ΤΗ ΚΘ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ

 

Μνήμη τών Αγίων Αποστόλων Ιάσονος καί Σωσιπάτρου.

 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

 

Εις τό, Κύριε εκέκραξα, ψάλλομεν Στιχηρά Προσόμοια τής Εορτής γ' καί τών Αποστόλων γ'.

 

Ήχος α'

Πανεύφημοι Μάρτυρες

Πάντα κατελίπετε τερπνά, Χριστόν αγαπήσαντες, ού τάς ψυχάς εκολλήθητε, οπίσω ένδοξοι, ίχνεσί τε τούτου, πίστει προσηνέχθητε Ιάσων καί Σωσίπατρε πάνσοφοι, ώ καί πρεσβεύετε, δωρηθήναι ταίς ψυχαίς ημών, τήν ειρήνην, καί τό μέγα έλεος.

 

Ιάσων Σωσίπατρε ψυχήν, τήν εμήν φωτίσατε, εσκοτισμένην τοίς πάθεσιν, οι τόν περίγειον, διδαχαίς ενθέοις, κόσμον καταλάμψαντες, καί σκότος τών ειδώλων μειώσαντες, καί προσενέγκαντες, γένος άπαν τό ανθρώπινον, σεσωσμένον, Χριστώ τώ Θεώ ημών.

 

Χριστός ο Θεός υμάς σοφοί, Ιάσων Σωσίπατρε, τούς πλανωμένους απέστειλεν, ανακαλέσασθαι, καί πρός σωτηρίαν, πάντας καθωδήγησεν, υμών τοίς θεοσόφοις διδάγμασιν, ώ νύν πρεσβεύσατε, δωρηθήναι ταίς ψυχαίς ημών, τήν ειρήνην, καί τό μέγα έλεος.

 

Δόξα... Καί νύν... Τής Εορτής

 

Εις τόν Στίχον Στιχηρά τής Εορτής.

 

Τού Αποστόλου  Ήχος γ’

Απόστολοι άγιοι, πρεσβεύσατε τώ ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν παράσχη ταίς ψυχαίς ημών.

 

Καί τής Εορτής

 

Καί Απόλυσις

 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

 

Οι κανόνες τής Εορτής, καί τών Αγίων.

 

Ωδή α' Ήχος β'

Δεύτε λαοί

Τώ τού Χριστού, βήματι νύν παριστάμενοι, μνείαν ημών Απόστολοι, ποιείσθε πάντοτε, τών υμάς ευφημούντων, ελάβετε γάρ χάριν, πρεσβεύειν υπέρ ημών.

 

Δυάς σεπτή, τών Αποστόλων αιτήσασθε, Χριστόν τον πανοικτίρμονα, χάριν δοθήναί μοι, τού ημάς ευφημήσαι, καί μέλψαι τούς αγώνας, υμών πανόλβιοι.

 

Μύσται Χριστού, Ιάσων ώ Παμμακάριστε, καί πάνσοφε Σωσίπατρε, τούς τήν σεπτήν υμών, εορτάζοντας μνήμην, παντοίων εκ κινδύνων, απολυτρώσασθε.

Θεοτοκίον

Χαίρε σεμνή, τών δωρημάτων η άβυσσος, χαίρε λιμήν αχείμαστε, χαίρε οχύρωμα, τής ημών σωτηρίας, Παρθένε Θεοτόκε, μόνη πανύμνητε.

 

Ωδή γ'

Στερέωσον ημάς

Τού Παύλου φοιτηταί, σοφοί γενόμενοι, κατ' ίχνος εκείνου τε πορευθέντες διεδράμετε τά σύμπαντα, τόν σωτήριον λόγον καταγγέλλοντες.

 

Ως θείοι ποταμοί, σοφίας ένδοξοι, ναμάτων πληρούτε τών σωτηρίων, Eκκλησίας τά συστήματα, εκ πηγών σωτηρίου ρείθρα βλύζοντες.

 

Παντοίων αναγκών, καί περιστάσεων, τού βίου πρεσβείαις υμών αγίαις, θεοφόροι κυβερνήσατε, τούς υμάς νύν τιμώντας διασώζοντες.

Θεοτοκίον

Ο κλίνας ουρανούς, τή υπέρ έννοιαν, κενώσει τήν σάρκα εκ σού πτωχεύει, προσλαβόμενος Θεόνυμφε, καί τόν κόσμον πλουτίζει τή θεότητι.

Ο Ειρμός

«Στερέωσον ημάς εν σοί Κύριε, ο ξύλω νεκρώσας τήν αμαρτίαν, καί τόν φόβον σου εμφύτευσον, εις τάς καρδίας ημών τών υμνούντων σε

 

Κάθισμα  Ήχος α'

Τόν τάφον σου Σωτήρ

Ιάσονα πιστοί, καί Σωσίπατρον ύμνοις, ως μύστας ιερούς, τής Αγίας Τριάδος, καί κήρυκας τής Πίστεως, επαξίως τιμήσωμεν, όπως λάβωμεν, ταίς παρακλήσεσι τούτων, πάντες έλεος, καί χάριν εύρωμεν θείαν, εις εύκαιρον βοήθειαν.

 

Καί τής Εορτής

 

Ωδή δ'

Εισακήκοα Κύριε

Τού Χριστού τώ ονόματι, θαυματουργοί, τελούντες τάς ιάσεις, πρός Θεού τήν πίστιν λαούς ειλκύσατε.

 

Καί ποιμαίνειν Μακάριοι, καί οδηγείν, υμάς καί μετά τέλος, τό μικρόν πιστεύομεν τούτο ποίμνιον.

 

Συγγενόμενοι Ένδοξοι, πνευματικώς, πρεσβείας συμπολίταις, τάς χρηστάς φιλίας νόμω παράσχοιτε

Θεοτοκίον

Ταίς πρεσβείαις δεόμεθα, τής σέ σαρκί, Τεκούσης Θεού Λόγε, τώ λαώ σου δώρησαι τά ελέη σου.

 

Ωδή ε'

Ο τού φωτός χορηγός

Ιερουργοί τού Χριστού, τών μυστηρίων ευκλεείς ώφθητε, καί κοινωνοί, σοφοί τών εκείνου, αγίων τε παθών, διό επαξίως, αεί μακαρίζεσθε.

 

Ως ουρανοί λογικοί, τοίς επί γής τήν τού Θεού, Άγιοι, δόξαν τρανώς, φθεγγόμενοι ζόφον, εξήρατε δεινόν, καί θεογνωσίας, τόν κόσμον επλήσατε.

 

Ταίς ικεσίαις τών σών, Ιερωτάτων μαθητών Κύριε, σώσον ημάς, ημείς γάρ λαός σου, καί πρόβατα νομής, καί φόβω σε πάντες, υμνούντες δοξάζομεν.

Θεοτοκίον

Εν γενεαίς γενεών, ευλογημένη καί αγνή πέφυκας, ως τήν αράν, τώ θείω σου τόκω, νεκρώσασα τό τώ πρίν, καί τήν ευλογίαν, κόσμω πηγάσασα.

 

Ωδή ς'

Άβυσσος αμαρτημάτων

Όπλον σε οι θεηγόροι, Απόστολοι κεκτημένοι, τήν τών εναντίων ευσθενώς, παράταξιν έτρεψαν, ως άριστοι, στρατιώταί σου Λόγε.

 

Εκράτυναν τήν Εκκλησίαν, Σωσίπατρος καί Ιάσων, Ιερολογίαις Ιεραίς, ως ένθεοι ρήτορες καί κήρυκες, καί Θεού Ιεράρχαι.

 

Εκύκλωσαν ημάς ανάγκαι, καί θλίψεις δι' αμαρτίαν, αλλά παρακλήσεσι σεπταίς, τών Αποστόλων σου, ελέησον ο Θεός τούς σούς δούλους.

Θεοτοκίον

Μακάριος ο σέ γινώσκων, λαός αγνή Θεοτόκε, εν γάρ τού Υιού σου τώ φωτί, πάς τίς πορεύεται, σωζόμενος, εις αιώνας αιώνων.

Ο Ειρμός

«Άβυσσος αμαρτημάτων, εκύκλωσέ με εσχάτη, αλλ' ως τόν Προφήτην lωνάν, Κύριε Κύριε, ανάγα γε, εκ φθοράς τήν ζωήν μου».

 

Κοντάκιον  Ήχος β'

Xειρόγραφον εικόνα

Τοίς δόγμασι τού Παύλου καταυγασθέντες, γεγόνατε φωστήρες τής οικουμένης, τρισμακάριοι, καταυγάζετε γάρ αεί κόσμον θαύμασιν, Ιάσων, η πηγή τών ιαμάτων, Σωσίπατρε, Χριστού Μαρτύρων κλέος, Απόστολοι θεοφόροι, προστάται τών εν ανάγκαις, καθικετεύσατε Θεώ, τού σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Ο Οίκος

Απόστoλοι θεηγόροι, καί κήρυκες ευσεβείας, διδάσκαλοι καί προστάται ευσεβούντων αεισέβαστοι, παρεστηκότες Θεώ, καί φωτός θείου πληρούμενοι, καί στεφάνοις εγκοσμούμενοι, φωτίσατε ημάς δεόμεθα, γεραίρειν τήν υμών πανέορτον πανήγυριν, εν ευφήμοις υμνωδίαις ευσεβώς, πάντες γάρ έσμεν ποίμνιον υμών, λυτρωθέντες τής πλάνης εν χάριτι, αλλ' ως όντες σωτήρες τών πιστών, σπεύσατε πρός τόν Κτίστην, πρεσβεύειν παρρησία, τού σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

 

Συναξάριον

Τή ΚΘ' τού αυτού μηνός, Μνήμη τών Aγίων Αποστόλων εκ τών Εβδομήκοντα Ιάσονος καί Σωσιπάτρου.

Στίχοι

·          Ζωής Ιάσων λαμβάνει φθαρτής πέρας,

·          Αλλ' εύρεν άλλην μή πέρας κεκτημένην.

·          Θανέντι δόξαν σού προσώπου δεικνύεις

·          Σώ Σωσιπάτρω, τού Θεού Λόγου, Πάτερ.

·          Εικάδι αμφ' ενάτη Ιάσων απεβήσατο γαίης.

 

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τών Αγίων επτά Μαρτύρων ληστών, οι διά τού Αποστόλου Ιάσονος πιστεύσαντες τώ Χριστώ εν λέβητι πίσσης κοχλαζούσης βληθέντες τελειούνται.

Στίχοι

·          Λησταί, μαθόντες τήν Εδέμ ληστού λάχος,

·          Πίσση λαχείν έσπευσαν αυτήν εμφλόγω.

 

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τής Αγίας Κερκύρας, θυγατρός Κερκυλλίνου τού Βασιλέως, ήτις βέλεσι κατατρωθείσα τελειούται.

Στίχοι

·          Βελών Βασιλίς ταίς βολαίς εστιγμένη,

·          Εκ στιγμάτων έλαμψεν, ως εκ μαργάρων.

 

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τών Αγίων Μαρτύρων Ζήνωνος καί Βιταλίου, πυρί τελειωθέντων.

Στίχοι

·          Μή δειλιάσης, Βιτάλιε, πρός φλόγα,

·          Ηγήσομαι γάρ, καί προεισέλθω Ζήνων.

 

Τή αυτή ημέρα, ο Άγιος Μάρτυς Ευσέβιος πυρί τελειούται.

Στίχοι

·          Εκ σού τό πύρ οποίον εκσμήξει ρύπον,

·          Όβρυζον, Ευσέβιε, Χριστού χρυσίον.

 

Ταίς τών Αγίων σου πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.

 

Ωδή ζ'

Εικόνος χρυσής

Τού πρώτου φωτός, τάς ακτίνας ο σοφός Παύλος δεξάμενος, ημάς Ιάσων ιερώτατε, καί θεοφόρε Σωσίπατρε, δευτεροφανώς καταυγάζει, διδαχαίς αναμέλποντας, Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

 

Ηλίου σοφοί, επί γής τού αισθητού οδόν εδράμετε, Άνατολήν γάρ καταλάμψαντες, πρός Δύσιν φθάσαντες έδυτε, σώματι φαιδρώ πρός Θεόν δε, ανυψώσαντες πνεύματα, υμνολογείτε νύν αυτόν, ως τών Πατέρων Θεόν.

Θεοτοκίον

Προστάτιν θερμήν, τήν τεκούσάν σε Χριστέ Παρθένον έδωκας, τοίς εν ανάγκαις περιπίπτουσι, ταίς τών δεινών περιστάσεων, ρύσαι ούν ημάς ευχαίς ταύτης, τών κινδύνων τούς ψάλλοντας, Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

 

Ωδή η'

Τόν εν καμίνω τού πυρός

Ωραιωθέντες καλλοναίς, τού τής χάριτος σοφοί Ευαγγελίου, παντί ώφθητε κόσμω, τήν υπερέχουσαν νούν, ειρήνην ευαγγελιζόμενοι, όθεν ανυμνείτε, Χριστόν εις τούς αιώνας.

 

Τών φιλοσόφων τάς πλοκάς, διελύσατε σοφώς θεολογούντες, τρισυπόστατον φύσιν, Μύσται τού Λόγου σεπτοί, καί κόσμον όλον εφωτίσατε, μέλπειν καί δοξάζειν, Χριστόν εις τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Σέ Θεοτόκον αληθή, ονομάζοντες Αγνή ομολογούμεν, τόν εκ σού σαρκωθέντα, Λόγον αφράστως διπλούν, τήν φύσιν αλλ' ου τήν υπόστασιν, καί υπερυψούμεν αυτόν εις τούς αιώνας.

Ο Ειρμός

«Τόν εν καμίνω τού πυρός, τών Εβραίων τοίς παισί συγκαταβάντα, καί τήν φλόγα εις δρόσον μεταβαλόντα Θεόν, υμνείτε τά έργα ως Κύριον, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας».

 

Ωδή θ'

Τόν εκ Θεού Θεόν λόγον

Τόν επί γής τούς Αγίους, μεγαλύναντα Λόγον Θεού, καί τό μνημόσυνον αυτών, εις τόν αιώνα δοξάσαντα, καί νύν εν τοίς υψίστοις, κατέχοντα τά πνεύματα αυτών, εν χειρί τή οικεία απαύστως μεγαλύνομεν.

 

Τελειωθέντες θεόπται, εν ολίγω πληρούτε, εν τόποις φωτεινοίς χρόνους μακρούς, ένθα χαρά ανεκλάλητος, καί αϊδιος δόξα, καί φώς τό καταλάμπον ως Θεός, τού φωτός τούς αξίους, υπέρ ημών πρεσβεύοντας.

 

Νύν ευφημούντες θεόπται, δυσωπούμεν εν ύμνοις, υμάς ως κυβερνήτας ιερούς, υπέρ ειρήνης τού σύμπαντος, ικετεύσατε κόσμου, καί ευσταθείας τών Eκκλησιών, καί ή, μών σωτηρίας, Ιάσων καί Σωσίπατρε.

Θεοτοκίον

Θεοκυήτορ Παρθένε, σαίς αλήκτοις πρεσβείαις, κατάβαλε τά θράση τών εθνών, τών τούς πολέμους ζητούντων αεί, Βασιλεί φιλοχρίστω, βραβεύουσα τάς νίκας κατ' εχθρών, ίνα σε κατά χρέος, εν ύμνοις μεγαλύνωμεν.

Ο Ειρμός

«Τόν εκ Θεού Θεόν Λόγον, τόν αρρήτω σοφία, ήκοντα καινουργή σαι τόν Αδάμ, βρώσει φθορά πεπτωκότα δεινώς, εξ αγίας Παρθένου, αφράστως σαρκωθέντα δι' ημάς, οι πιστοί ομοφρόνως, εν ύμνοις μεγαλύνομεν».

 

Εξαποστειλάριον

Ο ουρανόν τοίς άστροις

Η Παμφαής καί θεία, τών Αποστόλων εορτή, τών Κερκυραίων τά πλήθη, πρός ευωχίαν συγκαλεί, Δεύτε κορέσθητε πάντες, πνευματικής ευφροσύνης.

 

Καί τής Εορτής

 

Καί η λοιπή Ακολουθία, ως σύνηθες, καί Απόλυσις.