, αλλ' ώφθης όντως πολύγονος, εκ γάρ τού σπέρματος, τού πνευματικού σου, Μοναστών πεπλήρωται, η έρημος η πρίν αδιόδευτος, καί νύν ικέτευε, δωρηθήναι ταίς ψυχαίς ημών, τήν ειρήνην, καί τό μέγα έλεος.

Πάτερ Ευθύμιε ο σός, βίος ανυπέρβλητος, η Πίστις όντως ορθόδοξος, καί γάρ εκ πράξεων, πρός υψηλοτάτην, θεωρίαν ήλασας, σοφίας ενδιαίτημα, εν δύω φύσεσιν, ένα σέβων τής Τριάδος Χριστόν, ώ πρεσβεύεις, υπέρ τών ψυχών ημων.

Έτερα Στιχηρά Προσόμοια

Ήχος δ'

Ο εξ υψίστου κληθείς

Ο εκ νηδύος μητρός ηγιασμένος, ότε τό παντέφορον όμμα τήν πρόθεσιν, καί τήν ροπήν πρός τά κρείττονα, επειγομένην, ανεπιστρόφως σού προεώρακε, τότε Παμμακάριστε, δώρον θεόσδοτον, τής ευθυμίας φερώνυμον, μεμηνυκός σε, τήν τών φυσάντων λύει κατήφειαν, όθεν εκ βρέφους προηγμένος, τώ ευεργέτη Θεώ ευηρέστησας, όν ικέτευε σώσαι, καί φωτίσαι τάς ψυχάς ημών.

Ο χαρισμάτων ενθέων πεπλησμένος, σέ ως ακηλίδωτον, έσοπτρον Πάτερ ευρών, Χριστός τών θείων εμφάσεων, λαμπράς οικείου, μαρμαρυγάς φωτός σοι εξήστραψεν, εντεύθεν ιάσεων, άφθονος ώφθης πηγή, διατροφή τε λιμώττουσι, καί τών διψώντων, δι' επομβρίας άρδων τήν έφεσιν, τάς ψυχικάς δέ διαθέσεις ορών, σού τώ λόγω σοφώς εβελτίους Θεώ, όν ικέτευε σώσαι, καί φωτίσαιτάς ψυχάς ημών.

Ο θεωρία καί πράξει διαλάμψας, σού ο μέν ισάγγελος βίος κανών αρετής, καί χαρακτήρ ακριβέστατος, τών αιρουμένων, Θεώ λατρεύειν εν τελειότητι, ο σός δέ θεόσοφος λόγος Ευθύμιε, Τριάδα σέβειν εδίδαξε, Χριστόν δέ ένα, εν δύω φύσεσι γνωριζόμενον, καί τάς Συνόδους ισαρίθμους, τή τετρακτύϊ τών Ευαγγελίων Χριστού, όν ικέτευε σώσαι, καί φωτίσαι τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Ήχος γ'

Αφιερωθείς τώ Θεώ εκ κοιλίας μητρικής, ως άλλος Σαμουήλ, Πάτερ Ευθύμιε, φερωνύμως γέγονας, ευθυμία τών πιστών, Μοναζόντων βακτηρία, καί εδραίωμα, τού Αγίου Πνεύματος καθαρόν οικητήριον. Αίτησαι ημίν τοίς τιμώσί σε τό μέγα έλεος.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Πώς μή θαυμάσωμεν, τόν θεανδρικόν σου τόκον Πανσεβάσμιε;πείραν γάρ ανδρός μή δεξαμένη Πανάμωμε, έτεκες απάτορα Υιόν εν σαρκί, τόν πρό αιώνων εκ Πατρός γεννηθέντα αμήτορα, μηδαμώς υπομείναντα τροπήν, ή φυρμόν, ή διαίρεσιν, αλλ' εκατέρας ουσίας τήν ιδιότητα, σώαν φυλάξαντα. Διό Μητροπάρθενε Δέσποινα, αυτόν ικέτευε, σωθήναι τάς ψυχάς τών ορθοδόξως, Θεοτόκον ομολογούντων σε.

Είσοδος, τό Προκείμενον τής ημέρας καί τά Αναγνώσματα.

Σοφίας Σολομώντος τό Ανάγνωσμα

(Κεφ. 3, 1-9)

Δικαίων ψυχαί εν χειρί Θεού, καί ου μή άψηται αυτών βάσανος. Έδοξαν εν οφθαλμοίς αφρόνων τεθνάναι, καί ελογίσθη κάκωσις η έξοδος αυτών, καί η αφ' ημών πορεία σύντριμμα, οι δέ εισιν εν ειρήνη. Καί γάρ εν όψει ανθρώπων εάν κολασθώσιν, η ελπίς αυτών αθανασίας πλήρης. Καί ολίγα παιδευθέντες, μεγάλα ευεργετηθήσονται. Ότι ο Θεός επείρασεν αυτούς, καί εύρεν αυτούς αξίους εαυτού. Ως χρυσόν εν χωνευτηρίω εδοκίμασεν αυτούς, καί ώς ολοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αυτούς. Καί εν καιρώ επισκοπής αυτών αναλάμψουσι, καί ως σπινθήρες εν καλάμη διαδραμούνται. Κρινούσιν έθνη, καί κρατήσουσι λαών, καί βασιλεύσει αυτών Κύριος εις τούς αιώνας, οι πεποιθότες επ' αυτώ, συνήσουσιν αλήθειαν, καί οι πιστοί εν αγάπη προσμενούσιν αυτώ, ότι χάρις καί έλεος εν τοίς οσίοις αυτού, καί επισκοπή εν τοίς εκλεκτοίς αυτού.

Σοφίας Σολομώντος τό Ανάγνωσμα

(Κεφ. 5, 15-23 & 6, 1-3)

Δίκαιοι εις τόν αιώνα ζώσι, καί εν Κυρίω ο μισθός αυτών, καί η φροντίς αυτών παρά Υψίστω. Διά τούτο λήψονται τό βασίλειον τής ευπρεπείας, καί τό διάδημα τού κάλλους εκ χειρός Κυρίου, ότι τή δεξιά αυτού σκεπάσει αυτούς, καί τώ βραχίονι υπερασπιεί αυτών. Λήψεται πανοπλίαν, τόν ζήλον αυτού, καί οπλοποιήσει τήν κτίσιν εις άμυναν εχθρών. Ενδύσεται θώρακα δικαιοσύνην, καί περιθήσεται κόρυθα, κρίσιν ανυπόκριτον. Λήψεται ασπίδα ακαταμάχητον, οσιότητα, οξυνεί δέ απότομον οργήν εις ρομφαίαν, συνεκπολεμήσει αυτώ ο κόσμος επί τούς παράφρονας. Πορεύσονται εύστοχοι βολίδες αστραπών, καί ως από ευκύκλου τόξου, τών νεφών, επί σκοπόν αλούνται, καί εκ πετροβόλου θυμού πλήρεις ριφήσονται χάλαζαι. Αγανακτήσει κατ' αυτών ύδωρ θαλάσσης, ποταμοί δέ συγκλύσουσιν αποτόμως, αντιστήσεται αυτοίς πνεύμα δυνάμεως, καί ώς λαίλαψ εκλικμήσει αυτούς. Καί ερημώσει πάσαν τήν γήν ανομία, καί η κακοπραγία περιτρέψει θρόνους δυναστών. Ακούσατε ούν, Βασιλείς, καί σύνετε, μάθετε, δικασταί, περάτων γής, ενωτίσασθε, οι κρατούντες πλήθους, καί γεγαυρωμένοι επί όχλοις Εθνών. Ότι εδόθη παρά Κυρίου η κράτησις υμίν, καί η δυναστεία παρά Υψίστου.

Σοφίας Σολομώντος τό Ανάγνωσμα

(Κεφ. 4, 7-15)

Δίκαιος εάν φθάση τελευτήσαι, εν αναπαύσει έσται. Γήρας γάρ τίμιον, ού τό πολυχρόνιον, ουδέ αριθμώ ετών μεμέτρηται. Πολιά δέ εστι φρόνησις ανθρώποις, καί ηλικία γήρως, βίος ακηλίδωτος. Ευάρεστος Θεώ γενόμενος ηγαπήθη, καί μεταξύ αμαρτωλών μετετέθη. Ηρπάγη, μή κακία αλλάξη σύνεσιν αυτού, ή δόλος απατήση ψυχήν αυτού, βασκανία γάρ φαυλότητος αμαυροί τά καλά, καί ρεμβασμός επιθυμίας μεταλλεύει νούν άκακον. Τελειωθείς εν ολίγω, επλήρωσε χρόνους μακρούς, αρεστή γάρ ήν Κυρίω η ψυχή αυτού, διά τούτο έσπευσεν εκ μέσου πονηρίας. Οι δέ λαοί ιδόντες, καί μή νοήσαντες, μηδέ θέντες επί διανοία τό τοιούτον ότι χάρις καί έλεος εν τοίς οσίοις αυτού, καί επισκοπή εν τοίς εκλεκτοίς αυτού.

Εις τήν Λιτήν, Στιχηρά.

Ιδιόμελα Ήχος γ' Γερμανού

Ευθυμείτε έλεγε, τοίς γεννήτορσιν Άγγελος Κυρίου, ότι παιδίον εκ σπλάγχνων γεννήσεται ημίν, ευθυμίας φερώνυμον, ενεφύης δέ γαστρί, φέρων αυτοίς τό επάγγελμα, καί εκ σπαργάνων τή ευχή συνανεστράφης, Πάτερ Ευθύμιε.

Ο αυτός Τού Στουδίτου

Ώ χυρωμένος τόν νούν γνώσει θεία, Πάτερ Ευθύμιε, τά παρερχόμενα παρέδραμες, μηδέν θαυμάσας τών επιγείων, εν μέν θλίψεσι μεγαλόφρων φανείς καί γενναιότατος, εν δέ ασκήσει καί ευθυμία, ταπεινός καί μέτριος, καί τού παρόντος βίου τό άστατον πέλαγος, σοφώς διαπεράσας, εις εύδιον λιμένα κατήντησας, Χριστόν ικέτευε, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Ήχος β' Τού αυτού

Τών εν τώ βίω πραγμάτων κατεφρόνησας, Πάτερ Ευθύμιε ότι τήν άνω πολιτείαν επεπόθησας, πλούτον εβδελύξω, ενδυσάμενος ταπείνωσιν, τρυφήν εμίσησας, καί επεσπάσω τήν εγκράτειαν, αδικίαν απεβάλου, καί εδίωξας δικαιοσύνην, διό Πάτερ Όσιε, μνημόνευε καί ημών, εν ταίς οσίαις ευχαίς σου πρός Κύριον.

Δόξα... Ήχος δ'

Έλαμψαν τά καλά έργα σου, ως ήλιος, επί τής γής καί εν ουρανώ, Χριστού θεράπον Ευθύμιε, ορθοδόξως γάρ εκήρυξας ημίν, τήν αληθή καί αμώμητον Πίστιν Χριστού, διό ικέτευε Όσιε Πάτερ, εν τή μνήμη σου θεοφόρε, δωρηθήναι ημίν τό μέγα έλεος.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Νεύσον παρακλήσεσι, σών οικετών Πανάμωμε, παύουσα δεινών ημών επαναστάσεις, πάσης θλίψεως ημάς απαλλάττουσα, σέ γάρ μόνην ασφαλή, καί βεβαίαν άγκυραν έχομεν, καί τήν σήν προστασίαν κεκτήμεθα, μή αισχυνθώμεν Δέσποινα, σέ προσκαλούμενοι, σπεύσον εις ικεσίαν, τών σοί πιστώς βοώντων, Χαίρε Δέσποινα, η πάντων βοήθεια, χαρά καί σκέπη, καί σωτηρία τών ψυχών ημών.

Εις τόν Στίχον Στιχ. Προσόμοια.

Ήχος πλ. α'

Χαίροις ασκητικών

Χαίροις ως ευθυμίας αρχή, τής Εκκλησίας γεγονώς Πάτερ Όσιε, τή σή γάρ γεννή σει πάσας, αιρετικών τάς ορμάς, εκ Θεού προνοίας απεκρούσατο, διό σε φερώνυμον, ονομάζει Ευθύμιον. Τών ουρανίων, Ουσιών δέ τά τάγματα, χαράς έπλησας, τή τού βίου λαμπρότητι, οίς καί συναυλιζόμενος, φωτός τε πληρούμενος, καί πανολβίου καί θείας, εναπολαύων ελλάμψεως, Χριστόν νύν δυσώπει, ταίς ψυχαίς ημών δοθήναι, τό μέγα έλεος.

Στίχ. Τίμιος εναντίον Κυρίου ο θάνατος τών οσίων αυτού.

Ράβδω τή τού Σταυρού στηριχθείς, τής ανομίας τούς χειμάρρους εξήρανας, χειμάρρουν τρυφής δέ θείας, καί Παραδείσου πηγήν, νοερώς Παμμάκαρ ποτιζόμενος, πηγάς σωτηρίους, εν τή ερήμω ανέδειξας, επιρροαίς δέ, θείου Πνεύματος Όσιε, πιαινόμενος, ώσπερ φοίνιξ ανέδραμες, ύψος πρός επουράνιον, καί στύλος πυρίμορφος, ώφθης θεόφρον καί πλήρης, φωτοειδούς επιλάμψεως, Χριστού, όν δυσώπει, ταίς ψυχαίς ημών δοθήναι, τό μέγα έλεος.

Στίχ. Μακάριος ανήρ ο φοβούμενος τόν Κύριον.

Όντως έως σκηνής θαυματής, έως τού οίκου τού Θεού Παμμακάριστε, διήλθες αγαλλιάσει, καί ευφροσύνη ψυχής, ένθα ήχος Πάτερ εορτάζοντος, τερπνής ακουσόμενος, καί γλυκείας υμνήσεως, καί τής αφράστου, θυμηδίας καί τέρψεως, γενησόμενος, εν μεθέξει Ευθύμιε, ής μόνης εφιέμενος, τήν σάρκα ενέκρωσας, ής καί επέτυχες θεία, δικαιοσύνη κοσμούμενος, Χριστόν ικετεύων, τόν παρέχοντα τώ κόσμω, τό μέγα έλεος.

Δόξα... Ήχος πλ. α'

Όσιε Πάτερ, ουκ έδωκας ύπνον σοίς οφθαλμοίς, ουδέ τοίς βλεφάροις σου νυσταγμόν, εως ού τήν ψυχήν καί τό σώμα, τών παθών ηλευθέρωσας, καί σεαυτόν ητοίμασας, τού Πνεύματος καταγώγιον, ελθών γάρ ο Χριστός σύν τώ Πατρί, μονήν παρά σοί εποιήσατο, καί τής ομοουσίου Τριάδος, θεράπων γενόμενος, μεγαλοκήρυξ Ευθύμιε, πρέσβευε υπέρ τών ψυχών ημών.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Μακαρίζομέν σε, Θεοτόκε Παρθένε, καί δοξάζομέν σε, οι πιστοί κατά χρέος, τήν πόλιν τήν άσειστον, τό τείχος τό άρρητον, τήν αρραγή προστασίαν, καί καταφυγήν τών ψυχών ημών.

Απολυτίκιον

Ήχος δ'

Ευφραίνου έρημος η ου τίκτουσα, ευθύμησον η ουκ ωδίνουσα, ότι επλήθυνέ σοι τέκνα, ανήρ επιθυμιών τών τού Πνεύματος, ευσεβεία φυτεύσας, εγκρατεία εκθρέψας, εις αρετών τελειότητα. Ταίς αυτού ικεσίαις, Χριστέ ο Θεός, ειρήνευσον τήν ζωήν ημών.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Κάθισμα Ήχος δ'

Επεφάνης σήμερον

Τώ φωτί λαμπόμενος τώ απροσίτω, ως αστήρ εξέλαμψας, εν ταίς ερήμοις, διδαχαίς, καταφωτίζων Ευθύμιε, τούς αδιστάκτω

ψυχή προσιόντας σοι.

Δόξα... Όμοιον

Εξ Αιγύπτου ήστραψας ως εωσφόρος, καί τόν κόσμον έλαμψας, ταίς φαειναίς σου αρεταίς, ηγλαϊσμένε Ευθύμιε, πάσιν εκλάμψας, τό φώς τής ασκήσεως.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Εν τή σκέπη πάναγνε, τή ση Παρθένε, προσφυγόντων δέησιν, προσδεξαμένη παρ' ημών, μή διαλίπης πρεσβεύουσα, τώ Φιλανθρώπω, σωθήανι τούς δούλους σου.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Kάθισμα Ήχος πλ. α'

Τόν συνάναρχον Λόγον

Τάς φροντίδας τού βίου απαρνησάμενος, καί Αγγέλων τόν βίον αναλαβόμενος, εγκρατεία τήν ψυχήν κατελάμπρυνας, καί θαυμάτων εκ Θεού, χάριν εδέζω δαψιλώς, Ευθύμιε θεοφόρε, υπέρ ημών ικετεύων, τών ευσεβώς ευφημούντων σε.

Δόξα... τό αυτό

Καί νύν... Θεοτοκίον

Παναγία Παρθένε ημάς ελέησον, τούς προσφεύγοντας πίστει πρός σέ τήν εύσπλαγχνον, καί αιτουμένους τήν θερμήν σου νύν αντίληψιν, δύνασαι γάρ ως αληθώς, τούς πάντας σώζειν ως ούσα, Μήτηρ Θεού τού υψίστου, ταίς μητρικαίς σου πρεσβείαις, αεί χρωμένη θεοχαρίτωτε.

Μετά τόν Πολυέλεον.

Κάθισμα Ήχος πλ. δ'

Tήν Σοφίαν καί Λόγον

Τήν πτωχείαν τήν όντως τού δι' η μάς, εκ Παρθένου τεχθέντος αναλαβών, ηγήσω τά πρόσκαιρα, ωσεί χόρτον Μακάριε, τού γνωστικού γάρ ξύλου γευσάμενος Όσιε, Μοναζόντων εδείχθης, Διδάσκαλος ένθεος, όθεν καί πρός ζήλον, Αγγελικής πολιτείας, διήγειρας άπαντας, καί πρός γνώσιν τής Πίστεως. Σημαιοφόρε Ευθύμιε, πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ, τών πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοίς εορτάζουσι πόθω, τήν αγίαν μνήμην σου.

Δόξα... τό αυτο

Καί νύν... Θεοτοκίον

Ως Παρθένον καί μόνην εν γυναιξί, σέ ασπόρως τεκούσαν Θεόν σαρκί, πάσαι μακαρίζομεν, γενεαί τών ανθρώπων, τό γάρ πύρ εσκήνωσεν, εν σοί τής θεότητος, καί ως βρέφος θηλάζεις, τόν Κτίστην καί Κύριον, όθεν τών Αγγέλων καί ανθρώπων τό γένος, αξίως δοξάζομεν, τόν πανάγιον τόκον σου, καί συμφώνως βοώμέν σοι. Πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ, τών πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοίς προσκυνούσιν εν πίστει, τόν άχραντoν Τόκoν σου.

Οι Αναβαθμοί, τό α' Αντίφωνον τού δ' Ήχου.

Οι Αναβαθμοί Αντίφωνον Α'

· Εκ νεότητός μου πολλά πολεμεί με πάθη, αλλ' αυτός αντιλαβού, καί σώσον Σωτήρ μου.

· Οι μισούντες Σιών, αισχύνθητε από τού Κυρίου, ως χόρτος γάρ, πυρί έσεσθε απεξηραμμένοι.

Δόξα...

Αγίω Πνεύματι, πάσα ψυχή ζωούται, καί καθάρσει υψούται λαμπρύνεται, τή τριαδική Μονάδι ιεροκρυφίως.

Καί νύν...

Αγίω Πνεύματι, αναβλύζει τά τής χάριτος ρείθρα, αρδεύοντα, άπασαν τήν κτίσιν πρός ζωογονίαν.

Προκείμενον Ήχος δ'

Τίμιος εναντίον Κυρίου ο θάνατος τού Οσίου αυτού.

Στίχ. Τί ανταποδώσωμεν τώ Κυρίω περί πάντων, ών ανταπέδωκεν ημίν.

Τό, πάσα πνοή. τό Ευαγγέλιον, ο Ν'

Δόξα... Ταίς τού σού Οσίου

Καί νύν... Ταίς τής Θεοτόκου

Ιδιόμελον Ήχος πλ. β'

Όσιε Πάτερ, εις πάσαν τήν γήν εξήλθεν ο φθόγγος τών κατορθωμάτων σου, δι' ών εν τοίς ουρανοίς, εύρες μισθόν τών καμάτων σου. Τών δαιμόνων ώλεσας τάς φάλαγγας, τών Αγγέλων έφθασας τά τάγματα, ών τόν βίον αμέμπτως εζήλωσας. Παρρησίαν έχων πρός Χριστόν τόν Θεόν, ειρήνην αίτησαι ταίς ψυχαίς ημών.

Ο Κανών τής Θεοτόκου εις ς' καί τού Οσίου οι δύω εις η'.

Ο πρώτος ποίημα Ιωάννου τού Δαμασκηνού. ού η ακροστιχίς μετά τών Ειρμών.

Όλβος πέφηνας γηγενών Ευθύμιε.

Ωδή α' Ήχος δ' Ο Ειρμός

«Ουκ έστι σοι όμοιος, δεδοξασμένε Κύριε, εν χειρί γάρ κραταιά, ελυτρώσω τόν λαόν, όν εκτήσω Φιλάνθρωπε».

Λύεις τήν κατήφειαν, τοίς παραδόξως φύσασιν, εκ Θεού επαγγελθείς, καί πρό τού τόκου σου δωρεά, ευθυμίας φερώνυμoς.

Βοά χαριστήριον, η Εκκλησία Όσιε, δεξαμένη σε βλαστόν, εκ Θεού ειρηνικής, ευθυμίας προάγγελον.

Ο δεύτερος ποίημα Θεοφάνους. ού η ακροστιχίς.

Ταίς σαίς προσευχαίς Παμμάκαρ, φώς μοι νέμοις.

Ωδή α' Ήχος πλ. δ'

«Αρματηλάτην Φαραώ εβύθισε, τερατουργούσα ποτέ, Μωσαϊκή ράβδος, σταυροτύπως πλήξασα, καί διελούσα θάλασσαν, Ισραήλ δέ φυγάδα, πεζόν οδίτην διέσωσεν, άσμα τώ Θεώ αναμέλποντα».

Ταίς προσευχαίς σου καί ταίς σαίς δεήσεσιν, εκδυσωπών τόν Θεόν, τό σκοτεινόν νέφος, τό τής αθυμίας μου, Παμμάκαρ διασκέδασον, ευθυμίας υπάρχων, καί θυμηδίας ανάπλεως, τώ Παμβασιλεί παριστάμενος.

Άλλος καθάπερ Σαμουήλ θεόσδοτος, καί πρό συλλήψεως, επαγγελθείς Πάτερ, πάσαις εναπέφηνας, ταίς Εκκλησίαις Όσιε, φερωνύμως τήν κλήσιν, κατάλληλον επαγομενος, τή τής ευθυμίας φαιδρότητι.

Ικετηρία καί δεήσει χρώμενοι, οι σοί γεννήτορες, πρός τόν Θεόν δώρον, θείόν σε κομίζονται, καί φωτοφόρον βλάστημα, τή γεννήσει μηνύον τής ευσεβείας τήν έλλαμψιν, καί τόν τής αιρέσεως έλεγχον.

Σύ εκ Παιδός καθιερώθης Όσιε, τώ δεδωκότι Θεώ, καί πρός αυτόν βλέπων, καί καθοδηγούμενος, ζωοποιοίς προστάγμασι, τοίς αυτού θεοφόρε, πρός ύψος ήρθης μετάρσιον, τό τών αρετών διά Πίστεως.

Θεοτοκίον

Σέ Θεομήτορ προστασίαν έχοντες, ου δειλιάσομεν, τό τών εχθρών στίφος, τό αντιμαχόμενον, τοίς ευσεβώς δοξάζουσι, τόν εκ σού γεννηθέντα, Θεόν τών όλων καί Κύριον, όν υπέρ ημών εκδυσώπησον.

Καταβασία

«Χέρσον αβυσσοτόκον, πέδον ήλιος, επεπόλευσε ποτέ, ωσεί τείχος γάρ επάγη, εκατέρωθεν ύδωρ, λαώ πεζοποντοπορούντι, καί θεαρέστως μέλποντι. Άσωμεν τώ Κυρίω, ενδόξως γάρ δεδόξασται».

Ωδή γ' Ο Ειρμός

Ουκ εν σοφία καί δυνάμει καί πλούτω καυχώμεθα, αλλ' εν σοί τή τού Πατρός, ενυποστάτω Σοφία Χριστέ, ου γάρ εστιν Άγιος, πλήν σου Φιλάνθρωπε».

Σέ η τεκούσα, τό τής Άννης ζηλώσασα Όσιον, ως τόν πάλαι Σαμουήλ, θυσίαν ζώσαν προσήγαγε, Θεώ τώ δοξάσαντι, καί πρό συλλήψεως.

Περιουσία τής πρό Θεόν αγάπης πυρούμενος, λογισμώ πανευσεβεί, παθών εκράτησας Όσιε, διό θεία χάρις σοι, επανεπαύσατο.

Έτερος

Ο στερεώσας κατ' αρχάς

Από στειρώσεως τεχθείς, πνευματικής, γεωργός πολυγονώτατος ώφθης, τάς ακάνθας εκτεμών, τής ασεβείας, Όσιε, καί ευσεβείας σπόρον, ένθεον καταβαλόμενος.

Ιερουργός υπερφυών, καί μυστικών θεαμάτων, θεοφόρε γεγονώς, τούς απίστους, προσενήνοχας Χριστώ, θεοπρεπώς πιστεύοντας, ταίς διδαχαίς σου Πάτερ, διδασκομένους τά κρείττονα.

Σωφρονεστάτω λογισμώ, καί ευσεβεί κεχρημένος, τών ρευστών καί φθειρομένων αυτίκα, τήν αιώνιον ζωήν, καί τήν τρυφήν προέκρινας, δι' εγκρατείας άκρας, σάρκα νεκρώσας Ευθύμιε.

Πυρπολουμένη τή ψυχή, καί τετρωμένη τώ πόθω, τού Χριστού, τάς πυριφλέκτους ενέδρας, τών δαιμόνων εκφυγών, τή δροσοβόλω χάριτι, κατελαμπρύνθης Πάτερ, σημειοφόρος γενόμενος.

Θεοτοκίον

Ρήσεις τών θείων Προφητών, καί τάς αυτών προφητείας, επεσφράγισας τεκούσα τόν Λόγον, τόν λαλούντα δι' αυτών, καί τάς αυτών πληρώσαντα, θεηγορίας μόνη, ευλογημένη Πανύμνητε.

Καταβασία

«Τό στερέωμα, τών επί σοί πεποιθότων, στερέωσον Κύριε τήν Εκκλησίαν, ήν εκτήσω, τώ τιμίω σου αίματι».

Κάθισμα Ήχος πλ. δ'

Τήν Σοφίαν καί Λόγον

Εγκρατείας ελαίω τήν τής ψυχής, εκπληρώσας λαμπάδα πνευματικώς, ποθών τήν αείφωτον, τού Νυμφίου σου έλευσιν, προσευχαίς αγρύπνοις, ετήρησας, Όσιε, καί νυμφώνι τούτου, ευφραίνει μακάφιε, όθεν επαξίως τήν τρυφήν εκομίσω, τήν όντως αείζωον, καί θαυμάτων ενέργειαν, θεοφόρε Ευθύμιε, πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ, τών πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοίς εορτάζουσι πόθω, τήν αγίαν μνήμην σου.

Δόξα... τό αυτό

Καί νύν... Θεοτοκίον

Τήν ψυχήν μου Παρθένε τήν ταπεινήν, τήν εν ζάλη τού βίου τών δυσχερών, νύν ως ακυβέρνητον ποντουμένην τώ κλύδωνι, αμαρτιών τε φόρτω, οφθείσαν υπέραντλον, καί εις πυθμένα Άδου ελθείν κινδυνεύουσαν, φθάσον Θεοτόκε, τή θερμή σου πρεσβεία, καί σώσον παρέχουσα, σόν λιμένα τόν εύδιον, ίνα πίστει κραυγάζω σοι. Πρέσβευε τώ σώ Υιώ καί Θεώ, τών πταισμάτων άφεσιν δοθήναί μοι, σέ γάρ έχω ελπίδα, ο ανάξιος δούλός σου.

Ωδή δ' Ο Ειρμός

«Έκλινας Χριστέ τή καταβάσει σου, ουρανούς εν συνέσει, καί ώφθης σεσαρκωμένος επί γής. Διό πάντες βοώμεν. Τή δυνάμει σου δόξα φιλάνθρωπε».

Φυλάξας τόν νούν αμετεώριστον, εκ σπαργάνων τόν βίον, ανάβασιν επεδείξω πρός Θεόν, ώ προβαίνων εκράθης, εκ δυνάμεως Πάτερ εις δύναμιν.

Ηράσθης Χριστού τής ταπεινώσεως, μετανάστης εντεύθεν, πρός άστυ τό θεοδόχον γεγονώς, συσταυρούσαι τή γνώμη, τώ Σταυρόν διά σέ υπομείναντι.

Νομίμως αθλήσαι προελόμενος, εξεδύσω τόν βίον, γυμνόν δέ τώ αντιπαλω προσπλακείς, τή Χριστού εκμιμήσει, εν ερήμω τό τρόπαιον έστησας.

Έτερος

Σύ μου ισχύς, Κύριε

Όλον σαυτόν, Πάτερ Θεώ καθιέρωσας, αθανάτου, δόξης εφιέμενος, καί πρός αυτόν, έδραμες θερμώς, διά πολιτείας, αμέμπτου καί δι' ασκήσεως, καί βίου λαμπροτάτου, ανενδότως κραυγάζων. Τή δυνάμει σου δόξα Φιλάνθρωπε.

Σύ τήν πηγήν, Όσιε τής αγαθότητος, αγαπήσας, όλης εκ δυνάμεως, τοίς Ασκηταίς, γέγονας πηγή, θείων χαρισμάτων, διψώντας, τούτους ιώμενος, πηγάς γάρ ώσπερ πάλαι, Μωϋσής εν ερήμω, παραδόξως Παμμάκαρ ανέβλυσας.

Επιφανείς, εκ τών αδύτων τού Πνεύματος, τής παιδίσκης, γόνους ηλευθέρωσας, υιούς Θεού αξιοπρεπώς, τούτους αναπλάσας, υιοθεσίας Βαπτίσματι, τού θείου γάρ Προδρόμου, μιμησάμενος βίον, Βαπτιστής ανεδείχθης Ευθύμιε.

Υπό Θεού, τοίς αγνοούσιν Ευθύμιε, επεγνώσθης, χάριτι λαμπόμενος, ου γάρ τήν σήν, έδει αρετήν, όντως εν ερήμω, λαθείν καί κατακαλύπτεσθαι, διό σε φωτοφόρον, ως φωστήρα τοίς πάσιν, ο Δεσπότης τών όλων ανέδειξε.

Θεοτοκίον

Χαίρε σεμνή, χαίρε Παρθένε πανάχραντε, χαίρε Όρος, χάριτι κατάσκιον, χαίρε Σκηνή, χαίρε Κιβωτέ, χαίρε Λυχνία, τό Φώς τό θείον βαστάζουσα, χαράς γάρ ανεκφράστου, καί ψυχών ευφροσύνης, τοίς πιστεύουσι πρόξενος γέγονας.

Καταβασία

«Εκάλυψεν ουρανούς, η αρετή σου Χριστέ, τής κιβωτού γάρ προελθών, τού αγιάσματός σου, τής αφθόρου Μητρός, εν τώ ναώ τής δόξης σου, ώφθης ως βρέφος αγκαλοφορούμενος, καί επληρώθη τά πάντα, τής σής αινέσεως».

Ωδή ε' Ο Ειρμός

«Ασεβείς ουκ όψονται, τήν δόξαν σου Χριστέ, αλλ' ημείς σέ Μονογενές, Πατρικής απαύγασμα δόξης θεότητος, εκ νυκτός ορθρίζοντες, ανυμνούμέν σε φιλάνθρωπε».

Σεαυτόν υπέταξας, τώ νόμω τού Θεού, τό γάρ σώμά σου ως ψυχής θεοφόρε όργανον, εδουλαγώγησας, τής σαρκός τό φρόνημα, καθυποτάξας τώ πνεύματι.

Γεγηθώς διήνυσας, τήν τρίβον τής ζωής, καί Θεού φόβον συλλαβών, σωτηρίαν έτεκες τοίς πλανωμένοις, αναλάμψας ήλιος, τή ερήμω καλυπτόμενος.

Έτερος

Ίνα τί με απώσω

Ασκητών ευσεβείας, επί τήν ουράνιον τρίβον Ευθύμιε, προηγήσω Πάτερ, καί πρός κληροδοσίαν ανώλεθρον, εν υψίστοις άγων, στύλος πυρός τε καί νεφέλης, δεδειγμένος τή αίγλη τού Πνεύματος.

Ιατρόν ασθενούντων, άγαν συμπαθέστατον κόσμω δεδώρηται, ο Χριστός σε Πάτερ, καί πεινώντων τροφέα παράδοξον, παιδευτήν αφρόνων, σωφρονιστήν αγνωμονούντων, όρφανών καί πτωχών αντιλήπτορα.

Συμπαθής ελεήμων, γνώμην ταπεινόφρονα φέρων γεγένησαι, τών παθών εκτέμνων, τάς αιτίας ενθέοις διδάγμασι, καί σοφίζων Πάτερ, καί νουθετών τούς φοιτητάς σου, καί ψυχών θεραπεύων νοσήματα.

Πανταχού τάς ακτίνας, πέμπων τών θαυμάτων σου πάντας εφώτισας, καί μαγνήτις ώσπερ, εφειλκύσω πρός τά σά παιδεύματα, διαπλάττων ήθη, καί τών ψυχών τάς διαθέσεις, εμβατεύων ψυχής καθαρότητι.

Θεοτοκίον

Αληθή Θεοτόκον, πάντες σε κηρύττομεν Θεοχαρίτωτε, οι τή σή γεννήσει, τής φθαρτής λυτρωθέντες γεννήσεως, καίπρος τήν αμείνω, πάλιν ζωήν ανακληθέντες, διά σπλάγχνα ελέους Θεού ημών.

Καταβασία

«Ως είδεν Ησαίας συμβολικώς, εν θρόνω επηρμένω Θεόν, υπ' Αγγέλων δόξης δορυφορούμενον, ώ τάλας! εβόα, εγώ, πρό γάρ είδον σωματούμενον Θεόν, φωτός ανεσπέρου, καί ειρήνης δεσπόζοντα».

Ωδή ς' Ο Ειρμός

«Ήλθον εις τά βάθη τής θαλάσσης, καί κατεπόντισέ με, καταιγίς πολλών αμαρτημάτων, αλλ' ως Θεός εκ βυθού ανάγαγε, τήν ζωήν μου Πολυέλεε».

Γόνους ώσπερ πάλαι τής παιδίσκης, τής παλιγγενεσίας, τώ λουτρώ καί νύν υιοθετήσας, ταίς σαίς λιταίς, θεοφόρε σύντριψον, τόν ζυγόν τόν τής δουλείας ημών.

Έθετο σοφόν σε οικονόμον, καί παιδευτήν αφρόνων, πονηρίας πνευμάτων διώκτην, η τού Θεού, θεοφόρε χάρις σοι, εναργώς εν σοί σκηνώσασα.

Έτερος

lλάσθητί μοι Σωτήρ

Μεγίστην παρά Θεού τήν εξουσίαν δεξάμενος, τά πλήθη τών δυσμενών, δαιμόνων εδίωξας, τής τούτων στρεβλώσεως, ιώμενος πάντας, τούς εν πίστει σοι προστρέχοντας.

Μακάριος αληθώς, εγένου Πάτερ Ευθύμιε, πτωχείαν πλουτοποιόν, καί πένθος χαρμόσυνον, κτησάμενος Όσιε, δι' ών βασιλείαν, ουρανών εκληρονόμησας.

Απώσω τήν επί γής, τιμήν καί δόξαν ευμάραντον, αϊδιον δέ ζωήν, καί κλήρον ακήρατον, Παμμάκαρ απείληφας, σκηνάς ουρανίους, κατοικήσας ασφαλέστατα.

Θεοτοκίον

Κυρίαν σε τού παντός, καί Δέσποιναν ονομάζομεν, τόν όντως όντα Θεόν, αρρήτως γάρ τέτοκας, τόν πάντα ποιήσαντα, καί διακρατούντα, καί συνέχοντα Πανάμωμε.

Καταβασία

«Εβόησέ σοι, ιδών ο Πρέσβυς, τοίς οφθαλμοίς τό σωτήριον, ο λαοίς επέστη. Εκ Θεού Χριστέ, σύ Θεός μου».

Κοντάκιον Ήχος πλ. δ'

Ως απαρχάς τής φύσεως

Εν τή σεπτή γεννήσει σου, χαράν η κτίσις εύρατο, καί εν τή θεία μνήμη σου Όσιε, τήν ευθυμίαν έλαβε τών πολλών σου θαυμάτων, εξ ών παράσχου πλουσίως ταίς ψυχαίς ημών, καί αποκάθαρον αμαρτημάτων κηλίδας, όπως ψάλλωμεν, Αλληλούϊα.

Ο Οίκος

Εκ ραθύμου καρδίας τήν αίνεσιν, πώς προσοίσω ο άθλιος δέδοικα, καί υμνήσω τόν μέγαν Ευθύμιον, αλλά τούτων θαρρών ταίς δεήσεσιν, εν ευθυμία καί σπουδή πολλή, τή ωδή εγχειρήσω, καί πάσιν εξείπω αυτού τήν πολιτείαν, καί τήν γέννησιν, καί πώς οι τούτου γονείς έψαλλον τό, Αλληλούϊα.

Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν

Τή Κ' τού αυτού μηνός, Μνήμη τού Όσίου Πατρός ημών Ευθυμίου τού Μεγάλου.

Στίχοι

· Τί κοινόν Ευθύμιε σοί καί τώ βίω;

· Πρός Αγγέλους άπαιρε τούς ξένους βίου

· Λήξε βίου Ευθύμιος εικάδι ηϋγένειος.

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τών Αγίων Μαρτύρων Βάσσου, Ευσεβίου, Ευτυχίου καί Βασιλίδου.

Στίχοι

· Χείρας Βάσσου τέμνουσι χείρες δημίων,

· Χείρες βέβηλοι, χείρας ηγιασμένας.

· Τμηθείς πέλυξιν Ευσέβιος πάν μέλος,

· Τήν Ορθόδοξον Πίστιν άτρωτος μένει.

· Ευτύχιον διείλον εις μέρη τρία,

· θείως Θεού Πρόσωπα τιμώντα τρία.

· Απορραγήναι μή θέλων Βασιλίδης,

· Μοίρας Αθλητών, ερράγη τήν γαστέρα.

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τών Αγίων Μαρτύρων Ιννά, Πιννά, καί Ριμμά.

Στίχοι

· Θάλψις δεχέσθω τούς Αθλητάς τού κρύους,

· Ιννάν, Πιννάν, Ριμμάν τε τούς κρυσταλλίνους.

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τού μακαρίου Πέτρου τού Τελώνου.

Στίχοι

· Καλεί σε Πέτρε Χριστός εκ τελωνίου

· Πρός αρετήν πρίν, νύν δέ πρός τρυφήν πόλου.

Ταίς αυτών αγίαις πρεσβείαις, ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.

Ωδή ζ' Ο Ειρμός

«Νέοι τρείς εν Bαβυλώνι, πρόσταγμα τυραννικόν, εις φλήναφον θέμενοι, εν μέσω φλογός ανεβόων. Ευλογητός εί Κύριε, ο Θεός τών Πατέρων ημών».

Ώφθης είσω τής νεφέλης, Πάτερ τώ υπερφυεί, πυρί καλυπτόμενος, ως θείος βοών μυστιπόλος. Ευλογητός εί Κύριε, ο Θεός τών Πατέρων ημών.

Νέμει σοι τά υπέρ φύσιν, Πάτερ ο Δημιουργός, αφθόνως τής φύσεως, ψυχών διαθέσεις προφαίνων, τών μετασχόντων Όσιε, τής σαρκός τού Κυρίου σου.

Ένα καί μετά τήν θείαν, σάρκωσιν μονογενή, εν δύω ταίς φύσεσιν, Ευθύμιε σέβων εβόας. Ευλογητός εί Κύριε, ο Θεός τών Πατέρων ημών.

Έτερος

Θεού συγκατάβασιν

Ασκήσεως στάδιον, αγιωσύνης Πάτερ γυμνάσιον, τόν σόν έδειξας βίον, δι' εγκρατείας άκρας ενούμενος, τοίς Ασωμάτοις κραυγάζων Ευθύμιε. Ευλογητός ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Ρομφαίαν σε δίστομον, ηκονημένην Χριστός ανέδειξε, τών εχθρών τάς καρδίας, καί τών δαιμόνων σφάττουσαν φάλαγγας, καί τών ψαλλόντων ψυχάς κατεθφραίνουσαν. Ευλογητός ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Φωτός εμφορούμενος, τού Τρισηλίου Πάτερ φώς δεύτερον, τή μεθέξει τού πρώτου, μεμορφωμένος ώφθης Ευθύμιε, τάς λαμπηδόνας εκπέμπων τοίς ψάλλουσιν. Ευλογητός ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Θεοτοκίον

Ώς όρθρος ανέτειλας, δικαιοσύνης Ήλιον έχουσα, τόν εκ σκότους τόν κόσμον, τής αγνωσίας ανακαθαίροντα, θεογνωσίας ακτίσιν, ώ ψάλλομεν. Ευλογητός ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Καταβασία

«Σέ τόν εν πυρί δροσίσαντα, Παίδας θεολογήσαντας, καί Παρθένω ακηράτω ενoικήσαντα Θεόν Λόγον υμνούμεν, ευσεβώς μελωδούντες. Ευλογητός ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών».

Ωδή η' Ο Ειρμός

«Ευαγείς Παίδας εν τή καμίνω, ο τόκος τής Θεοτόκου διεσώσατο, τότε μέν τυπούμενος, νύν δέ ενεργούμενος, τήν οικουμένην άπασαν, αγείρει ψάλλουσαν. Τόν Κύριον υμνείτε τά έργα, καί υπερυψούτε, εις πάντας τους αιώνας».

Θεώ σεαυτόν καθιερώσας, καί άψας τής συνειδήσεως τήν κάμινον, όλον σου Ευθύμιε, χαίρων ωλοκαύτωσας, ως ιερείον άμωμον, τόν βίον μέλπων Χριστώ. Τόν Κύριον υμνείτε τά έργα, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Υιοθετηθείς χάριτι θεία, ως κλήρον τήν τών μελλόντων γνώσιν είληφας, φύσεως κρατήσας γάρ, φύσιν υπερβέβηκας, προγνωστικώς πρός έκβασιν, σπεύδων Ευθύμιε. Τόν Κύριον υμνείτε τά έργα, καί υπερυψούτε, βοών εις τούς αιώνας.

Έτερος

Επταπλασίως κάμινον

Συντονωτάτη χρώμενος, εγκρατεία Πανόβλιε, πρός υψηλοτάτην, πολιτείαν έφθασας, δοχείον γενόμενος, χωρητικόν τού Πνεύματος, τού ζωοποιού, καί τών εκείθεν πλουσίως, βρυόντων χαρισμάτων, μελωδών ανενδότως. Λαός υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Μεταναστεύων έφθασας, τής Σιών τήν ακρόπολιν, εις τάς αιωνίους, δέ μονάς κατήντησας, καί κλήρον ουράνιον, εκ τών οικείων πόνων ευρών, ταίς Αγγελικαίς, χοροστασίαις συμψάλλεις. Οι Παίδες ευλογείτε, Ιερείς ανυμνείτε, λαός υπερυψούτε, Χριστόν εις τούς αιώνας.

Ολολαμπής ως ήλιος, τάς ερήμους εφώτισας, τούς σκοτεινομόρφους, απελάσας δαίμονας, καί στύλος ολόφωτος, ουρανομήκης γέγονας, θαυματοποιούς, μαρμαρυγάς αποστίλβων, απαύστως ανακράζων. Ιερείς ανυμνείτε, λαός υπερυψούτε, Χριστόν εις τούς αιώνας.

Ιερωτάταις πράξεσι, διά βίου κοσμούμενος, τήν αρχικωτάτην, αρετήν κατώρθωσας, δογμάτων ορθότητι, διαπρεπής γενόμενος, καί θεολογίας ακριβούς υποφήτης, βοών αδιαλείπτως, Ιερείς ευλογείτε, λαός υπερυψούτε, Χριστόν εις τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Νύμφη Θεού πανάμωμε, τούς πρός σέ καταφεύγοντας, τής αιχμαλωσίας, τών παθών εξάρπασον, καί τήν αυτοδέσποτον, ελευθερίαν Δέσποινα, ταίς των ορθοδόξων, Εκκλησίαις παράσχου, ταίς πίστει μελωδούσαις, Ιερείς ευλογείτε, λαός υπερυψούτε, Χριστόν εις τούς αιώνας.

Καταβασία

«Αστέκτω πυρί ενωθέντες, οι θεοσεβεία, προεστώτες Νεανίαι, τή φλογί δέ μή λωβηθέντες, θείον ύμνον έμελπον. Ευλογείτε, πάντα τά έργα τόν Κύριον, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας».

Ωδή θ' Ο Ειρμός

«Μετά τόκον σε Αγνή, καί πρό τού τόκου, καί εν τόκω άχραντε, σέ πάσα η κτίσις καταγγέλλουσα, ως Θεοτόκον αληθή μεγαλύνομεν».

Ιαμάτων σε πηγήν, καί πρό θανάτου καί εν θήκαις Όσιε, κεκοιμημένον ευμοιρήσαντες, ως νικηφόρον αθλητήν μακαρίζομεν.

Επιγείω Βασιλεί, τόν εν υψίστοις αρωγόν απέργασαι, κατά Βαρβάρων, καί τή ποίμνη σου, κατά ποικίλων πειρασμών Πάτερ Όσιε.

Έτερος

Εξέστη επί τούτω

Εγνώρισε Χριστός σοι τήν πρός αυτόν, πολυέραστον Πάτερ ανάλυσιν, ώσπερ Μωσεί, πάλαι τώ θεόπτη, ού μιμητής, δι' αρετής γενόμενος, ρήξας σύ τήν θάλασσαν τών παθών, διέβης ακωλύτως, πρός γήν επαγγελίας, τούς εναντίους τροπωσάμενος.

Μετέστης ως, Ηλίας ο ζηλωτής, αρετών εποχούμενος άρματι, πρός ουρανόν, όπου τό πολίτευμα εμφανώς, τό σόν εγράφη Όσιε, καί νύν τώ Δεσπότη παρεστηκώς, μνημόνευε τών πίστει, τήν μνήμην σου τελούντων, τήν φωτοφόρον καί πανίερον.

Ο βίος σου Παμμάκαρ Αγγελικός, η ζωή δέ θεόφρον υπέρλαμπρος, η δέ ψυχή, φωτοειδεστάτη θεοειδής, καί ευσεβής η πίστις σου, θείων γάρ δογμάτων υφηγητής, εγένου θεοφόρε, καί κήρυξ Ορθοδόξου, διδασκαλίας εχρημάτισας.

Ικέτην σε καί πρέσβυν πρός τόν Θεόν, πρεσβευόμενον Πάτερ συγχώρησιν, αμαρτιών, καί τών οφλημάτων καί τών χρεών, αποκοπάς αιτουμενον, θείους μιμησάμενον οικτιρμούς, προβάλλομαι προθύμως, ελπίδι τής πρεσβείας, τής σής θεόφρον στηριζόμενος.

Θεοτοκίον

Σωτήριος γενού μοι πύργος Αγνή, τών δαιμόνων απείργων τάς φάλαγγας, καί πειρασμών, όχλον καί κινδύνων αποσοβών καί τών παθών τήν έφοδον, πόρρω απελαύνων, καί καθαράν, διδούς ελευθερίαν, καί θείων χαρισμάτων, τήν αφθονίαν παρεχόμενος.

Καταβασία

«Εν νόμω σκιά καί γράμματι τύπον κατίδωμεν οι πιστοί, πάν άρσεν, τό τήν μήτραν διανοίγον, άγιον Θεώ, διό πρωτότοκον Λόγον, Πατρός ανάρχου Υιόν, πρωτοτοκούμενον Μητρί απειράνδρω, μεγαλύνομεν».

Εξαποστειλάριον

Γυναίκες ακουτίσθητε

Εκ μήτρας καθηγίασε, Θεός σε Πάτερ Όσιε, Ιερεμίαν ως πάλαι, καί Σαμουήλ θεοφόρε, προφήτην θείον δείξας σε, τερατουργέ Ευθύμιε, τών Αγγέλων ομόσκηνε, μεθ' ών μνημόνευε πάντων, τών σέ πιστώς ανυμνούντων.

Έτερον όμοιον

Ως πάλαι τού βλαστήσαντος Προδρόμου θείος Άγγελος εκ στειρευούσης νηδύος, τόν σόν κατήγγειλε τόκον, διό καί τούτου γέγονας εκμαγείον Ευθύμιε, Βαπτιστής ορεσίτροφος, ακτήμων άοικος πάσι, χαρίσμασι διαλάμπων.

Θεοτοκίον όμοιον

Εν δύω ταίς θελήσεσι, καί φύσεσι Πανάμωμε, μιά δέ τή υποστάσει, τίκτεις Θεόν απορρήτως, τόν δι' ημάς πτωχεύσαντα, μέχρι Σταυρού θελήματι, καί ημίν χαρισάμενον, τόν τής θεότητος πλούτον, Θεοκυήτορ Παρθένε.

Εις τούς Αίνους, ιστώμεν Στίχους δ' καί ψάλλομεν Στιχηρά Προσόμοια.

Ήχος πλ. δ'

Ώ τού παραδοξου θαύματος

Όσιε Πάτερ Ευθύμιε, καταλιπών τά εν γή, τώ Χριστώ ηκολούθησας, μή προκρίνας ένδοξε, τά φθαρτά πρός τά μένοντα, καί εν ερήμω, ώσπερ εν πόλει οικών, τάς τών δαιμόνων, φάλαγγας ώλεσας. Ώ τίς ισχύσειεν, εωειπείν Αοίδιμε, τής σής ψυχής, όντως τήν θερμότητα, τήν πρός τόν Κύριον! (Δίς)

Όσιε Πάτερ Ευθύμιε, σύ ανεδείχθης κανών, Moναζόντων καί καύχημα, ορθοδόξων ήδυσμα, καί λαμπρός οικουμένης φωστήρ, τού γάρ δολίου εχθρού ουκ έπτηξας, τάς εκφοβήσεις, εν τώ σπηλαίω οικών. Ώ τού χαρίσματος, τού εν σοί Μακάριε! δι' ού σαφώς, πάσαν κατεπάτησας, τήν τών δαιμόνων οφρύν.

Όσιε Πάτερ Ευθύμιε, σύ αληθώς πρός Θεόν, τήν ψυχήν ανεπτέρωσας, καί ασκήσει Άγιε, τάς αισθήσεις εκάθηρας, καί ταίς απαύστοις, ευχαίς πανόλβιε, τής αθανάτου ζωής ηξίωσαι. Ώ εγκαλλώπισμα, Ασκητών αοίδιμε, σέ ο Χριστός χαίρων υπεδέξατο, εις τάς αϋλους μονάς.

Δόξα... Ήχος πλ. δ'

Τών Μοναστών τά πλήθη, τόν καθηγητήν σε τιμώμεν Ευθύμιε, διά σού γάρ τήν τρίβον, τήν όντως ευθείαν πορεύεσθαι έγνωμεν. Μακάριος εί, τώ Χριστώ δουλεύσας, καί εχθρού θριαμβεύσας τήν δύναμιν, Αγγέλων συνόμιλε, Οσίων ομόσκηνε καί Δικαίων, μεθών πρέσβευε τώ Κυρίω, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Ήχος πλ. δ’

Δέσποιvα πρόσδεξαι, τάς δεήσεις τών δούλων σου, καί λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης καί θλίψεως.

Δοξολογία μεγάλη, καί Απόλυσις.

Εις τήν Λειτουργίαν

Τυπικά, καί εκ τού Κανόνος Ωδή γ' καί ς'. Απόστολον, Ευαγγέλιον καί Κοινωνικόν, Ζήτει εις Οσίους.