ΟΡΘΡΟΣ

Ιερεύς Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνων.

Αναγνώστης Αμήν.

Ιερεύς Δόξα σοί ο Θεός, δόξα σοί.

Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της Αληθείας, ο Πανταχού Παρών και τα Πάντα Πληρών, ο Θησαυρός των Αγαθών και Ζωής Χορτηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον, Αγαθέ τας ψυχάς ημών.

Αναγνώστης Αμήν. Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς (εκ γ')

Δόξα... Καί νύν...

· Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

· Κύριε, ιλάσθητι ταίς αμαρτίαις ημών,

· Δέσποτα, συγχώρησον τάς ανομίας ημίν.

· Άγιε, επίσκεψαι καί ίασαι τάς ασθενείας ημών,

· ένεκεν τού ονόματός σου.

Κύριε, ελέησον, Κύριε, ελέησον, Κύριε, ελέησον.

Δόξα... Καί νύν...

Πάτερ ημών ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω τό όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω τό θέλημά σου, ώς εν ουρανώ, καί επί τής γής. Τόν άρτον ημών τόν επιούσιον δός ημίν σήμερον, καί άφες ημίν τά οφειλήματα ημών, ώς καί ημείς άφίεμεν τοίς οφειλέταις ημών, καί μή εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από τού πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Τροπάρια

Σώσον, Κύριε, τόν λαόν σου, καί ευλόγησον τήν κληρονομίαν σου, νίκας τοίς βασιλεύσι, κατά βαρβάρων δωρούμενος, καί τό σόν φυλάττων, διά τού Σταυρού σου πολίτευμα.

Δόξα...

Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ εκουσίως, τή επωνύμω σου καινή πολιτεία, τούς οικτιρμούς σου δώρησαι, Χριστέ ο Θεός, εύφρανον εν τή δυνάμει σου, τούς πιστούς βασιλείς ημών, νίκας χορηγών αυτοίς, κατά τών πολεμίων, τήν συμμαχίαν έχοιεν τήν σήν, όπλον ειρήνης, αήττητον τρόπαιον.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Προστασία φοβερά καί ακαταίσχυντε, μή παρίδης, αγαθή, τάς ικεσίας ημών, πανύμνητε Θεοτόκε, στήριξον ορθοδόξων πολιτείαν, σώζε ούς εκέλευσας βασιλεύειν, καί χορήγει αυτοίς ουρανόθεν τήν νίκην, διότι έτεκες τόν Θεόν, μόνη ευλογημένη.

q Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα ελεός σου, δεόμεθά σου, επάκουσον και ελέησον. Χορός Κύριε, ελέησον (γ').

q Έτι δεόμεθα υπέρ τών ευσεβών καί ορθοδόξων Χριστιανών.

q Έτι δεόμεθα υπέρ τού Αρχιεπισκόπου ημών,, και πάσης της εν Χριστώ ημών αδελφότητος.

q Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

Αναγνώστης Αμήν. Εν ονόματι Κυρίου, ευλόγησον, Πάτερ.

Ιερεύς Δόξα τή αγία καί ομοουσίω, καί ζωοποιώ καί αδιαιρέτω Τριάδι, πάντοτε, νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνων.

Αναγνώστης Αμήν. Δόξα εν υψίστοις Θεώ, καί επί γής ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία (εκ γ').

Κύριε, τά χείλη μου ανοίξεις, καί τό στόμα μου αναγγελεί τήν αίνεσίν σου (δίς).

Ψαλμός 3

· Κύριε τί επληθύνθησαν οι θλίβοντές με πολλοί επανίστανται επ' εμέ

· Πολλοί λέγουσιν τή ψυχή μου ουκ έστιν σωτηρία αυτώ εν τώ Θεώ αυτού διάψαλμα

· Σύ δέ κύριε αντιλήμπτωρ μου εί δόξα μου καί υψών την κεφαλήν μου

· Φωνή μου πρός κύριον εκέκραξα καί επήκουσέν μου εξ όρους αγίου αυτού διάψαλμα

· Εγώ εκοιμήθην καί ύπνωσα εξηγέρθην ότι κύριος αντιλήμψεταί μου

· Ου φοβηθήσομαι από μυριάδων λαού τών κύκλω συνεπιτιθεμένων μοι

· Ανάστα κύριε σώσόν με ο Θεός μου ότι σύ επαταξας πάντας τούς εχθραίνοντάς μοι ματαίως οδόντας αμαρτωλών συνέτριψας

· Τού Κυρίου η σωτηρία καί επί τόν λαόν σου η ευλογία σου

Καί πάλιν

· Εγώ εκοιμήθην καί ύπνωσα εξηγέρθην ότι κύριος αντιλήμψεταί μου

Ψαλμός 37

· Κύριε μή τώ θυμώ σου ελέγξης με μηδέ τή οργή σου παιδεύσης με

· ότι τά βέλη σου ενεπάγησάν μοι καί επεστήρισας επ' εμέ τήν χείρά σου

· ουκ έστιν ίασις εν τή σαρκί μου από προσώπου τής οργής σου ουκ έστιν ειρήνη

· τοίς οστέοις μου από προσώπου τών αμαρτιών μου

· ότι αι ανομίαι μου υπερήραν τήν κεφαλήν μου ωσεί φορτίον βαρύ εβαρύνθησαν επ' εμέ

· προσώζεσαν καί εσάπησαν οι μώλωπές μου από προσώπου τής αφροσύνης μου

· εταλαιπώρησα καί κατεκάμφθην έως τέλους όλην τήν ημέραν σκυθρωπάζων επορευόμην

· ότι αι ψύαι μου επλήσθησαν εμπαιγμών καί ουκ έστιν ίασις εν τή σαρκί μου

· εκακώθην καί εταπεινώθην έως σφόδρα ωρυόμην από στεναγμού τής καρδίας μου

· κύριε εναντίον σου πάσα η επιθυμία μου καί ο στεναγμός μου από σού ουκ εκρύβη

· η καρδία μου εταράχθη εγκατέλιπέν με η ισχύς μου καί τό φώς τών οφθαλμών μου καί αυτό ουκ έστιν μετ' εμού

· οι φίλοι μου καί οι πλησίον μου εξ εναντίας μου ήγγισαν καί έστησαν καί οι έγγιστά μου από μακρόθεν έστησαν

· καί εξεβιάσαντο οι ζητούντες τήν ψυχήν μου καί οι ζητούντες τά κακά μοι

· ελάλησαν ματαιότητας καί δολιότητας όλην τήν ημέραν εμελέτησαν

· εγώ δέ ωσεί κωφός ουκ ήκουον καί ωσεί άλαλος ουκ ανοίγων τό στόμα αυτού

· καί εγενόμην ωσεί άνθρωπος ουκ ακούων καί ουκ έχων εν τώ στόματι αυτού ελεγμούς

· ότι επί σοί κύριε ήλπισα σύ εισακούση κύριε ο Θεός μου

· ότι είπα μήποτε επιχαρώσίν μοι οι εχθροί μου καί εν τώ σαλευθήναι πόδας μου επ' εμέ εμεγαλορρημόνησαν

· ότι εγώ εις μάστιγας έτοιμος καί η αλγηδών μου ενώπιόν μου διά παντός

· ότι τήν ανομίαν μου εγώ αναγγελώ καί μεριμνήσω υπέρ τής αμαρτίας μου

· οι δέ εχθροί μου ζώσιν καί κεκραταίωνται υπέρ εμέ καί επληθύνθησαν οι μισούντές με αδίκως

· οι ανταποδιδόντες κακά αντί αγαθών ενδιέβαλλόν με επεί κατεδίωκον δικαιοσύνην καί απέρριψάν με τόν αγαπητόν ωσεί νεκρόν εβδελυγμένον

· μή εγκαταλίπης με κύριε ο Θεός μου μή αποστής απ' εμού

· πρόσχες εις τήν βοήθειάν μου κύριε τής σωτηρίας μου

Καί πάλιν

· μή εγκαταλίπης με κύριε ο Θεός μου μή αποστής απ' εμού

· πρόσχες εις τήν βοήθειάν μου κύριε τής σωτηρίας μου

Ψαλμός 62

· Ο Θεός ο Θεός μου πρός σέ ορθρίζω εδίψησέν σοι η ψυχή μου ποσαπλώς σοι η σάρξ μου εν γή ερήμω καί αβάτω καί ανύδρω

· ούτως εν τώ αγίω ώφθην σοι τού ιδείν τήν δύναμίν σου καί τήν δόξαν σου

· ότι κρείσσον τό έλεός σου υπέρ ζωάς τά χείλη μου επαινέσουσίν σε

· ούτως ευλογήσω σε εν τή ζωή μου εν τώ ονόματί σου αρώ τάς χείράς μου

· ωσεί στέατος καί πιότητος εμπλησθείη η ψυχή μου καί χείλη αγαλλιάσεως αινέσει τό στόμα μου

· ει εμνημόνευόν σου επί τής στρωμνής μου εν τοίς όρθροις εμελέτων εις σέ

· ότι εγενήθης βοηθός μου καί εν τή σκέπη τών πτερύγων σου αγαλλιάσομαι

· εκολλήθη η ψυχή μου οπίσω σου εμού αντελάβετο η δεξιά σου

· αυτοί δέ εις μάτην εζήτησαν τήν ψυχήν μου εισελεύσονται εις τά κατώτατα τής γής παραδοθήσονται εις χείρας ρομφαίας μερίδες αλωπέκων έσονται

· ο δέ βασιλεύς ευφρανθήσεται επί τώ Θεώ επαινεσθήσεται πάς ο ομνύων εν αυτώ ότι ενεφράγη στόμα λαλούντων άδικα

Καί πάλιν

· εν τοίς όρθροις εμελέτων εις σέ

· ότι εγενήθης βοηθός μου καί εν τή σκέπη τών πτερύγων σου αγαλλιάσομαι

· εκολλήθη η ψυχή μου οπίσω σου εμού αντελάβετο η δεξιά σου

Δόξα... Καί νύν...

Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Δόξα σοι ο Θεός

Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον.

Δόξα... Καί νύν...

Ψαλμός 87

· Κύριε ο Θεός τής σωτηρίας μου ημέρας εκέκραξα καί εν νυκτί εναντίον σου

· εισελθάτω ενώπιόν σου η προσευχή μου κλίνον τό ούς σου εις τήν δέησίν μου κύριε

· ότι επλήσθη κακών η ψυχή μου καί η ζωή μου τώ άδη ήγγισεν

· προσελογίσθην μετά τών καταβαινόντων εις λάκκον εγενήθην ως άνθρωπος αβοήθητος εν νεκροίς ελεύθερος

· ωσεί τραυματίαι ερριμμένοι καθεύδοντες εν τάφω ών ουκ εμνήσθης έτι καί αυτοί εκ τής χειρός σου απώσθησαν

· έθεντό με εν λάκκω κατωτάτω εν σκοτεινοίς καί εν σκιά θανάτου

· επ' εμέ επεστηρίχθη ο θυμός σου καί πάντας τούς μετεωρισμούς σου επ' εμέ επήγαγες διάψαλμα

· εμάκρυνας τούς γνωστούς μου απ' εμού έθεντό με βδέλυγμα εαυτοίς παρεδόθην καί ουκ εξεπορευόμην

· οι οφθαλμοί μου ησθένησαν από πτωχείας εκέκραξα πρός σέ κύριε όλην τήν ημέραν διεπέτασα πρός σέ τάς χείράς μου

· μή τοίς νεκροίς ποιήσεις θαυμάσια ή Ιατροί αναστήσουσιν καί εξομολογήσονταί σοι

· μή διηγήσεταί τις εν τάφω τό έλεός σου καί τήν αλήθειάν σου εν τή απωλεία

· μή γνωσθήσεται εν τώ σκότει τά θαυμάσιά σου καί η δικαιοσύνη σου εν γή επιλελησμένη

· καγώ πρός σέ κύριε εκέκραξα καί τό πρωί η προσευχή μου προφθάσει σε

· ίνα τί κύριε απωθείς τήν ψυχήν μου αποστρέφεις τό πρόσωπόν σου απ' εμού

· πτωχός ειμι εγώ καί εν κόποις εκ νεότητός μου υψωθείς δέ εταπεινώθην καί εξηπορήθην

· επ' εμέ διήλθον αι οργαί σου καί οι φοβερισμοί σου εξετάραξάν με

· εκύκλωσάν με ως ύδωρ όλην τήν ημέραν περ ιέσχον με άμα

· εμάκρυνας απ' εμού φίλον καί πλησίον καί τούς γνωστούς μου από ταλαιπωρίας

Καί πάλιν

· Κύριε ο Θεός τής σωτηρίας μου ημέρας εκέκραξα καί εν νυκτί εναντίον σου

· εισελθάτω ενώπιόν σου η προσευχή μου κλίνον τό ούς σου εις τήν δέησίν μου

Ψαλμός 102

· Ευλόγει η ψυχή μου τόν κύριον καί μή επιλανθάνου πάσας τάς ανταποδόσεις αυτού

· τόν ευιλατεύοντα πάσαις ταίς ανομίαις σου τόν ιώμενον πάσας τάς νόσους σου

· τόν λυτρούμενον εκ φθοράς τήν ζωήν σου τόν στεφανούντά σε εν ελέει καί οικτιρμοίς

· τόν εμπι πλώντα εν αγαθοίς τήν επιθυμίαν σου ανακαινισθήσεται ως αετού η νεότης σου

· ποιών ελεημοσύνας ο κύριος καί κρίμα πάσι τοίς αδικουμένοις

· εγνώρ ισεν τάς οδούς αυτού τώ Μωυσή τοίς υιοίς Ισραηλ τά θελήματα αυτού

· οικτίρμων καί ελεήμων ο κύριος μακρόθυμος καί πολυέλεος

· ουκ εις τέλος οργισθήσεται ουδέ εις τόν αιώνα μηνιεί

· ου κατά τάς αμαρτίας ημών εποίησεν ημίν ουδέ κατά τάς ανομίας ημών ανταπέδωκεν ημίν

· ότι κατά τό ύψος τού ουρανού από τής γής εκραταίωσεν κύριος τό έλεος αυτού επί τούς φοβουμένους αυτόν

· καθ' όσον απέχουσιν ανατολαί από δυσμών εμάκρυνεν αφ' ημών τάς ανομίας ημών

· καθώς οικτίρει πατήρ υιούς οικτίρησεν κύριος τούς φοβουμένους αυτόν

· ότι αυτός έγνω τό πλάσμα ημών μνήσθητι ότι χούς εσμεν

· άνθρωπος ωσεί χόρτος αι ημέραι αυτού ωσεί άνθος τού αγρού ούτως εξανθήσει

· ότι πνεύμα διήλθεν εν αυτώ καί ουχ υπάρξει καί ουκ επι γνώσεται έτι τόν τόπον αυτού

· τό δέ έλεος τού κυρίου από τού αιώνος καί έως τού αιώνος επί τούς φοβουμένους αυτόν καί η δικαιοσύνη αυτού επί υιούς υιών

· τοίς φυλάσσουσιν τήν διαθήκην αυτού καί μεμνημένοις τών εντολών αυτού τού ποιήσαι αυτάς

· κύριος εν τώ ουρανώ ητοίμασεν τόν θρόνον αυτού καί η βασιλεία αυτού πάντων δεσπόζει

· ευλογείτε τόν κύριον πάντες οι άγγελοι αυτού δυνατοί ισχύι ποιούντες τόν λόγον αυτού τού ακούσαι τής φωνής τών λόγων αυτού

· ευλογείτε τόν κύριον πάσαι αι δυνάμεις αυτού λειτουργοί αυτού ποιούντες τό θέλημα αυτού

· ευλογείτε τόν κύριον πάντα τά έργα αυτού εν παντί τόπω τής δεσποτείας αυτού ευλόγει η ψυχή μου τόν κύριον

Καί πάλιν

· εν παντί τόπω τής δεσποτείας αυτού ευλόγει η ψυχή μου τόν κύριον

Ψαλμός 142

· Κύριε εισάκουσον τής προσευχής μου ενώτισαι τήν δέησίν μου εν τή αληθεία σου επάκουσόν μου εν τή δικαιοσύνη σου

· καί μή εισέλθης εις κρίσιν μετά τού δούλου σου ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πάς ζών

· ότι κατεδίωξεν ο εχθρός τήν ψυχήν μου εταπείνωσεν εις γήν τήν ζωήν μου εκάθισέν με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος

· καί ηκηδίασεν επ' εμέ τό πνεύμά μου εν εμοί εταράχθη η καρδία μου

· εμνήσθην ημερών αρχαίων καί εμελέτησα εν πάσι τοίς έργοις σου εν ποιήμασιν τών χειρών σου εμελέτων

· διεπέτασα τάς χείράς μου πρός σέ η ψυχή μου ως γή άνυδρός σοι διάψαλμα

· ταχύ εισάκουσόν μου κύριε εξέλιπεν τό πνεύμά μου μή αποστρέψης τό πρόσωπόν σου απ' εμού καί ομοιωθήσομαι τοίς καταβαίνουσιν εις λάκκον

· ακουστόν ποίησόν μοι τό πρωί τό έλεός σου ότι επί σοί ήλπισα γνώρισόν μοι κύριε οδόν εν η πορεύσομαι ότι πρός σέ ήρα τήν ψυχήν μου

· εξελού με εκ τών εχθρών μου κύριε ότι πρός σέ κατέφυγον

· δίδαξόν με τού ποιείν τό θέλημά σου ότι σύ εί ο Θεός μου τό πνεύμά σου τό αγαθόν οδηγήσει με εν γή ευθεία

· ένεκα τού ονόματός σου κύριε ζήσεις με εν τή δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως τήν ψυχήν μου

· καί εν τώ ελέει σου εξολεθρεύσεις τούς εχθρούς μου καί απολείς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου ότι δούλός σού ειμι εγώ

Καί πάλιν

· επάκουσόν μου εν τή δικαιοσύνη σου καί μή εΙσέλθης εις κρίσιν μετά τού δούλου σου (2)

· τό πνεύμά σου τό αγαθόν οδηγήσει με εν γή ευθεία

Δόξα... Καί νύν...

Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα. Δόξα σοι ο Θεός (εκ γ').

Η ελπίς ημών, Κύριε, δόξα σοι.

q Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν.

q Υπέρ της άνωθεν ειρήνης, και της σωτηρίας των ψυχών ημών, του Κυρίου δεηθώμεν.

q Υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, ευσταθείας των αγίων του Θεού Εκκλησιών, και της των πάντων ενώσεως, του Κυρίου δεηθώμεν.

q Υπέρ του αγίου οίκου τούτου, και των μετά πίστεως, ευλαβείας, και φόβου Θεού εισιόντων εν αυτώ, του Κυρίου δεηθώμεν.

q Υπέρ των ευσεβών και ορθοδόξων χριστιανών, του Κυρίου δεηθώμεν.

q Υπέρ του Αρχιεπισκόπου ημών, ____, του τιμίου πρεσβετερίου, της εν Χριστώ διακονίας, παντός του Κλήρου και του Λαού, του Κυρίου δεηθώμεν.

q Υπέρ του ευσεβούς ημών Έθνους, πάσης Αρχής και Εξουσίας εν αυτώ, του κατά ξηράν θάλασσαν και αέρα φιλοχρίστου ημών στρατού, του Κυρίου δεηθώμεν.

q Υπέρ της (πόλεως) ταύτης, πάσης πόλεως και χόρας και των πίστει οικούντων εν αυταίς, του Κυρίου δεηθώμεν.

q Υπέρ ευκρασίας αέρων, ευφορίας των καρπών της γης και καιρών ειρηνηκών, του Κυρίου δεηθώμεν.

q Υπέρ πλεόντων, οδοιπορούντων, νοσούντων, καμνόντων, αιχμαλώτων και της σωτηρίας αυτών, του Κυρίου δεηθώμεν.

q Υπέρ του ρυσθήναι ημάς από πάσης θλίψεως, οργής, κινδύνου και ανάγκης, του Κυρίου δεηθώμεν.

q Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη ση χάριτι.

q Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα. Χορός Σοί Κύριε.

q Ότι πρέπει σοι, πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Χορός Αμήν.

Tή δέ αγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, μετά τήν Συναπτήν, ψάλλομεν τό, Αλληλούϊα. εκ γ' κατ' Ήχον. λέγοντες πρότερον ένα εκ τών εφεξής Στίχων.

Στίχ. α'. Εκ νυκτός ορθρίζει τό πνεύμά μου πρός σέ, ο Θεός, διότι φώς τά προστάγματά σου επί τής γής.

Στίχ. β'. Δικαιοσύνην μάθετε, οι ενοικούντες επί τής γής.

Στίχ. γ'. Ζήλος λήψεται λαόν απαίδευτον, καί νύν πύρ τούς υπεναντίους έδεται,

Στίχ. δ'. Πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε, πρόσθες αυτοίς κακά, τοίς ενδόξοις τής γής.

Καί μετά τό, Αλληλούϊα, ψάλλομεν τούς Τ ρ ι α δ ι κ ο ύ ς Ύ μ ν ο υ ς τού τυχόντος Ήχου.

ΥΜΝΟΙ ΤΡΙΑΔΙΚΟΙ

ΚΑΤ' ΗΧΟΝ

Ψαλλόμενοι εν ταίς νηστίμοις ημέραις, ότε εστιν Αλληόυϊα.

ΗΧΟΣ Α'

Σωματικαίς μορφώσεσι, τών ασωμάτων δυνάμεων, πρός νοεράν καί άϋλον αναγόμενοι έννοιαν, καί τρισαγίω μελωδήματι, τρισυποστάτου θεότητος, εκδεχόμενοι έλλαμψιν, χερουβικώς βοήσωμεν, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός.

Δόξα...

Μετά πασών τών ουρανίων Δυνάμεων, χερουβικώς τώ εν υψίστοις βοήσωμεν, τόν Τρισάγιον αναπέμποντες αίνον, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός.

Καί νύν...

Εξεγερθέντες τού ύπνου, προσπίπτομέν σοι Αγαθέ, καί τών Αγγέλων τόν ύμνον, βοώμέν σοι Δυνατέ, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός, διά τής Θεοτόκου ελέησον ημάς.

ΗΧΟΣ Β'

Άκτισε φύσις, η τών όλων δημιουργός τά χείλη ημών άνοιξον, όπως αναγγέλλωμεν τήν αίνεσίν σου βοώντες, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός.

Δόξα...

Τάς άνω δυνάμεις μιμούμενοι οι επί γής, επινίκιον ύμνον προσφέρομέν σοι Αγαθέ, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός.

Καί νύν...

Τής κλίνης καί τού ύπνου, εξεγείρας με Κύριε, τόν νούν μου φώτισον, καί τήν καρδίαν καί τά χείλη μου άνοιξον, εις τό υμνείν σε, Αγία Τριά, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός, διά τής Θεοτόκου ελέησον ημάς.

ΗΧΟΣ Γ'

Πατέρα άναρχον, Υιόν συνάναρσυναϊδιον, θεότητα μίαν χερουβικώς δοξάσωμεν, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός.

Δόξα...

Τριάς ομοούσιε καί αδιαίρετε, Μονάς τρισυπόστατε καί συναϊδιε, σοί ως Θεώ τών Αγγέλων τόν ύμνον κραυγάζομεν, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός.

Καί νύν...

Αθρόον ο Κριτής επελεύσεται, καί εκάστου αι πράξεις γυμνωθήσονται, αλλά φόβω κράξωμεν εν τώ μέσω τής νυκτός, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός, διά τής Θεοτόκου ελέησον ημάς.

ΗΧΟΣ Δ'

Τόν άναρχόν σου Πατέρα, καί σέ, Χριστέ ο Θεός, καί τό πανάγιόν σου Πνεύμα, χερουβικώς δοξολογείν τολμώντες, λέγομεν, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός.

Δόξα...

Ως αι τάξεις νύν τών Αγγέλων εν ουρανώ, καί στάσεις φόβω ανθρώπων επί τής γής, επινίκιον ύμνον προσφέρομέν σοι Αγαθέ, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός.

Καί νύν...

Τών νοερών σου λειτουργών, προσφέρειν, οι θνητοί τόν ύμνον τολμώντες, λέγομεν, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός, διά τής Θεοτόκου ελέησον ημάς.

ΗΧΟΣ ΠΛ. Α'

Υμνωδίας ο καιρός, καί δεήσεως ώρα, εκτενώς βοήσωμέν σοι τώ μόνω Θεώ, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός.

Δόξα...

Εικονίζειν τολμώντες, τά νοερά σου στρατεύματα, Τριάς άναρχε, στόμασιν αναξίοις βοώμέν σοι, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός.

Καί νύν...

Ο εν μήτρα παρθενική χωρηθείς, καί τών κόλπων τού Πατρός μη χωρισθείς, σύν Αγγέλοις καί ημάς πρόσδεξαι, Χριστέ ο Θεός, βοώντάς σοι, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός, διά τής Θεοτόκου ελέησον ημάς.

ΗΧΟΣ ΠΛ. Β'

Ασωμάτοις στόμασιν, ασιγήτοις τά Εξαπτέρυγα άδουσί σοι τόν τρισάγιον ύμνον, ο Θεός ημών, καί ημείς οι επί γής, αναξίοις χείλεσιν αίνόν σοι αναπέμπομεν, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός.

Δόξα...

Παριστάμενα φόβω τά Χερουβείμ, εξιστάμενα τρόμω τά Σεραφείμ, τόν τρισάγιον ύμνον προσφέρει, ασιγήτω φωνή, μεθ' ών καί ημείς βοώμεν οι αμαρτωλοί, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός.

Καί νύν...

Τριαδικής μονάδος θεότητα, ασυγχύτω ενώσει δοξάσωμεν, καί τών Αγγέλων τόν ύμνον βοήσωμεν, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός, διά τής Θεοτόκου ελέησον ημάς.

ΗΧΟΣ ΒΑΡΥΣ

Ο υψίστη δυνάμει χερουβικώς ανυμνούμενος, καί θεϊκή δόξη αγγελικώς προσκυνούμενος, πρόσδεξαι καί ημάς τούς αμαρτωλούς, αναξίως τολμώντας κραυγάζειν σοι, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός.

Δόξα...

Τή απροσίτω Θεότητι, τή εν Μονάδι Τριάδι, τών Σεραφείμ τόν Τρισάγιον αναπέμποντες αίνον, μετά φόβου βοήσωμεν, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός.

Καί νύν...

Ως ύπνον τόν όκνον, αποθεμένη ψυχή, διόρθωσιν πρός έγερσιν, δείξον τώ Κριτή, καί εν φόβω βόησον, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός, διά τής Θεοτόκου ελέησον ημάς.

ΗΧΟΣ ΠΛ. Δ'

Οράν σε μή τολμώντα τά Χερουβείμ, ιπτάμενα κραυγάζει αλαλαγμώ, τό ένθεον μέλος τής Τρισαγίας φωνής, μεθ' ών καί ημείς βοώμεν οι αμαρτωλοί, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός.

Δόξα...

Εις ουρανόν τάς καρδίας έχοντες, Αγγελικήν μιμησώμεθα τάξιν, καί εν φόβω τώ αδεκάστω προσπέσωμεν, επινίκιον ανακράζοντες αίνον, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός.

Καί νύν...

Κατακαμπτόμενοι τώ πλήθει, τών ημών, καί μή τολμώντες ατενίσαι τώ ύψει σου, τήν ψυχήν σύν τώ σώματι κλίναντες, μετά Αγγέλων τόν ύμνον βοώμέν σοι, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός, διά τής Θεοτόκου ελέησον ημάς.

q Έτι και έτι εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν.

q Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη ση χάριτι.

q Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα. Χορός Σοί Κύριε.

q Ότι σον το κράτος και σου εστίν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Χορός Αμήν.

Οι Αναβαθμοί, τό α' Αντίφωνον τού δ' Ήχου.

Οι Αναβαθμοί Αντίφωνον Α'

· Εκ νεότητός μου πολλά πολεμεί με πάθη, αλλ' αυτός αντιλαβού, καί σώσον Σωτήρ μου. (Δίς)

· Οι μισούντες Σιών, αισχύνθητε από τού Κυρίου, ως χόρτος γάρ, πυρί έσεσθε απεξηραμμένοι. (Δίς)

Δόξα...

Αγίω Πνεύματι, πάσα ψυχή ζωούται, καί καθάρσει υψούται λαμπρύνεται, τή τριαδική Μονάδι ιεροκρυφίως.

Καί νύν...

Αγίω Πνεύματι, αναβλύζει τά τής χάριτος ρείθρα, αρδεύοντα, άπασαν τήν κτίσιν πρός ζωογονίαν.

Ή Τάξις τού Ευαγγελίου

Ιερεύς Τού Κυρίου δεηθώμεν.

Χορός Κύριε, ελέησον.

Ιερεύς Ότι Άγιος εί ο Θεός ημών, και εν αγίοις επαναπαύη, και σοι την δόξαν αναπέμπουμεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

Χορός Αμήν.

Πάσα πνοή αινεσάτω τόν Κύριον (εκ γ').

Ιερεύς Και υπέρ του καταξιωθήναι ημάς της ακροάσεως του αγίου Ευαγγελίου, Κύριον τον Θεόν ημών ικετεύσωμεν.

Χορός Κύριε, ελέησον (γ').

Ιερεύς Σοφία. Ορθοί, ακούσωμεν τού αγίου Ευαγγελίου.

Ιερεύς Ειρήνη πάσι.

Χορός Καί τώ Πνεύματί σου.

Ιερεύς Εκ τού κατά Ιωάννου αγίου Ευαγγελίου...

Ιερεύς Πρόσχωμεν.

Χορός Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Χορός Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

Ν' Ψαλμός

· Ελέησόν με ο Θεός κατά τό μέγα ελεός σου καί κατά τό πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον τό ανόμημά μου

· επί πλείον πλύνόν με από τής ανομίας μου καί από τής αμαρτίας μου καθάρισόν με

· ότι τήν ανομίαν μου εγώ γινώσκω καί η αμαρτία μου ενώπιόν μού εστιν διά παντός

· σοί μόνω ήμαρτον καί τό πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα όπως άν δικαιωθής εν τοίς λόγοις σου καί νικήσης εν τώ κρίνεσθαί σε

· ιδού γάρ εν ανομίαις συνελήμφθην καί εν αμαρτίαις εκίσσησέν με η μήτηρ μου

· ιδού γάρ αλήθειαν ηγάπησας τά άδηλα καί τά κρύφια τής σοφίας σου εδήλωσάς μοι

· ραντιείς με υσσώπω καί καθαρισθήσομαι πλυνείς με καί υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι

· ακουτιείς με αγαλλίασιν καί ευφροσύνην αγαλλιάσονται οστά τεταπεινωμένα

· απόστρεψον τό πρόσωπόν σου από τών αμαρτιών μου καί πάσας τάς ανομίας μου εξάλειψον

· καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός καί πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοίς εγκάτοις μου

· μή απορρίψης με από τού προσώπου σου καί τό πνεύμα τό άγιόν σου μή αντανέλης απ' εμού

· απόδος μοι τήν αγαλλίασιν τού σωτηρίου σου καί πνεύματι ηγεμονικώ στήρισόν με

· διδάξω ανόμους τάς οδούς σου καί ασεβείς επί σέ επιστρέψουσιν

· ρύσαί με εξ αιμάτων ο Θεός ο Θεός τής σωτηρίας μου αγαλλιάσεται η γλώσσά μου τήν δικαιοσύνην σου

· κύριε τά χείλη μου ανοίξεις καί τό στόμα μου αναγγελεί τήν αίνεσίν σου

· ότι ει ηθέλησας θυσίαν έδωκα άν ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις

· θυσία τώ Θεώ πνεύμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουθενώσει

· αγάθυνον κύριε εν τή ευδοκία σου τήν Σιων καί οικοδομηθήτω τά τείχη Ιερουσαλημ

· τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης αναφοράν καί ολοκαυτώματα τότε ανοίσουσιν επί τό θυσιαστήριόν σου μόσχους

Δόξα... Ήχος πλ. δ'

Τής μετανοίας άνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα, ορθρίζει γάρ τό πνεύμά μου, πρός ναόν τόν άγιόν σου, ναόν φέρον τού σώματος, όλον εσπιλωμένον, αλλ' ως οικτίρμων κάθαρον, ευσπλάγχνω σου ελέει.

Καί νύν... Θεοτοκίοv

Ήχος ο αυτός

Τής σωτηρίας εύθυνόν μοι τρίβους, Θεοτόκε, αισχραίς γάρ κατερρύπωσα, τήν ψυχήν αμαρτίαις, ως ραθύμως τόν βίον μου, όλον εκδαπανήσας, ταίς σαίς πρεσβείαις ρύσαί με, πάσης ακαθαρσίας.

Στίχ. Ελέησόν με ο Θεός κατά τό μέγα ελεός σου καί κατά τό πλήθος τών οικτιρμών σου, εξάλειψον τό ανόμημα μου.

Ιερεύς Σώσον, ο Θεός, τον λαόν σου, και ευλόγησον την κληρονομίαν σου: επίσκεψαι τον κόσμον σου εν ελέει και οιτιρμοίς: ύψωσον κέρας Χριστιανών Ορθοδόξων, και κατάπεμψον εφ ημάς τα ελέη σου τα πλούσια: πρεσβείαις της παναχράντου, Δεσποίνης ημών, Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας: δυνάμει του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, προστασίαις των τιμίων επουρανίων Δυνάμεων ασωμάτων, ικεσίαις του τιμίου, ενδόξου, προφήτου προδρόμου και βαπτιστού Ιωάννου, των αγίων, ενδόξων, και πανευφήμων Αποστόλων. των εν αγίοις Πατέρων ημών, μεγάλων Ιεραρχών, και Οικουμενικών Διδασκάλων, Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Αθανασίου και Κυρίλλου, Ιωάννου του Ελεήμονος, πατριαρχών Αλεξανδρείας: Νικολάου του εν Μύροις της Λυκίας, Σπυρίδωνος επισκόπου Τριμυθούντος, και Νεκταρίου της Πενταπόλεως, των θαυματουργών. των αγίων ενδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, Δημητρίου του Μυροβλύτου, Θεοδώρου του Τήρωνος, και Θεοδώρου του Στρατηλάτου και Μηνά του θαυμαρτουργού, των ιερομαρτύρων Χαραλάμπους και Ελευθερίου: των αγίων, ενδόξων, μεγάλων μαρτύρων Θέκλας, Βαρβάρας, Αναστασίας, Κυριακής Φωτηνής, Μαρίνης: Παρασκευής και Ειρήνης: των αγίων ενδόξων και καλλινίκων Μαρτύρων, των οσίων και θεοφόρων Πατέρων ημών, (ναού), των αγίων και δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, (ημέρας), και πάντων σου των Αγίων. ικετεύομέν σε, μόνε πολυέλεε Κύριε, επάκουσον ημών των αμαρτωλών δεομένων σου και ελέησον ημάς.

Χορός Κύριε, ελέησον (ιβ')

Ιερεύς Ελέει, και οικτιρμοίς, και φιλανθρωπία του μονογενούς σου Υιού, μεθ ου ευλογητός ει, συν τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποίω σου Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Χορός Αμήν.

ΩΔΗ ΠΡΩΤΗ

ΩΔΗ MΩΫΣΕΩΣ

(Εν τή Εξόδω, Κεφ. ιε')

Άρδην βυθίσας Φαραώ, Μωσής λέγει.

(Καθ' εκάστην Δευτέραν τής αγίας καί Μ.Τεσσαρακοστής αναγινώσκεται ολόκληρος)

Αρχή: Τώ Κυρίω άσωμεν, ενδόξως γάρ δεδόξασται.

· Άσωμεν τώ Κυρίω, ενδόξως γάρ δεδόξασται, ίππον καί αναβάτην έρριψεν εις θάλασσαν.

· Βοηθός καί σκεπαστής εγένετό μοι εις σωτηρίαν, ούτός μου Θεός, καί δοξάσω αυτόν, Θεός τού Πατρός μου, καί υψώσω αυτόν.

· Κύριος συντρίβων πολέμους, Κύριος όνομα αυτώ.

· Άρματα Φαραώ καί τήν δύναμιν αυτού έρριψεν εις θάλασσαν, επιλέκτους αναβάτας τριστάτας κατεπόντισεν εν Ερυθρά, θαλάσση.

· Πόντω εκάλυψεν αυτούς κατέδυσαν εις βυθόν ωσεί λίθος.

· Η δεξιά σου, Κύριε, δεδόξασται εν ισχύϊ, ή δεξιά σου χείρ, Κύριε, έθραυσεν εχθρούς. Καί τώ πλήθει τής δόξης σου συνέτριψας τούς υπεναντίους.

· Απέστειλας τήν οργήνσου, κατέφαγεν αυτούς ωσεί καλάμην.

· Καί διά πνεύματος τού θυμού σου διέστη το ύδωρ, επάγη ωσεί τείχος τά ύδατα, επάγη τά κύματα εν μέσω τής θαλάσσης.

· Είπεν ο εχθρός, Διώξας καταλήψομαι, μεριώ σκύλα, εμπλήσω ψυχήν μου, ανελώ τή μαχαίρα μου, κυριεύσει η χείρ μου.

· Απέστειλας τό πνεύμά σου, εκάλυψεν αυτούς θάλασσα, έδυσαν ωσεί μόλυβδος εν ύδατι σφοδρώ.

· Τίς όμοιός σοι εν θεοίς, Κύριε; τίς όμοιός σοι; Δεδοξασμένος εν Αγίοις, θαυμαστός εν δόξαις, ποιών τέρατα.

· Εξέτεινας τήν δεξιάν σου, κατέπιεν αυτούς γή.

· Ωδήγησας τή δικαιοσύνη σου τόν λαόν σου τούτον, όν ελυτρώσω, παρεκάλεσας τή ισχύϊ σου ειςκατάλυμα άγιόν σου.

· Ήκουσαν έθνη, καί ωργίσθησαν, ωδίνες έλαβον κατοικούντας Φιλιστιείμ.

Εις στίχους η'

· Τότε έσπευσαν ηγεμόνες' Εδώμ, καί άρχοντες τών Μωαβιτών, έλαβεν αυτούς τρόμος, ετάκησαν πάντες οι κατοικούντες Χαναάν.

· Επιπέσοι επ' αυτούς φόβος καί τρόμος, μεγέθει βραχίονός σου απολιθωθήτωσαν.

Εις στίχους ς'

· Έως άν παρέλθη ο λαός σου, Κύριε, έως άν παρέλθη ο λαός σου ούτος, όν εκτήσω.

· Εισαγαγών καταφύτευσον αυτούς εις όρος κληρονομίας σου, εις έτοιμον κατοικητήριόν σου, ό κατειργάσω, Κύριε, αγίασμα, ό ητοίμασαν αι χείρές σου.

Εις στίχους δ'

Τέλος: Κύριος βασιλεύων τών αιώνων, καί επ' αιώνα, καί έτι.

· Ότι εισήλθεν ίππος Φαραώ σύν άρμασι καί αναβάταις εις θάλασσαν, καί επήγαγεν επ' αυτούς Κύριος τό ύδωρ τής θαλάσσης, οί δέ υιοί Ισραήλ επορεύθησαν διά ξηράς έν μέσω τής θαλάσσης.

Δόξα... Καί νύν...

ΩΔΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

Ιστέον, ότι η β' Ωδή ουδέποτε στιχολογείται, ειμή εν μόνη τή Μεγάλη Τεσσαρακοστή, μετά δέ τήν Α' στιχολογούμεν αυτήν έως τέλους, (Εις δέ τά Τροπάρια λέγομεν, εν ενί εκάστω)

Δόξα σοι, ο Θεός ημών, δόξα σοι.

ΩΔΗ MΩΫΣEΩΣ

(Εν τώ Δευτερονομίω, Κεφ. λβ', 1)

(Καθ' εκάστην Τρίτην τής αγίας καί Μ.Τεσσαρακοστής αναγινώσκεται ολόκληρος)

Αρχή: Νόμου γραφέντος, αύθις ωδή Μωσέως.

· Πρόσεχε, ουρανέ, καί λαλήσω, καί ακουέτω γή ρήματα εκ στόματός μου.

· Προσδοκάσθω ως υετός τό από φθεγμά μου, καί καταβήτω ως δρόσος τά ρήματά μου, ως όμβρος επ' άγρωστιν, καί ωσεί νιφετός επί χόρτον.

· Ότι τό όνομα Κυρίου εκάλεσα, δότε μεγαλωσύνην τώ Θεώ ημών.

· Θεός, αληθινά τά έργα αυτού, καί πάσαι αι οδοί αυτού κρίσις.

· Θεός πιστός, καί ουκ έστιν αδικία εν αυτώ, δίκαιος καί όσιος ο Κύριος.

· Ημάρτοσαν, ουκ αυτώ τέκνα μωμητά, γενεά σκολιά καί διεστραμμένη, ταύτα Κυρίω ανταποδίδοτε;

· Ούτος λαός μωρός, και ουχί σοφός, ουκ αυτός ούτός σου Πατήρ εκτήσατό σε, καί εποίησέ σε, καί έπλασέ σε;

· Μνήσθητι ημέρας αιώνος, σύνετε δή, έτη γενεάς γενεών, Επερώτησον τόν πατέρα σου, καί αναγγελεί σοι, τούς πρεσβυτέρους σου, καί ερούσί σοι.

· Ότε διεμέριζεν ο Ύψιστος έθνη, ως διέσπειρεν υιούς Αδάμ, έστησεν όρια εθνών κατά αριθμόν Αγγέλων Θεού.

· Καί εγενήθη μερίς Κυρίου, λαός αυτού Ιακώβ, σχοίνισμα κληρονομίας αυτού Ισραήλ.

· Αυτάρκησεν αυτόν έν τή ερήμω, εν δίψει καύματος, εν γή ανύδρω, εκύκλωσεν αυτόν, καί επαίδευσεν αυτόν, καί διεφύλαξεν αυτόν, ως κόρην οφθαλμού.

· Ως αετός σκεπάσαι νοσσιάν αυτού, καί επί τοίς νεοσσοίς αυτού επεπόθησε, διείς τάς πτέρυγας αυτού, εδέξατο αυτούς, καί ανέλαβεν αυτούς επί τών μεταφρένων αυτού.

· Κύριος μόνος ήγεν αυτούς, καί ουκ ήν μετ' αυτών Θεός αλλότριος.

· Ανεβίβασεν αυτούς επί τήν ισχύν τής γής, εψώμισεν αυτούς γεννήματα αγρών.

· Εθήλασαν μέλι εκ πέτρας, καί έλαιον εκ στερεάς πέτρας.

· Βούτυρον βοών, καί γάλα προβάτων, μετά στέατος αρνών καί κριών, υιών ταύρων καί τράγων, μετά στέατος νεφρών πυρού καί αίμα σταφυλής έπιον οίνον.

· Καί έφαγεν Ιακώβ, καί ενεπλήσθη, καί απελάκτισεν ο ηγαπημένος, ελιπάνθη, επαχύνθη, επλατύνθη, καί εγκατέλιπε Θεόν τόν ποιήσαντα αυτόν, καί απέστη από Θεού σωτήρος αυτού.

· Παρώξυνάν με επ' αλλοτρίοις, καί εν βδελύγμασιν αυτών εξεπίκρανάν με.

· Έθυσαν δαιμονίοις, καί ου Θεώ, θεοίς, οίς ουκ ήδεισαν, καινοί πρόσφατοι ήκασιν, ούς ουκ ήδεισαν οι πατέρες αυτών.

· Θεόν τόν γεννήσαντά σε εγκατέλιπες, καί επελάθου Θεού τού τρέφοντός σε.

· Καί είδε Κύριος, καί εζήλωσε καί παρωξύνθη δι' οργήν υιών αυτού καί θυγατέρων.

· Καί είπεν, Αποστρέψω τό πρόσωπόν μου απ' αυτών, καί δείξω τί έσται αυτοίς επ' εσχάτων ημερών, ότι γενεά εξεστραμμένη εστίν, υιοί, οίς ουκ έστι πίστις εν αυτοίς.

· Αυτοί παρεζήλωσάν με επ' ου Θεώ, παρώργισάν με εν τοίς ειδώλοις αυτών, κάγώ παραζηλώσω αυτούς επ' ουκ έθνει, επ έθνει ασυνέτω παροργιώ αυτούς.

· Ότι πύρ εκκέκαυται εκ τού θυμού μου, καυθήσεται έως άδου κατωτάτου, καταφάγεται γήν καί τά γεννήματα αυτής, φλέξει θεμέλια ορέων.

· Συνάξω εις αυτούς κακά, καί τά βέλη μου συντελέσω εις αυτούς.

· Τηκόμενοι λιμώ καί βρώσει ορνέων, καί οπισθότονος ανίατος, οδόντας θηρίων εξαποστελώ εις αυτούς, μετά θυμού συρόντων επί τής γής.

· Έξωθεν ατεκνώσει αυτούς μάχαιρα, καί εκ τών ταμιείων φόβος, νεανίσκος συν παρθένω, θηλάζων μετά καθεστηκότος πρεσβυτέρου.

· Είπα, Διασπερώ αυτούς, παύσω δέ εξ ανθρώπων τό μνημόσυνον αυτών.

· Ει μή δι' οργήν εχθρών, ίνα μή μακροχρονίσωσι, καί ίνα μή συνεπιθώνται οι υπεναντίοι, μή είπωσιν, Η χείρ ημώνη υψηλή, καί ουχί Κύριος εποίησε ταύτα πάντα.

· Ότι έθνος απολωλεκός βουλήν εστι, καί ουκ έστιν εν αυτοίς επιστήμη, καί ουκ εφρόνησαν συνιέναι.

· Ταύτα πάντα καταδεξάσθωσαν εις τόν επιόντα χρόνον.

· Πώς διώξεται εις χιλίους, καί δύο μετακινήσουσι μυριάδας, ει μή ο Θεός απέδοτο αυτούς, καί ο Κύριος παρέδωκεν αυτούς;

· Ου γάρ εισιν οι θεοί αυτών, ως ο Θεός ημών, οι δέ εχθροί ημών ανόητοι.

· Εκ γάρ αμπέλων Σοδόμων η άμπελος αυτών, καί η κληματίς αυτών εκ Γομόρρας, η σταφυλή αυτών, σταφυλή χολής, βότρυς πικρίας αυτοίς.

· Θυμός δρακόντων ο οίνος αυτών, καί θυμός ασπίδων ανίατος.

· Ουκ ιδού ταύτα πάντα συνήκται παρ' εμοί, καί εσφράγισται εν τοίς θησαυροίς μου;

· Εν ημέρα, εκδικήσεως ανταποδώσω, εν καιρώ, όταν σφαλή ο πούς αυτών, ότι εγγύς ημέρα απωλείας αυτών, καί πάρεστιν έτοιμα ημίν.

· Ότι κρινεί Κύριος τόν λαόν αυτού, καί επί τοίς δούλοις αυτού παρακληθήσεται.

· Είδε γάρ αυτούς παραλελυμένους, καί εκλελοιπότας εν επαγωγή, καί παρειμένους.

· Καί είπε Κύριος, Πού εισιν οι θεοί αυτών, εφ' οίς επεποίθεισαν επ' αυτοίς;

· Ών τό στέαρ τών θυσιών αυτών ησθίετε, καί επίνετε τόν οίνον τών σπονδών αυτών, Αναστήτωσαν καί βοηθησάτωσαν υμίν, καί γενηθήτωσαν υμών σκεπασταί.

· Ίδετε, ίδετε, ότι εγώ ειμι, καί ουκ έστι Θεός πλήν εμού, εγώ αποκτενώ, καί ζήν ποιήσω, πατάξω, καγώ ιάσομαι, καί ουκ έστιν, ός εξελείται εκ τών χειρών μου.

· Ότι αρώ εις τόν ουρανόν τήν χείρά μου, καί ομούμαι τή δεξιά μου, καί ερώ, Ζώ εγώ εις τόν αιώνα.

· Ότι παροξυνώ ως αστραπήν τήν μάχαιράν μου, καί ανθέξεται κρίματος η χείρ μου, καί ανταποδώσω δίκην τοίς εχθροίς, καί τοίς μισούσί με ανταποδώσω.

· Μεθύσω τά βέλη μου αφ' αίματος, καί η μάχαιρά μου φάγεται κρέα, αφ' αίματος τραυματιών, καί αιχμαλωσίας, από κεφαλής αρχόντων εθνών.

Τέλος: Ευφράνθητε, ουρανοί, άμα αυτώ, καί προσκυνησάτωσαν αυτώ πάντες Άγγελοι Θεού.

· Ευφράνθητε, έθνη, μετά τού λαού αυτού, καί ενισχυσάτωσαν αυτώ πάντες υιοί Θεού, ότι τό αίμα τών υιών αυτού εκδικείται, καί εκδικήσει καί ανταποδώσει δίκην τοίς εχθροίς, καί τοίς μισούσιν αυτόν ανταποδώσει, καί εκκαθαριεί Κύριος τήν γήν τού λαού αυτού.

Δόξα... Καί νύν...

ΩΔΗ ΤΡΙΤΗ

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΣΑΜΟΥΗΛ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ

(Ωδή Βασιλειών Α', Κεφ. Β')

Θεόν γεραίρει στείρα τίκτουσα ξένως.

(Καθ' εκάστην Τετάρτην τής αγίας καί Μ.Τεσσαρακοστής αναγινώσκεται ολόκληρος)

Αρχή: Άγιος εί, Κύριε, καί σέ υμνεί τό πνεύμά μου.

· Εστερεώθη η καρδία μου εν Κυρίω, υψώθη κέρας μου εν Θεώ μου, επλατύνθη επ' εχθρούς μου τό στόμα μου, ευφράνθην εν σωτηρίω σου.

· Ότι ουκ έστιν άγιος, ως ο Κύριος, καί ουκ έστι δίκαιος, ως ο Θεός ημών, καί ουκ έστιν άγιος πλήν σου.

· Μή καυχάσθε καί μή λαλείτε υψηλά εις υπεροχήν, μηδέ εξελθέτω μεγαλορρημοσύνη εκ τού στόματος υμών.

· Ότι Θεός γνώσεων Κύριος, καί Θεός ετοιμάζων επιτηδεύματα αυτού.

· Τόξον δυνατών ησθένησε, καί οι ασθενούντες περιεζώσαντο δύναμιν.

· Πλήρεις άρτων ηλαττώθησαν, καί οι πεινώντες παρήκαν γήν, ότι στείρα έτεκεν επτά, καί η πολλή εν τέκνοις ησθένησε.

· Κύριος θανατοί καί ζωογονεί, κατάγει εις άδου καί ανάγει.

· Κύριος πτωχίζει καί πλουτίζει, ταπεινοί καί ανυψοί.

· Ανιστά από γής πένητα, καί από κοπρίας εγείρει πτωχόν, τού καθίσαι αυτόν μετά δυναστών λαού, καί θρόνον δόξης κατακληρονομών αυτοίς.

Εις Στίχους η'

· Διδούς ευχήν τώ ευχομένω, καί ευλόγησεν έτη δικαίου.

· Ότι ουκ ενισχύει εν τή ισχύϊ αυτού, δυνατός ανήρ Κύριος ασθενή ποιήσει τόν αντίδικον αυτού, Κύριος άγιος.

Εις Στίχους ς'

· Μή καυχάσθω ο σοφός εν τή σοφία αυτού, καί μή καυχάσθω ο δυνατός εν τή δυνάμει αυτού, καί μή καυχάσθω ο πλούσιος εν τώ πλούτω αυτού,.

· Αλλ' ή εν τουτω καυχάσθω ο καυχώμενος, εν τώ συνιείν καί γινώσκειν τόν Κύριον, καί ποιείν κρίμα καί δικαιοσύνην εν μέσω τής γής.

Εις Στίχους δ'

Τέλος: Κύριος ανέβη εις ουρανούς, καί εβρόντησεν, αυτός κρινεί άκρα γής, δίκαιος ών.

· Καί δώσει ισχύν τοίς βασιλεύσιν ημών, καί υψώσει κέρας χριστών αυτού.

Δόξα... Καί νύν...

q Έτι και έτι εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν.

q Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη ση χάριτι.

q Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα. Χορός Σοί Κύριε.

q Ότι συ ει ο Θεός ημών, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Χορός Αμήν.

(Κοντάκιον)

(Οίκος)

Μεσώδια Καθίσματα

ΩΔΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΒΒΑΚΟΥΜ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ

(Κεφ. γ', I)

Τήν τού Λόγου κένωσιν Αββακούμ, φράσον.

(Καθ' εκάστην Πέμπτην τής αγίας καί Μ.Τεσσαρακοστής, αναγινώσκεται ολόκληρος)

Αρχή: Δόξα τή δυνάμει σου, Κύριε.

· Κύριε, εισακήκοα τήν ακοήν σου, καί εφοβήθην, Κύριε, κατενόησα τά έργα σου, καί εξέστην.

· Εν μέσφ δύο ζώων γνωσθήση, εν τώ εγγίζειν τά έτη επιγνωσθήση, εν τώ παρείναι τόν καιρόν αναδειχθήση, εν τώ ταραχθήναι τήν ψυχήν μου εν οργή, ελέους μνησθήση.

· Ο Θεός από θαιμάν ήξει, καί ο Άγιος εξ όρους κατασκίου δασέος.

· Εκάλυψεν ουρανούς η αρετή αυτού, καί τής αινέσεως αυτού πλήρης η γή.

· Καί φέγγος αυτού ως φώς έσται, κέρατα εν χερσίν αυτού, καί έθετο αγάπησιν κραταιάν ισχύος αυτού.

· Πρό προσώπου αυτού πορεύσεται λόγος, καί εξελεύσεται εις παιδείαν κατά πόδας αυτού.

· Έστη, καί εσαλεύθη η γή, επέβλεψε, καί ετάκη έθνη.

· Διεθρύβη τά όρη βία, ετάκησαν βουνοί αιώνιοι, πορείας αιωνίους αυτού αντί κόπων είδον.

· Σκηνώματα Αιθιόπων, πτοηθήσονται καί αι σκηναί γής Μαδιάμ.

· Μή εν ποταμοίς ωργίσθης, Κύριε; μή εν ποταμοίς ο θυμός σου: ή εν θαλάσση τό όρμημά σου: ότι επιβήση επί τούς ίππους σου, καί η ιππασία σου σωτηρία.

· Εντείνων εντενείς τό τόξον σου επί σκήπτρα, λέγει Κύριος, ποταμών ραγήσεται γή.

· Οψονταί σε καί ωδινήσουσι λαοί, σκορπίζων ύδατα πορείας, έδωκεν η άβυσσος φωνήν αυτής, ύψος φαντασίας αυτής.

· Επήρθη ο ήλιος, καί η σελήνη έστη εν τή τάξει αυτής, εις φώς βολίδες σου πορεύσονται, εις φέγγος αστραπής όπλων σου.

· Εν απειλή ολιγώσεις γήν, καί εν θυμώ πατάξεις έθνη.

· Εξήλθες εις σωτηρίαν λαού σου, τού σώσαι τόν χριστόν σου ελήλυθας, έβαλες εις κεφαλάς ανόμων θάνατον, εξήγειρας δεσμούς έως τραχήλου εις τέλος.

· Διέκοψας εν εκστάσει κεφαλάς δυναστών, σεισθήσονται εν αυτοίς, διανοίξουσι χαλινούς αυτών, ως ο εσθίων πτωχός λάθρα.

· Καί επεβίβασας εις θάλασσαν τούς ίππους σου, ταράσσοντας ύδατα πολλά.

· Εφυλαξάμην, καί επτοήθη η καρδία μου, από φωνής προσευχής χειλέων μου, καί εισήλθε τρόμος εις τά οστά μου, καί εν εμοί εταράχθη η ισχύς μου.

· Αναπαύσομαι εν ημέρα θλίψεώς μου, τού αναβήναί με εις λαόν παροικίας μου.

Εις Στίχους η'

· Διότι συκή ου καρποφορήσει, καί ουκ έσται γεννήματα εν ταίς αμπέλοις.

· Ψεύσεται έργον ελαίας, καί τά πεδία ου ποιήσει βρώσιν.

Εις Στίχους ς'

· Εξέλιπον από βρώσεως πρόβατα, καί ουχ υπάρξουσι βόες επί φάτναις.

· Εγώ δέ εν τώ Κυρίω αγαλλιάσομαι χαρήσομαι επί τώ Θεώ τώ σωτήρί μου.

Εις Στίχους δ'

Τέλος: Κύριος ο Θεός μου δύναμίς μου, καί τάξει τούς πόδας μου εις συντέλειαν.

· Καί επί τά υψηλά επιβιβά με, τού νικήσαί με εν τή ωδή αυτού.

Δόξα... Καί νύν...

ΩΔΗ ΠΕΜΠΤΗ

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΗΣΑΪΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ

(Κεφ. κς', 9)

Ησαϊου πρόρρησις, ευχή τό πλέον.

(Καθ' εκάστην Παρασκευήν τής αγίας καί Μ.Τεσσαρακοστής αναγινώσκεται ολόκληρος).

Αρχή: Κύριε, ο Θεός ημών, ειρήνην δός ημίν.

· Εκ νυκτός ορθρίζει τό πνεύμά μου πρός σέ, ο Θεός, διότι φώς τά προστάγματά σου επί τής γής.

· Δικαιοσύνην μάθετε, οι ενοικούντες επί τής γής.

· Πέπαυται γάρ ο ασεβής, πάς ός ου μή μάθη δικαιοσύνην επί τής γής, αλήθειαν ου μή ποιήση, αρθήτω ο ασεβής, ίνα μή ίδη τήν δόξαν Κυρίου.

· Κύριε, υψηλός σου ο βραχίων, καί ουκ ήδεισαν, γνόντες δέ, αισχυνθήτωσαν.

· Ζήλος λήψεται λαόν απαίδευτον, καί νύν πύρ τούς υπεναντίους έδεται.

· Κύριε, ο Θεός ημών, ειρήνην δός ημίν, πάντα γάρ απέδωκας ημίν.

· Κύριε, ο Θεός ημών, κτήσαι ημάς, Κύριε, εκτός σου άλλον ουκ οίδαμεν, τό όνομα σου ονομάζομεν.

· Οι δέ νεκροί ζωήν ου μή ίδωσιν, ουδέ ιατροί ου μή άναστήσουσι, διά τούτο επήγαγες καί απώλεσας, καί ήρας πάν άρσεν αυτών.

Εις στίχους η'

· Πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε, πρόσθες αυτοίς κακά τοίς ενδόξοις τής γής.

· Κύριε, εν θλίψει εμνήσθημέν σου, εν θλίψει μικρά η παιδεία σου ημίν.

Εις Στίχους ς'

· Καί ως η ωδίνουσα εγγίζει τού τεκείν, καί επί τή ωδίνι αυτής εκέκραγεν, ούτως εγενήθημεν τώ αγαπητώ σου.

· Διά τόν φόβον σου, Κύριε, εν γαστρί ελάβομεν, καί ωδινήσαμεν, καί ετέκομεν πνεύμα σωτηρίας, ό εποιήσαμεν επί τής γής.

Εις Στίχους δ'

Τέλος: Ου πεσούμεθα, αλλά πεσούνται οι ενοικούντες επί τής γής.

· Αναστήσονται οι νεκροί, καί εγερθήσονται οι εν τοίς μνημείοις, καί ευφρανθήσονται οι εν τή γή.

· Η γάρ δρόσος η παρά σού ίαμα αυτοίς εστιν, η δέ γή τών ασεβών πεσείται.

· Βάδιζε λαός μου, είσελθε εις τό ταμιείόν σου, απόκλεισον τήν θύραν σου, αποκρύβηθι μικρόν όσον όσον, έως άν παρέλθη η οργή Κυρίου.

Δόξα... Καί νύν...

ΩΔΗ ΕΚΤΗ

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΙΩΝΑ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ

(Κεφ. β', 2)

Εκ θηρός εκραύγαζεν Ιωνάς, λέγων.

Αρχή: Ως τόν προφήτην Ιωνάν, σώσον ημάς, Κύριε.

· Εβόησα εν θλίψει μου πρός Κύριον τόν Θεόν μου, καί εισήκουσέ μου, εκ κοιλίας άδου κραυγής μου ήκουσας φωνής μου.

· Απέρριψάς με εις βάθη καρδίας θαλάσσης, καί ποταμοί εκύκλωσάν με.

· Πάντες οι μετεωρισμοί σου καί τά κύματά σου επ' εμέ διήλθον.

Εις Στίχους η'

· Καγώ είπον, Απώσμαι εξ οφθαλμών σου, άρα προσθήσω τού επιβλέψαι με πρός ναόν τόν άγιόν σου;

· Περιεχύθη μοι ύδωρ έως ψυχής μου, άβυσσος εκύκλωσέ με εσχάτη, έδυ η κεφαλή μου εις σχισμάς ορέων, κατέβην εις γήν, ής οι μοχλοί αυτής κάτοχοι αιώνιοι.

Εις Στίχους ς'

· Καί αναβήτω εκ φθοράς η ζωή μου, πρός σέ, Κύριε, ο Θεός μου.

· Εν τώ εκλείπειν εξ εμού τήν ψυχήν μου, τού Κυρίου εμνήσθην, καί έλθοι πρός σέ η προσευχή μου πρός ναόν τόν άγιόν σου.

Εις Στίχους δ'

Τέλος: Φυλασσόμενοι μάταια καί ψευδή, έλεον αυτοίς εγκατέλιπον.

· Εγώ δέ μετά φωνής αινέσεως καί εξομολογήσεως θύσω σοι, όσα ηύξάμην αποδώσω σοι εις σωτηρίαν μου τώ Κυρίω.

Δόξα... Καί νύν...

q Έτι και έτι εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν.

q Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη ση χάριτι.

q Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα. Χορός Σοί Κύριε.

q Συ γαρ ει ο Βασιλεύς της ειρήνης και Σωτήρ των ψυκών ημών, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Χορός Αμήν.

Κοντάκιον

Τή μέν Δευτέρα, τών Αρχαγγέλων

Αρχιστράτηγοι Θεού, λειτουργοί θείας δόξης, τών ανθρώπων οδηγοί, καί αρχηγοί τών Ασωμάτων, τό συμφέρον ημίν αιτήσασθε, καί τό μέγα έλεος, ως τών Ασωμάτων Αρχιστράτηγοι.

Τή δέ Τρίτη, τού Προδρόμου

Πρoφήτα Θεού, καί Πρόδρομε τής χάριτος, τήν Κάραν τήν σήν, ως ρόδον ιερώτατον, εκ τής γής ευράμενοι, τάς ιάσεις πάντοτε λαμβάνομεν, καί γάρ πάλιν, ως πρότερον, εν κόσμω κηρύττεις τήν μετάνοιαν.

Τή Τετάρτη καί τή Παρασκευή, τού Σταυρού

Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ εκουσίως, τή επωνύμω σου καινή πoλιτεία, τούς oικτιρμούς σου δώρησαι, Χριστέ ο Θεός, εύφρανον εν τή δυνάμει σου, τούς πιστούς βασιλείς ημών, νίκας χορηγών αυτοίς, κατά τών πολεμίων, τήν συμμαχίαν έχοιεν τήν σήν, όπλον ειρήνης, αήττητον τρόπαιον.

Τή Πέμπτη, τών Αποστόλων

Τούς ασφαλείς, καί θεοφθόγγους Κήρυκας, τήν κoρυφήν τών Μαθητών σου, Κύριε, προσελάβου εις απόλαυσιν, τών αγαθών σου καί ανάπαυσιν, τούς πόνους γάρ εκείνων καί τόν θάνατον, εδέξω υπέρ πάσαν ολοκάρπωσιν, ο μόνος γινώσκων τά εγκάρδια.

Ο Οίκος

Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν

ΩΔΗ ΕΒΔΟΜΗ

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΠΑΙΔΩΝ

(Δανιήλ, Κεφ. γ')

Αίνος φλόγα σβέννυσι τών τριών Νέων.

Αρχή: Τών Πατέρων καί ημών θεος, ευλογητός εί.

· Ευλογητός εί, Κύριε, ο Θεός τών Πατέρων ημών, καί αινετόν καί δεδοξασμένον τό όνομά σου εις τούς αιώνας.

· Ότι δίκαιος εί επί πάσιν, οίς εποίησας ημίν, καί πάντα τά έργα σου αληθινά, καί ευθείαι αι οδοί σου, καί πάσαι αι κρίσεις σου αληθείς.

· Καί κρίματα αληθείας εποίησας κατά πάντα, ά επήγαγες ημίν καί επί τήν πόλιν τήν αγίαν τήν τών Πατέρων ημών Ιερουσαλήμ, ότι εν αληθεία καί κρίσει επήγαγες ταύτα πάντα εφ' ημάς, διά τάς αμαρτίας ημών.

· Ότι ημάρτομεν καί ηνομήσαμεν αποστήναι από σού, καί εξημάρτομεν εν πάσι, καί τών εντολών σου ουκ ηκούσαμεν, ουδέ συνετη ρήσαμεν, ουδέ εποιήσαμεν, καθώς ενετείλω ημίν, ίνα εύ ημίν γένηται.

· Καί πάντα όσα εποίησας ημίν, καί πάντα οσαεπήγαγες ημίν, εν αληθινή κρίσει εποίησας, καί παρέδωκας ημάς εις χείρας εχθρών ανόμων, εχθίστων αποστατών, καί βασιλεί αδίκω καί πονηροτάτω παρά πάσαν τήν γήν.

· Καί νύν ουκ έστιν ημίν ανοίξαι τό στόμα ημών, αισχύνη καί όνειδος εγενήθημεν τοίς δούλοις σου καί τοίς σεβομένοις σε.

· Μή δή παραδώ ης ημάς εις τέλος, διά τό όνομά σου τό άγιον, καί μή διασκεδάσης τήν διαθήκην σου, καί μή αποστήσης τό έλεός σου αφ' ημών, διά Αβραάμ τόν ηγαπημένον υπό σού, καί δια Ισαάκ τόν δούλόν σου, καί Ισραήλ τόν άγιόν σου.

· Οίς ελάλησας πληθύναι τό σπέρμα αυτών, ως τά άστρα τού ουρανού, καί ως τήν άμμον τήν παρά τό χείλος τής θαλάσσης.

· Ότι, Δέσποτα, εσμικρύνθημεν παρά πάντα τά έθνη καί εσμεν ταπεινοί έν πάση γή σήμερον, διά τάς αμαρτίας ημών.

· Καί ουκ έστιν εν τώ καιρώ τούτω άρχων, καί προφήτης, καί ηγούμενος, ουδέ ολοκαύτωσις, ουδέ θυσία, ουδέ προσφορά, ουδέ θυμίαμα, ου τόπος τού καρπώσαι ενώπιόν σου, καί ευρείν έλεος.

· Αλλ' εν ψυχή συντετριμμένη καί πνεύματι ταπεινώσεως προσδεχθείημεν.

· Ως εν ολοκαυτώμασι κριών καί ταύρων, καί ως έν μυριάσιν αρνών πιόνων, ούτω γενέσθω η θυσία ημών ευπρόσδεκτος ενώ, ουκ έστιν πιόν σου σήμερον, καί εκτελείσθω όπισθέν σου, οτι αισχύνη τοίς πεποιθόσιν επί σέ.

· Καί νύν εξακολουθούμεν εν όλη καρδία, καί φοβούμεθά σε, καί ζητούμεν τό πρόσωπόν σου, μή καταισχύνης ημάς, Αλλά ποίησον μεθ' ημών κατά τήν επιείκειάν σου, καί κατά τό πλήθος τού ελέους σου.

· Εξελού ημάς κατά τά θαυμάσιά σου, καί δός δόξαν τώ ονόματί σου, Κύριε.

· Καί εντραπείησαν πάντες οι ενδεικνύμενοι τοίς δούλοις σου κακά, καί καταισχυνθείησαν από πάσης δυναστείας, καί η ισχύς αυτών συντριβείη.

· Καί γνώτωσαν ότι συ εί Κύριος, Θεός μόνος καί ένδοξος, εφ' όλην τήν οικουμένην.

· Καί ου διέλιπον οι εμβαλόντες αυτούς υπηρέται τού βασιλέως, καίοντες τήν κάμινον νάφθη καί πίσση καί στυππίω καί κληματίδι.

· Καί διεχείτο η φλόξ επάνω τής καμίνου επί πήχεις τεσσαράκοντα εννέα, καί διώδευσε, καί ενεπύρισεν ούς εύρε περί τήν κάμινον τών Χαλδαίων.

· Ο δε άγγελος Κυρίου συγκατέβη άμα τοίς περί τόν Αζαρίαν εις τήν κάμινον, και εξετίναξε τήν φλόγα τού πυρός εκ τής καμίνου.

· Καί εποίησε τό μέσον τής καμίνου ως πνεύμα δρόσου διασυρίζον, καί ουχ ήψατο αυτών καθόλου τό πύρ, ουδέ ελύπησεν, ουδέ παρηνώχλησεν αυτούς.

· Τότε οι Τρείς, ως εξ ενός στόματος, ύμνουν καί ευλόγουν καί εδόξαζον τόν Θεόν εν τή καμίνω, λέγοντες.

(H τών Τριών ύμνησις, ήν ήδον Νέοι)

Εις Στίχους η'

· Ευλογητός εί, Κύριε, ο Θεός τών Πατέρων ημών, καί υπερύμνητος καί υπερυψούμενος εις τούς αιώνας.

· Καί ευλογημένον τό όνομα τής δόξης σου τό άγιον, τό υπερύμνητον καί υπερυψούμενον εις τούς αιώνας.

Εις Στίχους ς'

· Ευλογημένος εί εν τώ ναώ τής αγίας δόξης σου, ο υπερύμνητος, καί υπερυψούμενος εις τους αιώνας.

· Ευλογημένος εί ο βλέπων αβύσσους, ο καθήμενος επί τών Χερουβείμ, ο υπερύμνητος καί υπερυψούμενος εις τούς αιώνας.

Εις Στίχους δ'

Τέλος: Ευλογημένος εί ο επί θρόνου δόξης τής βασιλείας σου, ο υπερύμνητος καί υπερυψούμενος εις τούς αιώνας.

· Ευλογημένος εί εν τώ στερεώματι τού ουρανού, ο υπερύμνητος καί υπερυψούμενος εις τούς αιώνας.

Δόξα... Καί νύν...

Αινούμεν, ευλογούμεν, καί προσκυνούμεν τόν Κύριον.

ΩΔΗ ΟΓΔΟΗ

ΥΜΝΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΠΑΙΔΩΝ

Τόν Δεσπότην ύμνησον η κτιστών φύσις.

(Τή αγία καί Μ.Τεσσαρακοστή αναγινώσκεται ολόκληρος καθ' εκάστην).

Αρχή: Τόν Κύριον υμνείτε τά έργα, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

· Ευλογείτε, πάντα τά έργα Κυρίου, τόν Κύριον υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας.

· Ευλογείτε, Άγγελοι Κυρίου, ουρανοί Κυρίου, τόν Κύριον, υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας.

· Ευλογείτε ύδατα, πάντα τά υπεράνω τών ουρανών, πάσαι αι δυνάμεις Κυρίου, τόν Κύριον, υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας.

· Ευλογείτε, ήλιος καί σελήνη, άστρα τού ουρανού, τόν Κύριον, υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας.

· Ευλογείτε, φώς καί σκότος, νύκτες καί ημέραι, τόν Κύριον, υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας.

· Ευλογείτε, πάς όμβρος καί δρόσος, πάντα τά πνεύματα, τόν Κύριον, υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας.

· Ευλογείτε, πύρ καί καύμα, ψύχος καί καύσων, τόν Κύριον, υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας.

· Ευλογείτε, δρόσοι καί νιφετοί, πάγοι καί ψύχος, τόν Κύριον, υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας.

· Ευλογείτε, πάχναι καί χιόνες, αστραπαί καί νεφέλαι, τόν Κύριον, υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας.

· Ευλογείτε, γή, όρη καί βουνοί, καί πάντα τά φυόμενα εν αυτή, τόν Κύριον, υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας.

· Ευλογείτε, πηγαί, θάλασσα καί ποταμοί, κήτη, καί πάντα τά κινούμενα εν τοίς ύδασι, τόν Κύριον, υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας.

Εις Στίχους η'

· Ευλογείτε, πάντα τά πετεινά τού ουρανού, τά θηρία καί πάντα τά κτήνη, τόν Κύριον, υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας.

· Ευλογείτε, υιοί τών ανθρώπων, ευλογείτω Ισραήλ, τόν Κύριον, υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας.

Εις Στίχους ς'

· Ευλογείτε, Ιερείς Κυρίου, δούλοι Κυρίου, τόν Κύριον, υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας.

· Ευλογείτε, πνεύματα καί ψυχαί Δικαίων, όσιοι καί ταπεινοί τή καρδία, τόν Κύριον, υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας.

Εις Στίχους δ'

· Ευλογείτε, Ανανία, Αζαρία καί Μισαήλ, τόν Κύριον, υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας.

· Ευλογείτε, Απόστολοι, Προφήται, καί Μάρτυρες Κυρίου, τόν Κύριον, υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας.

· Ευλογούμεν Πατέρα, Υιόν, καί Άγιον Πνεύμα, τόν Κύριον, υμνούμεν καί υπερυψούμεν αυτόν εις τούς αιώνας.

· Αινούμεν, ευλογούμεν, καί προσκυνούμεν τόν Κύριον, υμνούντες καί υπερυψούντες αυτόν εις τους αιώνας.

Δόξα... Καί νύν...

Ο Ιερεύς: Τήν Θεοτόκον καί Μητέρα τού Φωτός, εν ύμνοις τιμώντες μεγαλύνωμεν.

Μεγαλύνει η ψυχή μου τόν Κύριον, καί ηγαλλίασε τό πνεύμά μου επί τώ Θεώ τώ σωτήρί μου.

· Τήν Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ, καί ενδοξοτέραν ασυγκρίτως τών Σεραφείμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, τήν όντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.

Ότι επέβλεψεν επί τήν ταπείνωσιν τής δούλης αυτού, ιδού γάρ από τού νύν μακαριούσί με πάσαι γενεαί,

· Τήν Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ...

Ότι εποίησέ μοι μεγαλεία ο Δυνατός, καί άγιον τό όνομα αυτού, καί τό έλεος αυτού εις γενεάν, καί γενεάν τοίς φοβουμένοις αυτόν.

· Τήν Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ...

Εποίησε κράτος εν βραχίονι αυτού, διεσκόρπισεν υπερηφάνους διανοία καρδίας αυτών.

· Τήν Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ...

Καθείλε δυνάστας από θρόνων, καί ύψωσε ταπεινούς, πεινώντας ενέπλησεν αγαθών, καί πλουτούντας εξαπέστειλε κενούς.

· Τήν Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ...

Αντελάβετο Ισραήλ παιδός αυτού, μνησθήναι ελέους, καθώς ελάλησε πρός τούς πατέρας ημών, τώ Αβραάμ, καί τώ σπέρματι αυτού έως αιώνος.

ΩΔΗ ΕΝΑΤΗ

ΩΔΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

(Εκ τού κατά Λουκάν, Κεφ. α', 47-55)

Τόν Υιόν υμνεί καί Θεόν, Μήτηρ Κόρη.

Τήν Θεοτόκον έν ύμνοις μεγαλύνωμεν.

· Μεγαλύνει η ψυχή μου τόν Κύριον, καί ηγαλλίασε τό πνεύμά μου επί τώ Θεώ τώ σωτήρί μου.

· Ότι επέβλεψεν επί τήν ταπείνωσιν τής δούλης αυτού, ίδού γάρ, από τού νύν μακαριούσί με πάσαι αι γενεαί.

· Ότι εποίησέ μοι μεγαλεία ο Δυνατός, καί άγιον τό όνομα αυτού, καί το έλεος αυτού εις γενεάν, καί γενεάν τοίς φοβουμένοις αυτόν.

· Εποίησε Κράτος εν βραχίονι αυτού, διεσκόρπισεν υπερηφάνους διανοία καρδίας αυτών.

· Καθείλε δυνάστας από θρόνων, καί ύψωσε ταπεινούς, πεινώντας ενέπλησεν αγαθών, καί πλουτούντας εξαπέστειλε κενούς.

· Αντελάβετο Ισραήλ παιδός αυτού, μνησθήναι ελέους, καθώς ελάλησε πρός τούς Πατέρας ημών, τώ Αβραάμ, καί τώ σπέρματι αυτού έως αιώνος.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΖΑΧΑΡΙΟΥ

ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

(Λουκ, Κεφ. α' 68)

(Τή αγία καί Μ.Τεσσαρακοστή αναγινώσκεται καθ' εκάστην ολόκληρος).

Αρχή: Ο Ζαχαρίας ευλογεί παιδός τόκον.

· Ευλογητός Κύριος ο Θεός τού Ισραηλ, ότι επεσκέψατο καί εποίησε λύτρωσιν τώ λαώ αυτού.

· Καί ήγειρε κέρας σωτηρίας ημίν, εν οίκω Δαυίδ τού παιδός αυτού.

· Καθώς ελάλησε διά στόματος τών αγίων, τών άπ αιώνος Προφητών αυτού.

· Σωτηρίαν εξ εχθρών ημών, καί εκ χειρός πάντων τών μισούντων ημάς.

· Ποιήσαι έλεος μετά τών Πατέρων ημών, καί μνησθήναι διαθήκης αγίας αυτού.

Εις Στίχους η'

· Όρκον, όν ώμοσε πρός Αβραάμ τόνπατέρα ημών, τού δούναι ημίν αφόβως, εκ χειρός τών εχθρών ημών ρυσθέντας.

· Λατρεύειν αυτώ εν οσιότητι καί δικαιοσύνη ενώπιον αυτού, πάσας τάς ημέρας τής ζωής ημών.

Εις Στίχους ς'

· Καί σύ, Παιδίον, Προφήτης Υψίστου κληθήση, προπορεύση γάρ πρό προσώπου Κυρίου ετοιμάσαι οδούς αυτού.

· Τού δούναι γνώσιν σωτηρίας τώ λαώ αυτού, εν αφέσει αμαρτιών αυτών, διά σπλάγχνα ελέους Θεού ημών.

Εις Στίχους δ'

· Εν οίς επεσκέψατο ημάς ανατολή εξ ύψους, επιφάναι τοίς εν σκότει καί σκιά θανάτου καθημένοις.

· Τού κατευθύναι τους πόδας ημών εις οδόν ειρήνης.

Δόξα... Καί νύν...

Αξιόν εστιν

q Έτι και έτι εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν.

q Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη ση χάριτι.

q Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα. Χορός Σοί Κύριε.

q Ότι σε αινούσι πάσαι αι Δυνάμεις των ουρανών, και σοι την δόξαν αναπέμπουσι, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Χορός Αμήν.

Ει δέ εστι Τεσσαρακοστή, λέγομεν τά Φωταγωγικά κατά τόν τυχόντα Ήχον, τήν δέ συμπλήρωσιν εκάστου (Τριαδικού καί) Φωταγωγικού ποιούμεν ούτω:

Tή Δευτέρα

α'. ...Προστασίαις, Κύριε, τών Άσωμάτων, καί σώσόν με.

β'. ...Πρεσβείαις, Κύριε, (τού αγίου τού Ναού), καί σώσόν με.

γ'. ...Πρεσβείαις, Κύριε, τής Θεοτόκου καί σώσόν με,

Τή Τρίτη

...Πρεσβείαις, Κύριε, τού Προδρόμου, καί σώσόν με.

Τή Τετάρτη καί τή Παρασκευή

...Δυνάμει, Κύριε, τού Σταυρού σου, καί σώσόν με.

Τή Πέμπτη

...Πρεσβείαις, Κύριε, τών Αποστόλων καί τού Ιεράρχου καί σώσόν με.

Τώ Σαββάτω

Λέγομεν αυτό δίς, εν μέν τώ πρώτω

...Πρεσβείαις, Κύριε, τών Άγίων σου καί σώσόν με.

Εν δέ τώ δευτέρω

...Πρεσβείαις, Κύριε, τής Θεοτόκου καί σώσόν με.

ΦΩΤΑΓΩΓΙΚΑ ΚΑΤ' ΗΧΟΝ

Εκ τρίτου ψαλλόμενα

ΗΧΟΣ Α'

Ο τό φώς ανατέλλων Κύριε, τήν ψυχήν μου καθάρισον από πάσης αμαρτίας, προστασίαις τών Ασωμάτων, καί σώσόν με.

ΗΧΟΣ Β'

Tό φώς σου τό αϊδιον, εξαπόστειλον Κύριε, καί φώτισον τά όμματα τά κρυπτά τής καρδίας μου, προστασίαις τών Ασωμάτων, καί σώσόν με.

ΗΧΟΣ Γ'

Εξαπόστειλον τό φώς σου, Χριστέ ο Θεός, καί φώτισον τήν καρδίαν μου, προστασίαις τών Ασωμάτων, καί σώσόν με.

ΗΧΟΣ Δ'

Ο τό φώς ανατέλλων τώ κόσμω σου, τήν εν σκότει ψυχήν μου υπάρχουσαν, από πάσης αμαρτίας καθάρισον, προστασίαις τών Ασωμάτων, καί σώσόν με.

ΗΧΟΣ ΠΛ. Α'

Φωτοδότα Κύριε, εξαπόστειλον τό φώς σου, καί φώτισον τήν καρδίαν μου, προστασίαις τών Ασωμάτων, καί σώσόν με.

ΗΧΟΣ ΠΛ. Β'

Προστασίαις Κύριε τών Ασωμάτων, κατάπεμψον ταίς ψυχαίς ημών, τό φώς σου τό αϊδιον.

ΗΧΟΣ ΒΑΡΥΣ

Προστασίαις Κύριε τών Ασωμάτων, φώς κατάπεμψον ταίς ψυχαίς ημών, διά τό μέγα σου έλεος.

ΗΧΟΣ ΠΛ. Δ'

Φώς υπάρχων Χριστέ, φώτισόν με εν σοί, προστασίαις τών Ασωμάτων, καί σώσόν με.

Α Ι Ν Ο Ι

ΨΑΛΜΟΣ ΡΜΗ' (148)

· Αινείτε τόν Κύριον εκ τών ουρανών, αινείτε αυτόν εν τοίς υψίστοις.

· Αινείτε αυτόν, πάντες οι Άγγελοι αυτού, αινείτε αυτόν, πάσαι αι δυνάμεις αυτού.

· Αινείτε αυτόν, ήλιος καί σελήνη, αινείτε αυτόν, πάντα τά άστρα καί τό φώς.

· Αινείτε αυτόν, οι ουρανοί τών ουρανών, καί τό ύδωρ τό υπεράνω τών ουρανών.

· Αινεσάτωσαν τό όνομα Κυρίου, ότι αυτός είπε, καί εγενήθησαν, αυτός ενετείλατο, καί εκτίσθησαν.

· Έστησεν αυτά εις τόν αιώνα, καί εις τόν αιώνα τού αιώνος, πρόσταγμα έθετο, καί ου παρελεύσεται.

· Αινείτε τόν Κύριον εκ τής γής, δράκοντες καί πάσαι άβυσσοι.

· Πύρ, χάλαζα, χιών, κρύσταλλος, πνεύμα καταιγίδος, τά ποιούντα τόν λόγον αυτού.

· Τά όρη καί πάντες οι βουνοί, ξύλα καρποφόρα, καί πάσαι κέδροι.

· Τά θηρία καί πάντα τά κτήνη, ερπετά καί πετεινά πτερωτά.

· Βασιλείς τής γής καί πάντες λαοί, άρχοντες καί πάντες κριταί τής γής.

· Νεανίσκοι καί παρθένοι, πρεσβύτεροι μετά νεωτέρων, αινεσάτωσαν τό όνομα Κυρίου, οτι υψώθη τό όνομα αυτού μόνου.

· Η εξομολόγησις αυτού επί γής καί ουρανού, καί υψώσει κέρας λαού αυτού.

· Ύμνος πάσι τοίς οσίοις αυτού, τοίς υιοίς Ισραήλ, λαώ εγγίζοντι αυτώ.

ΨΑΛΜΟΣ ΡΜΘ' (149)

· Άσατε τώ Κυρίω άσμα καινόν, η αίνεσις αυτού εν εκκλησία Οσίων.

· Ευφρανθήτω Ισραήλ επί τώ ποιήσαντι αυτόν, καί υιοί Σιών αγαλλιάσθωσαν επί τώ βασιλεί αυτών.

· Αινεσάτωσαν τό ονομα αυτού εν χορώ , εν τυμπάνω καί ψαλτηρίω ψαλάτωσαν αυτώ.

· Ότι ευδοκεί Κύριος εν τώ λαώ αυτού, καί υψώσει πραείς εν σωτηρία.

· Καυχησονται όσιοι εν δόξη, καί αγαλλιάσονται επί τών κοιτών αυτών.

· Αι υψώσεις τού Θεού εν τώ λάρυγγι αυτών, καί ρομφαίαι δίστομοι εν ταίς χερσίν αυτών.

· Τού ποιήσαι εκδίκησιν εν τοίς έθνεσιν, ελεγμούς εν τοίς λαοίς.

· Τού δήσαι τούς βασιλείς αυτών εν πέδαις, καί τούς ενδόξους αυτών εν χειροπέδαις σιδηραίς.

· Τού ποιήσαι εν αυτοίς κρίμα έγγραπτον, δόξα αύτη έσται πάσι τοίς οσίοις αυτού.

ΨΑΛΜΟΣ ΡΝ' (l50)

· Αινείτε τόν Θεόν εν τοίς αγίοις αυτού, αινείτε αυτόν εν στερεώματι τής δυνάμεως αυτού.

· Αινείτε αυτόν επί ταίς δυναστείαις αυτού, αινείτε αυτόν κατά τό πλήθος τής μεγαλωσύνης αυτού.

· Αινείτε αυτόν εν ήχω σάλπιγγος, αινείτε αυτόν εν ψαλτηρίω καί κιθάρα.

· Αινείτε αυτόν εν τυμπάνω καί χορώ, αινείτε αυτόν εν χορδαίς καί οργάνω .

· Αινείτε αυτόν εν κυμβάλοις ευήχοις, αινείτε αυτόν εν κυμβάλοις αλλαλαγμού, Πάσα πνοή αινεσάτω τόν Κύριον.

Δόξα...

Καί νύν...

ΜΕΓΑΛΗ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ

q Δόξα σοι τώ δείξαντι τό φώς, Δόξα εν υψίστοις Θεώ, καί επί γής ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία.

q Υμνούμέν σε, ευλογούμέν σε, προσκυνούμέν σε, δοξολογούμέν σε, ευχαριστούμέν σοι, διά τήν μεγάλην σου δόξαν.

q Κύριε βασιλεύ, επουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ, Κύριε Υιέ μονογενές, Ιησού Χριστέ, καί Άγιον Πνεύμα,

q Κύριε ο Θεός, ο αμνός τού Θεού, ο Υιός τού Πατρός, ο αίρων τήν αμαρτίαν τού κόσμου, ελέησον ημάς, ο αίρων τάς αμαρτίας τού κόσμου.

q Πρόσδεξαι τήν δέησιν ημών, ο καθήμενος εν δεξιά τού Πατρός, καί ελέησον ημάς.

q Ότι σύ εί μόνος Άγιος, σύ εί μόνος Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν.

q Καθ' εκάστην ημέραν ευλογήσω σε, καί αινέσω τό όνομά σου εις τόν αιώνα, καί εις τόν αιώνα τού αιώνος.

q Καταξίωσον, Κύριε, εν τή ημέρα ταύτη, αναμαρτήτους φυλαχθήναι ημάς.

q Ευλογητός εί, Κύριε, ο Θεός τών Πατέρων ημών, καί αινετόν καί δεδοξασμένον τό όνομά σου εις τούς αιώνας. Αμήν.

q Γένοιτο, Κύριε, τό έλεός σου εφ' ημάς, καθάπερ ηλπίσαμεν επί σέ.

q Ευλογητός εί, Κύριε. δίδαξόν με τά δικαιώματά σου (γ').

q Κύριε, καταφυγή εγενήθης ημίν, εν γενεά καί γενεά,

q Εγώ είπα. Κύριε, ελέησόν με, ίασαι τήν ψυχήν μου, ότι ήμαρτόν σοι.

q Κύριε, πρός σέ κατέφυγον, δίδαξόν με τού ποιείν τό θέλημά σου, ότι σύ εί ο Θεός μου.

q Ότι παρά σοί πηγή ζωής, εν τώ φωτί σου οψόμεθα φώς.

q Παράτεινον τό έλεός σου τοίς γινώσκουσί σε.

Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς (εκ γ').

Δόξα... Καί νύν... Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς.

Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς.

Δόξα... Καί νύν...

Σοί δόξα πρέπει, Κύριε, ο Θεός ημών, καί σοί τήν δόξαν αναπέμπομεν, τώ Πατρί, καί τώ Υιώ, καί τώ Αγίω Πνεύματι, νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Ο Αναγνώστης χύμα τό

Δόξα εν υψίστοις Θεώ καί επί γής ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία. Υμνούμεν σε, ευλογούμέν σε, προσκυνούμέν σε, δοξολογούμέν σε, ευχαριστούμέν σοι, διά τήν μεγάλην σου δόξαν. Κύριε Βασιλεύ, επουράνιε Θεέ, πάτερ παντοκράτορ, Κύριε Υιέ μονογενές, Ιησού Χριστέ, καί Άγιον Πνεύμα. Κύριε ο Θεός, ο αμνός τού θεού, ο Υιός τού Πατρός, ο αίρων τήν αμαρτίαν τού κόσμου, ελέησον ημάς, ο αίρων τάς αμαρτίας τού κόσμου. Πρόσδεξαι τήν δέησιν ημών, ο καθήμενος εν δεξιά τού Πατρός, καί ελέησον ημάς. Ότι σύ εί μόνος Άγιος, σύ εί μόνος Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν. Καθ' εκάστην ημέραν ευλογήσω σε, καί αινέσω τό όνομά σου εις τόν αιώνα καί εις τόν αιώνα τού αιώνος. Κύριε, καταφυγή εγενήθης ημίν εν γενεά καί γενεά. Εγώ είπα. Κύριε, ελέησόν με, ίασαι τήν ψυχήν μου, ότι ήμαρτόν σοι. Κύριε, πρός σέ κατέφυγον, δίδαξόν με τού ποιείν τό θέλημά σου, ότι σύ εί ο Θεός μου. Ότι παρά σοί πηγή ζωής. εν τώ φωτί σου οψόμεθα φώς. Παράτεινον τό έλεός σου τοίς γινώσκουσί σε.

Καταξίωσον, Κύριε, εν τή ημέρα ταύτη αναμαρτήτους φυλαχθήναι ημάς. Ευλογητός εί, Κύριε, ο Θεός τών Πατέρων ημών, καί αινετόν καί δεδοξασμένον τό όνομά σου εις τούς αιώνας. Αμήν. Γένοιτο, Κύριε, τό έλεός σου εφ' ημάς, καθάπερ ηλπίσαμεν επί σέ. Ευλογητός εί, Κύριε, δίδαξόν με τά δικαιώματά σου. Ευλογητός εί, Δέσποτα, συνέτισόν με τά δικαιώματά σου. Ευλογητός εί, Άγιε, φώτισόν με τοίς δικαιώμασί σου. Κύριε, τό έλεός σου εις τόν αιώνα, τά έργα τών χειρών σου μή παρίδης. Σοί πρέπει αίνος, σοί πρέπει ύμνος, σοί δόξα πρέπει, τώ Πατρί καί τώ Υιώ, καί τώ Αγίω Πνεύματι, νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

· Πληρώσωμεν την εωθινήν δέησιν ημών τω Κυρίω.

· Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη Ση χάριτι.

· Την ημέραν πάσαν, τελείαν, αγίαν, ειρηνικήν και αναμάρτητον, παρά του Κυρίου, αιτησώμεθα.

· Άγγελον ειρήνης, πιστόν οδηγόν, φύλακα των ψυχών και των σωμάτων ημών, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα.

· Συγγνώμην και άφεσιν των αμαρτιών και των πλημμελημάτων ημών, παρά του Κυρίου αίτησώμεθα.

· Τα καλά και συμφέροντα ταίς ψυχαίς ημών και ειρήνην τω κόσμω, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα.

· Τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής ημών εν ειρήνη και μετανοία εκτελέσαι, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα.

· Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά, και καλήν απολογίαν την επί του φοβερού βήματος του Χριστού αιτησώμεθα.

· Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την Ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα.

· Ότι Θεός ελέους, οικτιρμών, καί φιλανθρωπίας υπάρχεις, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Ειρήνη πάσι. Και τω πνεύματί σου.

Τάς κεφαλάς ημών τω Κυρίω κλίνωμεν. Σοι, Κύριε.

Κύριε, Άγιε, ο εν υψηλοίς...

Σόν γάρ εστι το ελεείν καί σώζειν ημάς, ο Θεός ημών, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Απόστικα

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Δόξα... Καί νύν...

ο ιερεύς λέγει

Αγαθόν τό εξομολογείσθαι τώ Κυρίω, καί ψάλλειν τώ ονόματί σου Ύψιστε. τού αναγγέλλειν τό πρωί τό έλεός σου, καί τήν αλήθειάν σου κατά νύκτα.

Μεθ' ό, Τρισάγιον. Παναγία Τριάς, Πάτερ ημών, Ότι σού εστιν.

Τό Απολυτίκιον τής ημέρας. Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον.

Ο Ιερεύς

· Είπωμεν πάντες εξ όλης της ψ υχής και εξ όλης της διανοίας ημών είπωμεν.

· Κύριε παντοκράτορ ο Θεός των πατέρων ημών, δεόμεθά Σου, επάκουσον και ελέησον.. Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα ελεός Σου, δεόμεθά Σου, επάκουσον και ελέησον.

· Έτι δεόμεθα υπέρ του Αρχιεπισκόπου ημών. Έτι δεόμεθα υπέρ των αδελφών ημών, των ιερέων, ιερομονάχων, ιεροδιακόνων και μοναχών , και πάσης της εν Χριστώ ημών αδελφότητος.

· Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, επισκέψεως, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των δούλων του Θεού, πάντων των ευσεβών και ορθοδόξων χριστιανών, των κατοικούντων και παρεπιδημούντων εν τη (κώνη, πόλη) ταύτη, των ενοριτών, επιτρόπων, συνδορομητών και αφειρωτών του αγίου ναού τούτου.

· Έτι δεόμεθα υπέρ των μακαρίων και αοιδίμων κτιτόρων της αγίας Εκκλησίας ταύτης, και υπέρ πάντων των προαναπαυσαμένων πατέρων και αδελφών ημών , των ενθάδε ευσεβώς, κειμένων, και απανταχού ορθοδόξων.

· Έτι δεόμεθα υπέρ των καρποφορούντων και καλλιεργούντων εν τω αγίω και πανσέπτω ναώ τούτω, κοπιώντων , ψαλλόντων και υπέρ του περιεστώτος λαού, του απεκδεχομένου το παρά Σου μέγα και πλούσιον έλεος.

· Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν , τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

Σοφία. καί ημείς στερεούμεν τούς Βασιλείς. Είτα τό. Δεύτε προσκυνήσωμεν γ'. Μετανοίας τρείς καί τήν Π ρ ώ τ η ν Ώραν. Ει δέ εστι Τεσσαρακοστή, μετά τό «Αγαθόν τό εξομολογείσθαι τώ Κυρίω...», καί μετά τό Τρισάγιον, λέγομεν τό παρόν.

Απολυτίκιον

Εν τώ Ναώ εστώτες τής δόξης σου, εν ουρανώ εστάναι νομίζομεν, Θεοτόκε, πύλη επουράνιε, άνοιξον ημίν τήν θύραν τού ελέους σου.

Είτα τό. Κύριε, ελέησον (μ'). Δόξα... Καί νύν... Τήν τιμιωτέραν τών Χερουβείμ... Εν ονόματι Κυρίου, ευλόγησον, Πάτερ.

Ο Ιερεύς

Ο ών ευλογητός, Χριστός ο Θεός ημών, πάντοτε. νύν, καί αεί ...

Καί ημείς λέγομεν τό.

Επουράνιε Βασιλεύ, τούς πιστούς βασιλείς ημών στερέωσον, τήν Πίστιν στήριξον, τά Έθνη πράϋνον, τόν Κόσμον ειρήνευσον, τήν αγίαν Εκκλησίαν (ή Μονήν) ταύτην καλώς διαφύλαξον, τούς προαπελθόντας πατέρας καί αδελφούς ημών έν σκηναίς Δικαίων τάξον, καί ημάς έν μετανοία καί εξομολογήσει παράλαβε, ως αγαθός καί φιλάνθρωπος.

Είθ' ούτω, Μετανοίας μεγάλας (γ'), λέγοντες καθ' εαυτούς, καί τήν προγραφείσαν Ευχήν τού Αγίου Εφραίμ.

· Κύριε καί Δέσποτα τής ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργίας. φιλαρχίας καί αργολογίας μή μοι δώς.

· Πνεύμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής καί αγάπης χάρισαί μοι τώ σώ δούλω.

· Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι τού οράν τά εμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν αδελφόν μου, ότι ευλογητός εί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Μετά δέ ταύτας, ετέρας μικράς ιβ', Μετάνοιαν μεγάλην μίαν, λέγοντες καί τόν τελευταίον Στίχον τής ανωτέρω Ευχής,

Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι τού οράν τά εμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν αδελφόν μου, ότι ευλογητός εί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Α π ό λ υ σ ι ς