ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ Γ’ ΩΡΑΣ Τεσσαρακοστής

Ιερεύς Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.

Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον αγαθέ, τας ψυχάς ημών. Αμήν.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Kαι νυν...

· Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

· Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

· Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

· Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

· ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Kαι νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Αμήν.

Κύριε ελέησον ιβ'

Δόξα... Και νυν...

· Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ.

· Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω βασιλεί ημών Θεώ.

· Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ, Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών.

Ψαλμός 16

· Εισάκουσον Κύριε τής δικαιοσύνης μου πρόσχες τή δεήσει μου ενώτισαι τής προσευχής μου ουκ εν χείλεσιν δολίοις

· εκ προσώπου σου τό κρίμα μου εξέλθοι οι οφθαλμοί μου ιδέτωσαν ευθύτητας

· εδοκίμασας τήν καρδίαν μου επεσκέψω νυκτός επύρωσάς με καί ουχ ευρέθη εν εμοί αδικία

· όπως άν μή λαλήση τό στόμα μου τά έργα τών ανθρώπων διά τούς λόγους τών χειλέων σου εγώ εφύλαξα οδούς σκληράς

· κατάρτισαι τά διαβήματά μου εν ταίς τρίβοις σου ίνα μή σαλευθώσιν τά διαβήματά μου

· εγώ εκέκραξα ότι επήκουσάς μου ο Θεός κλίνον τό ούς σου εμοί καί εισάκουσον τών ρημάτων μου

· θαυμάστωσον τά ελέη σου ο σώζων τούς ελπίζοντας επί σέ εκ τών ανθεστηκότων τή δεξιά σου

· φύλαξόν με ως κόραν οφθαλμού εν σκέπη τών πτερύγων σου σκεπάσεις με

· από προσώπου ασεβών τών ταλαιπωρησάντων με οι εχθροί μου τήν ψυχήν μου περιέσχον

· τό στέαρ αυτών συνέκλεισαν τό στόμα αυτών ελάλησεν υπερηφανίαν

· εκβάλλοντές με νυνί περιεκύκλωσάν με τούς οφθαλμούς αυτών έθεντο εκκλίναι εν τή γή

· υπέλαβόν με ωσεί λέων έτοιμος εις θήραν καί ωσεί σκύμνος οικών εν αποκρύφοις

· ανάστηθι Κύριε πρόφθασον αυτούς καί υποσκέλισον αυτούς ρύσαι τήν ψυχήν μου από ασεβούς ρομφαίαν σου από εχθρών τής χειρός σου

· Κύριε από ολίγων από γής διαμέρισον αυτούς εν τή ζωή αυτών καί τών κεκρυμμένων σου επλήσθη η γαστήρ αυτών εχορτάσθησαν υιών καί αφήκαν τά κατάλοι πα τοίς νηπίοις αυτών

· εγώ δέ εν δικαιοσύνη οφθήσομαι τώ προσώπω σου χορτασθήσομαι εν τώ οφθήναι τήν δόξαν σου

Ψαλμός 24

· Πρός σέ, Κύριε, ήρα τήν ψυχήν μου, ο Θεός μου, επί σοί πέποιθα, μή καταισχυνθείην εις τόν αιώνα.

· Μηδέ καταγελασάτωσάν με οι εχθροί μου, καί γάρ πάντες οι υπομένοντές σε, ου μή καταισχυνθώσιν.

· Αισχυνθήτωσαν οι ανομούντες διακενής, Τάς οδούς σου, Κύριε, γνώρισόν μοι, καί τάς τρίβους σου δίδαξόν με.

· Οδήγησόν με επί τήν αλήθειάν σου, καί δίδαξόν με, ότι σύ εί ο Θεός ο σωτήρ μου, καί σέ υπέμεινα όλην τήν ημέραν.

· Μνήσθητι τών οικτιρμών σου, Κύριε, καί τά ελέη σου, ότι από τού αιώνός εισιν.

· Αμαρτίας νεότητός μου καί αγνοίας μου μή μνησθής.

· Κατά τό έλεός σου μνήσθητί μου σύ, ένεκεν τής χρηστότητός σου, Κύριε,

· Χρηστός καί ευθύς ο Κύριος, διά τούτο νομοθετήσει αμαρτάνοντας εν οδώ.

· Οδηγήσει πραείς εν κρίσει, διδάξει πραείς οδούς αυτού.

· Πάσαι αι οδοί Κυρίου έλεος, καί αλήθεια τοίς εκζητούσι τήν διαθήκην αυτού, καί τά μαρτύρια αυτού.

· Ένεκεν τού ονόματός σου, Κύριε, καί ιλάσθητι τή αμαρτία μου, πολλή γάρ εστι.

· Τίς εστιν άνθρωπος ο φοβούμενος τόν Κύριον; νομοθετήσει αυτώ εν οδώ ή ηρετίσατο.

· Η ψυχή αυτού εν αγαθοίς αυλισθήσεται, καί τό σπέρμα αυτού κληρονομήσει γήν,

· Κραταίωμα Κύριος τών φοβουμένων αυτόν, καί η διαθήκη αυτού δηλώσει αυτοίς.

· Οι οφθαλμοί μου διά παντός πρός τόν Κύριον, ότι αυτός εκσπάσει εκ παγίδος τους πόδας μου.

· Επίβλεψον επ' εμέ, καί ελέησόν με, ότι μονογενής καί πτωχός ειμι εγώ,

· Αι θλίψεις τής καρδίας μου επληθύνθησαν, εκ τών αναγκών μου εξάγαγέ με.

· Ίδε τήν ταπείνωσίν μου, καί τόν κόπον μου, καί άφες πάσας τάς αμαρτίας μου,

· Ίδε τούς εχθρούς μου, ότι επληθύνθησαν, καί μίσος άδικον εμίσησάν με.

· Φύλαξον τήν ψυχήν μου, καί ρύσαί με, μή καταισχυνθείην ότι ήλπισα επί σέ.

· Άκακοι καί ευθείς εκολλώντό μοι, ότι υπέμεινά σε, Κύριε.

· Λύτρωσαι, ο Θεός, τόν Ισραήλ εκ πασών τών θλίψεων αυτού.

Ψαλμός 50

· Ελέησόν με ο Θεός κατά τό μέγα ελεός σου καί κατά τό πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον τό ανόμημά μου

· επί πλείον πλύνόν με από τής ανομίας μου καί από τής αμαρτίας μου καθάρισόν με

· ότι τήν ανομίαν μου εγώ γινώσκω καί η αμαρτία μου ενώπιόν μού εστιν διά παντός

· σοί μόνω ήμαρτον καί τό πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα όπως άν δικαιωθής εν τοίς λόγοις σου καί νικήσης εν τώ κρίνεσθαί σε

· ιδού γάρ εν ανομίαις συνελήμφθην καί εν αμαρτίαις εκίσσησέν με η μήτηρ μου

· ιδού γάρ αλήθειαν ηγάπησας τά άδηλα καί τά κρύφια τής σοφίας σου εδήλωσάς μοι

· ραντιείς με υσσώπω καί καθαρισθήσομαι πλυνείς με καί υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι

· ακουτιείς με αγαλλίασιν καί ευφροσύνην αγαλλιάσονται οστά τεταπεινωμένα

· απόστρεψον τό πρόσωπόν σου από τών αμαρτιών μου καί πάσας τάς ανομίας μου εξάλειψον

· καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός καί πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοίς εγκάτοις μου

· μή απορρίψης με από τού προσώπου σου καί τό πνεύμα τό άγιόν σου μή αντανέλης απ' εμού

· απόδος μοι τήν αγαλλίασιν τού σωτηρίου σου καί πνεύματι ηγεμονικώ στήρισόν με

· διδάξω ανόμους τάς οδούς σου καί ασεβείς επί σέ επιστρέψουσιν

· ρύσαί με εξ αιμάτων ο Θεός ο Θεός τής σωτηρίας μου αγαλλιάσεται η γλώσσά μου τήν δικαιοσύνην σου

· κύριε τά χείλη μου ανοίξεις καί τό στόμα μου αναγγελεί τήν αίνεσίν σου

· ότι ει ηθέλησας θυσίαν έδωκα άν ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις

· θυσία τώ Θεώ πνεύμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουθενώσει

· αγάθυνον κύριε εν τή ευδοκία σου τήν Σιων καί οικοδομηθήτω τά τείχη Ιερουσαλημ

· τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης αναφοράν καί ολοκαυτώματα τότε ανοίσουσιν επί τό θυσιαστήριόν σου μόσχους

Δόξα... Καί νύν... Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα. Δόξα σοι ο Θεός, Κύριε, ελέησον (γ')

Ήχος πλ. β’

Κύριε, ο τό Πανάγιόν σου Πνεύμα εν τή Τρίτη ώρα τοίς Αποστόλοις σου καταπέμψας, τούτο, Αγαθέ, μή ανταωέλης αφ’ ημών, αλλ’ εγκαίνισον ημίν τοίς δεομένοις σου.

Στιχ: καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός καί πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοίς εγκάτοις μου

Στιχ: μή απορρίψης με από τού προσώπου σου καί τό πνεύμα τό άγιόν σου μή αντανέλης απ' εμού

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Θεοτόκε, σύ εί η άμπελος η αληθινή, η βλαστήσασα τόν καρπόν τής ζωής. Σέ ικετεύομεν, πρέσβευε, Δέσποινα, μετά τών Αποστόλων, καί πάντων τών Αγίων, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Κύριος ο Θεός ευλογητός, ευλογητός Κύριος ημέραν καθ' ημέραν. κατευοδώσαι ημίν ό Θεός τών σωτηρίων ημών, ο Θεός ημών, ο Θεός τού σώζειν.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Kαι νυν...

· Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

· Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

· Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

· Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

· ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Kαι νυν...

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Κοντάκιον τής ημέρας

Κύριε έλέησον μ'

Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος Χριστός ο Θεός, ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πολυέσπλαγχνος, ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών, ο πάντας καλών προς σωτηρίαν διά της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών , αυτός. Κύριε, πρόσδεξαι και ημών εν τη ώρα ταύτη τας εντεύξεις και ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς σου. Τας ψυχάς ημών αγίασον, τα σώματα άγνισον , τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον και ρύσαι ημάς από πάσης θλίψεως, κακών και οδύνης. Τείχισον ημάς αγίοις σου Αγγέλοις, ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως και εις την επίγνωσιν της απροσίτου σου δόξης, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Κύριε ελέησον γ'

Δόξα... Και νυν...

Τήν Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ, καί ενδοξοτέραν ασυγκρίτως τών Σεραφείμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, τήν όντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.

Εν ονόματι Κυρίου, ευλόγησον Πατερ.

Καί ποιούμεν τάς τρείς μεγάλας μετανοίας, Είθ' ούτω, λέγομεν καθ' εαυτούς καί ένα στίχον τής Ευχής τού Οσίου Εφραίμ.

Κύριε, καί Δέσποτα τής ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί αργολογίας μή μοι δώς.

Πνεύμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής καί αγάπης, χάρισαί μοι τώ σώ δούλω.

Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι τού οράν τά εμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν αδελφόν μου, ότι ευλογητός εί, εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Μετά δέ ταύτας, ετέρας μικράς ιβ' λέγοντες καθ' εκάστην, τό ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ, καί ελέησόν με, καί πάλιν μετάνοιαν μεγάλην, καί τόν τελευταίον στίχον τής ανωτέρω Ευχής.

Δέσποτα Θεέ, Πάτερ Παντοκράτορ, Κύριε, Υιέ μονογενές, Ιησού Χριστέ, καί Άγιον Πνεύμα, μία Θεότης, μία Δύναμις, ελέησόν με τόν αμαρτωλοv. καί οίς επίστασαι κρίμασι, σώσόν με τόν ανάξιον δούλόv σου, ότι ευλογητός εί εις τούς αιώνας τών αιώνωv. Αμήν.

Δόξα... Και νυν... Κύριε ελέησον γ'

ο Ιερεύς αμέσως τήν Απόλυσιν